Βρε καλώς τα παιδιά! Αρχίζουν ένας – ένας και εμφανίζονται οι επικριτές του μνημονίου. Ποιος τους πιστεύει; Ποιους θέλουν να πείσουν;

Γιατί – έστω και τώρα – βγαίνουν σαν τις αθώες Μαγδαληνές να μας πουν ότι το μνημόνιο ήταν λάθος και μας σπρώχνει ολοένα περισσότερο στον γκρεμό;

Καταρχάς να τους κατατάξουμε στις εξής κατηγόριες:

Οι δημοσιογράφοι, που στήριξαν τις επιλογές Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου άκριτα, λέγοντας τότε ότι οι επιλογές αυτές ήταν μονόδρομος, δεν δέχονταν ότι δεν διαπραγματεύτηκαν με την τρόικα και επέκριναν – σχεδόν λοιδορούσαν – όσους μιλούσαν για άνευ όρων παράδοση στους πιστωτές και στους κερδοσκόπους.

Τώρα έχουν κάνει κωλοτούμπες πιο εντυπωσιακές από αυτές του… μπλοφαδόρου Καρατζαφέρη!

Οι διάφοροι βουλευτές – κυρίως του ΠΑΣΟΚ – που έκαναν την πάπια, έλεγαν ότι ψηφίζουν για τη σωτηρία της χώρας, δεν ασκούσαν κριτική σε όσα ανερυθρίαστα έλεγε εκείνος ο μοιραίος για τη χώρα Παπακωνσταντίνου και τώρα ανακάλυψαν τα λάθη και τις «κόκκινες γραμμές», με στόχο να γλιτώσουν την εκλογική κατάρρευση που επέρχεται.

Στην τελευταία κατηγορία, διάφοροι επιχειρηματίες, μεγαλόσχημοι και μη, που μιλούσαν τότε για την ανάγκη να δώσουμε και ό,τι… πολύτιμο έχουμε στους πιστωτές, γιατί έτσι λειτουργεί η παγκόσμια αγορά! Τώρα ανακάλυψαν τις διαπραγματεύσεις, το κούρεμα, τις αντιστάσεις, να δούμε τον δρόμο της ανάπτυξης και διάφορα τέτοια.

Υποκριτές, Φαρισαίοι, να μπουν μπροστά σε μια πορεία ανάπτυξης της χώρας.

Τι σημασία έχουν όλα αυτά; Έχουν και παραέχουν. Να μην ξεχνάμε τι λέει και πότε ο καθένας. Και να εισπράξουμε από τον κόσμο το «κόστος».

Οι δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί, οι επιχειρηματίες.

Οι πολίτες ξέρουν πώς, πόσο και πότε θα χρεώσουν τον καθένα.