Ένα- ένα τα ονόματα των Γ.Γ.  των υπουργείων  ανασύρονται από τη μποτιλιαρισμένη βάση δεδομένων της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ αφού πρώτα τηρείται οσκαρική αναμονή… «Και η θέση Γ.Γ. πηγαίνει στον…». Τα υπερπροσοντούχα (over qualified) νέα στελέχη δεν παραλαμβάνουν αγαλματίδιο αλλά νευραλγικό θώκο (δηλαδή καρέκλα πάνω στην οποία κάποιος έχει συνήθως ξεχάσει ένα αγαλματίδιο και επί της οποίας καλούνται οι νικητές να καθίσουν παριστάνοντας ότι δεν είδαν τίποτα να γυαλίζει τριγύρω). Κι επειδή όλα τα οδυνηρά πράγματα είναι…

Ποιες καθυστερήσεις; Θα ρωτήσει εύλογα ένας κοινός θνητός υποψήφιος για μία θέση προκηρυγμένη από το ΑΣΕΠ ο οποίος περιμένει –στην καλύτερη περίπτωση- ένα χρόνο για να φτάσει στην πηγή του δημοσίου και να πιει νερό. Αν άρκεσε ένας μήνας για να επιλεγούν οι γενικοί γραμματείς των υπουργείων, κατόπιν της απαραίτητης επεξεργασίας χιλιάδων βιογραφικών, μιλάμε για χρόνο ρεκόρ, για ταχύτητες υπερηχητικές σε σχέση με εκείνες που απαιτούνται για την κατάληψη θέσεων νοσηλευτών, γιατρών, εκπαιδευτικών, αρχαιολόγων, φυλάκων κλπ κλπ κλπ.

Ίσως τελικά το ΠΑΣΟΚ πρέπει να δώσει τα φώτα του στο ΑΣΕΠ που κλώθει μήνες και μήνες τα παραστατικά των υποψηφίων στους σκληρούς του δίσκους για να καταλήξει στα ονόματα των υπερτυχερών υπαλλήλων, παρότι η μηχανοργάνωση έχει καταστήσει ως γνωστόν αυτού του είδους τις διαδικασίες «κουκιά μετρημένα»…

Ναι. Τώρα που το σκεφτόμαστε είναι σίγουρο. Μια περίοδος μαθητείας (STAGE) στο ΠΑΣΟΚ θα βοηθούσε το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού να επιταχύνει τη δράση του… προκειμένου να καταληφθούν (υπέρ του πολίτη) μια ώρα αρχύτερα οι  πάσης φύσεως χηρεύουσες θέσεις των υποστελεχωμένων υπηρεσιών… Αμήν.