Του Δημήτρη Κανέλλη

Ομάδα επιστημόνων διασταυρώνει στοιχεία και χάρτες και ανακαλύπτει πως «εκεί έξω», στο αχανές σύμπαν, μάλλον υπάρχει ζωή. Με βασικό χρηματοδότη έναν βα­θύπλουτο που επιζητά την αθανασία, δημιουργούν το υπερσύχρονο διαστημόπλοιο «Προμηθέας».

Του Δημήτρη Κανέλλη

Σκηνοθεσία: Ρίντλεϊ Σκοτ.

Πρωταγωνιστούν: Σαρλίζ Θερόν, Νούμι Ραπάς, Λό-γκαν Μάρσαλ Γκριν, Μάικλ Φασμπέντερ, Γκάι Πιρς.

Ομάδα επιστημόνων διασταυρώνει στοιχεία και χάρτες και ανακαλύπτει πως «εκεί έξω», στο αχανές σύμπαν, μάλλον υπάρχει ζωή. Με βασικό χρηματοδότη έναν βα­θύπλουτο που επιζητά την αθανασία, δημιουργούν το υπερσύχρονο διαστημόπλοιο «Προμηθέας». Έπειτα από ένα ταξίδι δύο περίπου χρόνων φτάνουν στον προορισμό τους σε μια γωνιά του σύμπαντος, όπου, σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, θα συναντήσουν το ανώτερο Ον, τον Δημιουργό μας. Προς μεγάλη τους έκπληξη όμως, αντί για ανώτερα όντα, συναντούν τη φρίκη και τον όλε­θρο. Ο Σκοτ, ένας αυθεντικός μάστορας στις περιπέτειες επιστημονικής φαντασίας («Άλιεν», «Μπλέιντ Ράνερ»), σκηνοθετεί ένα εντυπωσιακό αλλά και άκρως επιφα­νειακό θρίλερ διαστημικού τρόμου και ξαναπιάνει το νήμα με τα «Άλιεν», αφού εξηγεί κατά κάποιο τρόπο την προέλευσή τους, παραδίδοντας αυτό το πρίκουελ, δη­λαδή τον «Προμηθέα». Απαντήσεις, όμως, δεν δίνει στα βασικά επιστημονικά αλλά και υπαρξιακά – φιλοσοφικά ερωτήματα, όπως «από πού ερχόμαστε;», «ποιος είναι ο προορισμός μας στη γη;», «υπάρχει η αθανασία της ψυ­χής;». Η ταινία μοιάζει να απαντά ότι δεν υπάρχει τίποτα. Στο φινάλε, πάντως, αφήνει ένα «παράθυρο» ανοιχτό. Κατά τα άλλα, οι σκηνές δράσης, τα κοστούμια, τα σκηνι­κά και η ενσωμάτωση όλων των νέων κινηματογραφικών τεχνικών καταγράφονται με εντυπωσιακό τρόπο. Τα εφέ ξεπερνούν και την πιο ζωηρή φαντασία. Η ταινία μπορεί να διχάσει τους απαιτητικούς, αλλά από άποψη σκηνοθε­σίας και δημιουργίας μιας καινούργιας μυθολογίας γύρω από την προέλευση του ανθρώπινου είδους, νομίζουμε ότι αποζημιώνει με τον καλύτερο τρόπο.