Ωσάν «δεσποινίς ετών 39» φτιασιδώθηκε η ελληνική οικονομία (στα χαρτιά) τις παραμονές των εκλογών του περασμένου Οκτώβρη. Υπό την υψηλή υπνηλία του Κώστα Καραμανλή και τη γενική στυλιστική καθοδήγηση  του Γιάννη Παπαθανασίου, άλλος της αποτρίχωνε το μύστακα, άλλος τις σκέπαζε τις ρυτίδες με 6% του ΑΕΠ μέικ απ, άλλος τις έβγαζε τους κάλους για να της μπει το γυάλινο γοβάκι και να το παίξει Σταχτοπούτα κι άλλος της έξανε την τριχόπτωση για να προσλάβει όγκο η καράφλα…

Πολλές πολιτικές πινελιές ρετούσαραν το προεκλογικό λουκ της ξεπεσμένης μεταολυμπιακής οικονομίας . Περί τα 40 δις χρέους αποκρύφτηκαν με τη μέθοδο των εγγυήσεων Δημοσίου, των πιστώσεων προμηθευτών και των swaps (αλλαξοεπιτοκιές είναι τα swaps) προκειμένου να «κάτσει» το έλλειμμα κάτω από την ψυχολογική μπάρα του 6%.

Τρεις εβδομάδες περίπου αργότερα, μετά τη διόρθωση των στοιχείων, η αναφορά της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας στη Eurostat, ανέτρεψε εντελώς τα δεδομένα και την παρελκόμενη ψυχολογία. Το έλλειμμα ήταν διπλάσιο απ’ αυτό που η προηγούμενη κυβέρνηση παρουσίαζε και η αξιοπιστία μας  υποπολλαπλάσια της μηδαμινής αρχικής.

Τα ξέρουμε όλα αυτά, θα πείτε. Το καινούριο στοιχείο είναι πως η όλη φιλολογία περί των γαλάζιων παραχαράξεων έλαβε σάρκα και οστά στο πλαίσιο της έκθεσης της ανεξάρτητης επιτροπής ( όπου συμμετείχαν εκπρόσωποι της ΤτΕ, του ΚΕΠΕ, του ΙΟΒΕ, της ΓΣΕΕ και της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών) για την αξιοπιστία των δημοσιονομικών στοιχείων. Το λεπτομερές αυτό πόνημα παραδόθηκε χθες στον υπουργό Οικονομικών, κ. Γιώργο Παπακωνσταντίνου, και στη συνέχεια κατατέθηκε στη Βουλή.

Είναι σίγουρο όμως ότι κανένα αυτί δε θα ιδρώσει. Περασμένα, ξεχασμένα…