Από τον ρεπόρτερ του δρόμου Αλέξη Καζαντζίδη. Σε κρεμασμένα πρωτοσέλιδα, σε οθόνες επίπεδες, όπως η λογική των καιρών, ακόμα και σε μια βιαστική κουβέντα στο δρόμο. Η φράση «έκτακτα μέτρα» βρίσκεται στην άκρη κάθε στόματος. Καλλιεργείται ως ένας υπόγειος φόβος, τον οποίο έθρέψαν τα συσσωρευμένα χρέη -άλλων- για να παρασύρει -πάλι- άλλους. Σε μια κατηφόρα που τεχνητα παρουσιάζεται ως αναπόφευκτη.

«Η ζωή τραβάει την ανηφόρα με σημαίες και με ταμπούρλα», μα οι ίδιοι -επι χρόνια- πιστοί σημαιοφόροι της πρέπει να παίξουν (και) την σημερινή παρτίδα στα ίσα. Η κρίση είναι, ωστόσο, σαν την λεπίδα. Πληγώνει βαθιά τις ξυπόλητες πατούσες. Φτωχοί και άνεργοι σε λαϊκές συνοικίες, χαμηλόμισθοι ιδιωτικού και δημόσιου τομέα (η εξίσωση στην βαναυσότητα μεταξύ τους καλά κρατεί) δεν ζουν, αλλά επιζουν. Οι ξηλωμένες τσέπες απʼ τη διαρκή αρπαγή κι όχι απʼ την ευημερία, όπως επιθυμεί να μας πείσει το δελτίο των 8, πληρώνουν την λυπητερή για τα καλογυαλισμένα λουστρίνια των παπουτσωμένων. Κι ο αέρας ακόμη είναι τόσο ακριβός που πια δεν τον αναπνέεις, αλλά τον φτύνεις.

Τα ερωτήματα, λοιπόν, επιμένουν, όπως οι πλεονάζουσες οφειλές που δε σʼ αφήνουν να κοιμηθείς, στους τραπεζιτες του πλεονάσματος. Μήπως κάποιος εξαιρείται από την κρίση; Μήπως οι ξένοι ( επιχείρημα των υπερπατριωτών) ή οι ντόπιοι; Και όμως, την ίδια πεινασμένη και τρομαγμένη πελατεία μοιράζονται φευγάτοι, νομάδες αλλοδαποί και στεγασμένοι, γηγενείς μικροεπιχειρηματίες. Κυνηγητό μπροστά από την αστυνομία οι μεν, κυνηγητό πίσω από τους πελάτες οι δε. Όλοι τους ιδρωμένοι απέναντι στα ακονισμένα πριόνια των ελίτ. Πριόνια, βέβαια, που άλλοι δούλεψαν να φτιάξουν για λογαριασμό τους. Κι ας ήταν προορισμός της κατασκευής τους να κόβουν ξύλα κι όχι ανθρώπινες ελπίδες. Ο χρήστης ορίζει και την χρήση.

Η κατάσταση μοιάζει με ένα αόρατο τοίχο. Μόνο που η σύγκρουση πάνω του έχει γίνει πρό καιρού. Από τα ιλιγγιώδη ποσά που έπαιζαν στελέχη του ΠΑΣΟΚ στο χρηματιστήριο, στη νόμιμη (άρα και ηθική) δραστηριότητα του Βουλγαράκη και στα αιωνίως εξωφρενικά υπερκέρδη των τραπεζών, η απόσταση είναι ελάχιστη κι έχει ήδη διανυθεί. Τα λεφτά σʼ αυτόν τον τόπο για κάποιους δεν ήταν ποτέ θέμα. Για άλλους πάλι, δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό να είναι ΤΟ θέμα.