Το ΠΑΣΟΚ… πήρε φόρα! Ρίχνοντας, στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο, όλο το βάρος του στις «μεταρρυθμιστικές» προτεραιότητές του, εξαγγέλλει πακέτα θεσμικών αναδιαρθρώσεων, με κορυφαία επιλογή του τον εκλογικό νόμο. Ο πολιτικός στόχος είναι προφανής…

Κατ’ αρχάς στο κυβερνών κόμμα είναι πεπεισμένοι ότι – όσο κι αν δραματοποιούνται τα δεδομένα – πράγματι έχουν παραλάβει μια οικονομία στο όριο της καταστροφής και της χρεοκοπίας. Παράλληλα γνωρίζουν ότι τα πραγματικά περιθώρια διαχείρισης αυτού του χάους είναι πολύ στενά.

Γνωρίζουν επίσης ότι η δομή της ελληνικής οικονομίας είναι τέτοια ώστε να μην αφήνει σοβαρά περιθώρια αισιοδοξίας, με όποιο διαχειριστικό μοντέλο. Εκμεταλλευόμενοι λοιπόν την όποια άνεση χρόνου παραχωρείται από τον Αλμούνια και τα αλμουνάκια του, προκρίνουν σε πρώτη φάση το συμμάζεμα των δαπανών ξέροντας το στενό περιθώριο περαιτέρω αφαίμαξης των συνήθων υποζυγίων.

Άλλωστε, ακόμη κι αν ξεπερνιόταν η οργή για μια νέα επιδρομή στα χειμαζόμενα πορτοφόλια των χαμηλών εισοδηματικών τάξεων, είναι βέβαιο ότι μια τέτοια κίνηση θα ήταν σταγόνα.

Έτσι προκρίνεται η στροφή προς τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες εκτείνονται από την ασφάλεια του πολίτη έως τη διαφάνεια και την εμπέδωση της αίσθησης ότι το ΠΑΣΟΚ έχει τη διάθεση να κάνει κρίσιμες μεταρρυθμίσεις.

Το κερασάκι στην τούρτα των θεσμικών μεταρρυθμίσεων, ωστόσο, είναι η αλλαγή του εκλογικού νόμου έτσι ώστε η «συναίνεση» της κοινωνίας σε σκληρές πολιτικές λιτότητας, για παράδειγμα, να εξασφαλίζεται και με λιγότερες ψήφους.