Συγκλονιστική υπήρξε, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η μάχη που έδωσε στο Λουξεμβούργο ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Αρχικά, αντιμετώπισε τη δυσκοίλια τριανδρία Αλμούνια  Γιούνκερ  Τρισέ με όλες τις μεθόδους κλισέ. Αμέσως μετά τα πρώτα μπινελίκια όμως, αποφάσισε να προβεί σε σόλο και αυτοσχεδιασμούς.

«Τ’ ορκίζομαι, Επίτροποι, Επίτροποι, να με θάψτε… κι αν θέτε με το κινητό σε βίντεο να με γράψτε: Την τάφρο του ελλείμματος μονάχος θα τη χτίσω… κι ο ίδιος άμα χρειαστεί θα πέσω να την κλείσω… Δεν ήξερα, δεν ρώτησα, την είχα για πιο λίγη… την πλόκαμο που σέρνεται αργά και με τυλίγει, η μάχη εναντίον της είναι απολύτως άνιση, άλλο το έξι και το εφτά κι άλλο το δωδεκάμισι. Μη με καρφώνεις, κυρΤρισέ, μη βρίζεις, κυρΑλμούνια, γιατί είμαι γιάπης εύθραυστος κι άδολος ώς τα μπούνια, μη μου ξυπνάς το παρελθόν, για το “μαλλί” δεν φταίω, όπως κι εσείς ψάχνω κι εγώ πού είν’ τα λεφτά οεο; Μου πούλησαν στατιστική γαλάζια, μιλημένη, κι η Ολλανδή συμβία μου είναι πολύ θλιμμένη, που λούζομαι μ’ απόνερα βόθρων του Δημοσίου και της βρομώ σαν τα κακά του Παπαθανασίου.

Δείξτε καλή προαίρεση κι αφήστε κάνα χρόνο να κάνω τη διόρθωση στους δείκτες μ’ ένα πόνο, να ξορκιστεί η ανάμνηση του Φώλια και του Δούκα, να κάνει το χρυσό αυγό κι η φίλη μου η Λούκα. Μη βλέπετε που δείχνω εγώ στο ύφος Ευρωπαίος, ξέρω καλά τι πάει να πει να ’χεις βαλκάνιο… χρέος, διαθέτω και φιλότιμο, κι έχω καμπόση τσίπα, που να ξυλιάσω αν παραβώ όσα εδώ σας είπα…

Αν αρνηθώ τα λόγια μου, όρκο βαρύ σας κάνω, να με πετύχει ο Μίχαλος σ’ ένα φλαμέγκο απάνω, να το βρω απ’ τις τράπεζες, να το βρω κι απ’ τον ΣΕΒ και να μου βάλουν σπίτι μου μπόμπα σε χύτρα ΣΕΜΠ. Να μη χαρώ τα νιάτα μου, ήλιο να βλέπω μαύρο και ν’ ανεχτώ πρωτάθλημα και κύπελλο στον Γαύρο, ν’ ανέβει η μυωπία μου, να πέσουν τα μαλλιά μου κι όταν η Τρέμη με καλεί να χάνω τη μιλιά μου.

Μπροστά στα μοκασίνια σας σκύβω και το δηλώνω πως όσα οι άλλοι ράψανε θ’ αρχίσω να ξηλώνω, θα φέρω την ανάπτυξη, θα φέρω επενδύσεις και θα ’μαι πάντα υπάκουο παιδί της Άγριας Δύσης. Μη με περιφρονήσετε, σαν να ’χω γρίπη κι ΑIDS κι αν θέλετε να ξέρετε τα κόψαμε τα Stage, η χώρα μας θα εξυψωθεί, θα φτάσει στο απόγειο κι ας έχει πλέμπα άνεργους κι αγρότες στο υπόγειο.

Θα πάψουμε να είμαστε αδήλωτο μπορντέλο και θα ακολουθήσουμε γερμανικό μοντέλο, να μη με λεν Γεώργιο και να μη φάω τον Δράκο, αν ξαναφυλακίσουμε ποτέ Χριστοφοράκο. Να μη χαρώ τα νιάτα μου, να μη φιλήσω χείλη και να δω νύχτα στο βουνό την Τίνα την Μπιρμπίλη, αν δεν καλύψω διαφορές, τις τρύπες αν δεν κλείσω κι αν δεν σουρθώ στα τέσσερα λουστρίνια να γυαλίσω…

Τ’ ορκίζομαι στους ανθηρούς κήπους του Λουξεμβούργου και στην ψυχή του σκύλου μου του Κέρβερου του μούργου, θα δώσω σώμα και καρδιά για την Οικονομία και της φθαρμένης σχέσης μας θα αλλάξω τη χημεία. Θα ’μαι ανοιχτός σε συμβουλές, σε αλήθειες και τσιτάτα και να ’ρχεστε να σας κερνώ χωριάτικη σαλάτα, να κάνετε επιτήρηση στη νήσο της Μυκόνου και να ξεχάστε το πρωί τα πάντα περί φόνου…

ΚυρΓιούνγκερ, μην τρελαίνεσαι, δώσε μια ευκαιρία, καθότι τόπος είμαστε που έχει Ιστορία, όταν εσείς λαβώνατε μπεκάτσες με τα τόξα, εμείς απολαμβάναμε την πιο μεγάλη δόξα. Ζητάω, μα την πίστη μου, λίγο ακόμα χρόνο, πριν μου ανέβει η πίεση κι αρχίσω να θυμώνω, ανάθεμα την πίστωση, ανάθεμα τους όρους και τριπλοτετρανάθεμα στους πράσινους τους φόρους…».

(Διάλειμμα για σνακ με τους επιτρόπους).