Της Βάλιας Μπαζού
Της Βάλιας Μπαζού
Το «Πράσινο Ποντίκι» παρουσιάζει τη νέα έκθεση της οργάνωσης Corporate Europe Observatory (CEO) – Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Πολυεθνικών-, η οποία αποκαλύπτει τις οµάδες συµφερόντων που επί της ουσίας λαµβάνουν όλες τις κρίσιµες αποφάσεις για το µέλλον των Ευρωπαίων πολιτών.
Και επιλέξαµε να παρουσιάσουµε τους πραγµατικούς «κυβερνήτες» της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτήν την ώρα που η χώρα µας έχει περιέλθει σε καθεστώς ανοµολόγητης χρεοκοπίας, προκειµένου να αρχίσουµε να διακρίνουµε ποια πρόσωπα κρύβονται στην πραγµατικότητα πίσω από τα θεσµικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ποιοι νοµοθετούν. Ποιοι σχεδιάζουν το µέλλον των κρατών – µελών της Ε.Ε. Για παράδειγµα, ποιος αλήθεια θα το πίστευε ότι η πλειονότητα των συµβούλων της Κοµισιόν είναι στελέχη πολυεθνικών εταιρειών και ότι η Επιτροπή σε αυτούς αναθέτει τη συγγραφή των περισσότερων ευρωπαϊκών νοµοθετηµάτων; Και ακόµα ότι οι εκπρόσωποι των οµάδων συµφερόντων συγγράφουν την πλειονότητα, ίσως, των τροπολογιών που καταθέτουν οι ευρωβουλευτές στα διάφορα νοµοθετήµατα; Ή ότι πρώην επίτροποι και ανώτατοι αξιωµατούχοι, αφού µε την πολιτική τους έδωσαν τα κατάλληλα διαπιστευτήρια, στη συνέχεια προσλαµβάνονται µε παχυλούς µισθούς (300 µε 500 ευρώ την ώρα) και πραγµατοποιούν παραπλανητικές καµπάνιες χρηµατοδοτώντας οργανώσεις – βιτρίνες;
Στην έκθεση του Παρατηρητηρίου της Ευρώπης των Πολυεθνικών, µε τίτλο «Ο πλανήτης του λόµπι», παρουσιάζονται ονοµαστικά οι ισχυρότερες οµάδες συµφερόντων καθώς και οι θέσεις και οι τακτικές τους στον υπόγειο αγώνα που διεξάγουν – δυστυχώς, επιτυχώς – για τη χειραγώγηση των οργάνων της Ε.Ε. και την υιοθέτηση φιλικών προς τα συµφέροντά τους πολιτικών. Επιλέξαµε να παρουσιάσουµε το πανίσχυρο οικονοµικό λόµπι καθώς και το λόµπι του άνθρακα.
Το µεν πρώτο, όπως επισηµαίνεται στην έκθεση, κατάφερε από το 2008 να µην περάσουν ρυθµίσεις διαφάνειας για τις χρηµατοπιστωτικές αγορές, ρυθµίσεις που ίσως είχαν αποτρέψει την οικονοµική κατάρρευση. Το δε λόµπι του άνθρακα, όπως σηµειώνουν τα στελέχη της CEO, κατάφερε η πολιτική της Ε.Ε. για την κλιµατική αλλαγή να βασίζεται σε έναν συνδυασµό αδύναµων µέτρων για τη µείωση του διοξειδίου του άνθρακα και του µηχανισµού της εµπορίας ρύπων, πολιτική που επί της ουσίας επέτρεψε στις εταιρείες – κολοσσούς και να συνεχίσουν να εκπέµπουν αλλά και να θησαυρίζουν από το χρηµατιστήριο των ρύπων.
Καλή ανάγνωση και καλά ξεµπερδέµατα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
