Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα! προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα! Κάπως έτσι αφήσαμε να μας καταντή­σουν. Κοιμηθήκαμε στο μεγαλείο της ισχυρής Ελλάδας και ξυπνήσαμε στην κλίνη των τραπεζιτών. Ο πολιτικός μικρομεγαλισμός των κυβερνώντων διαχύθηκε υποδόρια στη σάρκα μας και μας μετέτρεψε σε «κάποιους». Η πολιτι­κή αρπαχτή εξελίχθηκε σε γενικευμένη κοινωνική πρακτική. Το ψάρι μπορεί να βρωμάει από το κεφάλι, όμως σαπίζει ολόκληρο…

Κάπως έτσι αφήσαμε να μας καταντή­σουν. Κοιμηθήκαμε στο μεγαλείο της ισχυρής Ελλάδας και ξυπνήσαμε στην κλίνη των τραπεζιτών. Ο πολιτικός μικρομεγαλισμός των κυβερνώντων διαχύθηκε υποδόρια στη σάρκα μας και μας μετέτρεψε σε «κάποιους». Η πολιτι­κή αρπαχτή εξελίχθηκε σε γενικευμένη κοινωνική πρακτική. Το ψάρι μπορεί να βρωμάει από το κεφάλι, όμως σαπίζει ολόκληρο…

Με την ψήφο μας βοηθούσαμε τον Μανωλιόνα βάλει τα ρούχα του αλλιώς, αρκεί να μας εξασφάλιζε τις ψευδαισθήσεις και τα δανεικά μας. Μεζονέτες, τζιπ τέσσερα επί τέσσερα και σπέκουλα στο χρηματιστήριο, ο αέρας στα πανιά της κοινωνίας μ ας .Ήταν θέμα χρόνου να πέσουμε στα βράχια. Και πέσαμε…

Λοβοτομημένοι από τη λάιφστάιλ ενημέ­ρωση, αποθαυμάζου με τώρα…το χάλι μας: Μια αμερικάνικη τράπεζα παίζει με την οικονομία της χώρας, κάποιοι υπάλληλοι της Κομισιόν ασκούν την οικονομική της πολιτική και η κυβέρ­νηση μας εκλιπαρεί για δανεικά ως… μόνο τρόπο επιβίωσης. Μάλιστα, για να μας αλλάξουν τον ορό και να συνε­χιστεί η μετάγγιση των δανεικών, μας λένε πως πρέπει να ξεπουληθεί ό,τι έχει απομείνει από τον πλούτο της χώρας, να κοπούν μισθοί, ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Κι όλα αυτά όχι μόνο χωρίς να ανοίξει μύτη, αλλά και με τη σύμφωνη γνώμη μας!

Θαύματα δεν γίνονται και οι από μηχανής σωτήρες υπάρχουν μόνο σε ταινίες. Αν ψάχνουμε για κάποιο θαύμα, θα πρέπει να το πραγματοποιήσουμε μόνοι μας. Γενναία, συνειδητοποιημένοι και απο­φασισμένοι !Όλοι στον δρόμο!