Του Δημήτρη Κανέλλη

Η αριστουργηματική αλληγορία του Λαρς Φον Τρίερ για την ανθρώπινη αλλοτρίωση, τη σχέση ατόμου και εξουσίας, αλλά και την δύναμη του κακού.

Του Δημήτρη Κανέλλη

Βαθμολογία ****

Η αριστουργηματική αλληγορία του Λαρς Φον Τρίερ για την ανθρώπινη αλλοτρίωση, τη σχέση ατόμου και εξουσίας, αλλά και την δύναμη του κακού. Ρεσιτάλ σκηνοθεσίας, εμπνευσμένη δραματουργία και συμπυκνωμένη σοφία, στα όρια της τραγωδίας. Η Νικόλ Κίντμαν όπως δεν την έχετε δει ποτέ. Μην την χάσετε.

Σκηνοθεσία: Λαρς Φον Τρίερ Πρωταγωνιστούν:  Νικόλ Κίντμαν, Χάριετ Άντερσον, Στέλαν Σκάρσγκαρντ, Μπέν Γκαζάρα, Λορίν Μπακόλ, Τζέιμς Κάαν.

H Γκρέις φτάνει σε μια απομονωμένη κωμόπολη, κυνηγημένη από ομάδα επικίνδυνων γκάνγκστερ και οι υπεύθυνοι της πόλης αποφασίζουν να της παράσχουν καταφύγιο. Σε αντάλλαγμα η Γκρέις δέχεται να κάνει διάφορες δουλειές για αυτούς, και να διευκολύνει την καθημερινότητά τους. Μια ημέρα όμως η Γκρέις αρχίζει να συνειδητοποιεί πως οι κάτοικοι γίνονται όλο και πιο… απαιτητικοί μαζί της, γεγονός που κάνει ακόμη πιο περίπλοκα τα πράγματα στις σχέσεις της και με τους πολίτες και με τους γκάνγκστερ. Η ταινία, που τώρα ξανανεβαίνει στις αίθουσες με περισσότερα πλάνα από την πρωταρχική της έκδοση (του 2003) και σύμφωνα με την «εκδοχή του σκηνοθέτη» (Directors Cut) – όπως λέγεται στην κινηματογραφική γλώσσα αυτή η εμπλουτισμένη σε περισσότερα πλάνα βερσιόν – εξακολουθεί να παραμένει για εμάς μια αριστουργηματική αλληγορία της φθοράς και της διαφθοράς των ανθρωπίνων σχέσεων. Το φιλμ θέτει παράλληλα μια σειρά υπαρξιακών ερωτημάτων για τη δομή της εξουσίας, την αλλοτρίωση του συναισθήματος, το μέγεθος της ανθρώπινης υποκρισίας, την σχέση ανθρώπου και εξουσίας. Λιτή, «δωρική» αφήγηση πλήρης νοημάτων, εξαιρετική επεξεργασία των χώρων και των σκηνικών, εμπνευσμένη δραματουργική προσέγγιση, και φυσικά, ερμηνείες που ολοκληρώνουν μια από τις περιεκτικότερες σε βάθος και πνευματικά εντονότερες ταινίες του ευρωπαϊκού σινεμά. Η «εκδοχή του σκηνοθέτη» σε αυτή την ταινία απλώς ενισχύει τους παραπάνω ισχυρισμούς.