Η ιστορία αρχίζει με έναν δολοφόνο, ο οποίος προκειμένου να βγει προς αναζήτηση του νέου του θύματος – προτιμά να δολοφονεί νεαρά κορίτσια – μεταμφιέζεται σε αθώα γριούλα.

Εκδόσεις: Ψυχογιός

Σελ.: 393

Η ιστορία αρχίζει με έναν δολοφόνο, ο οποίος προκειμένου να βγει προς αναζήτηση του νέου του θύματος – προτιμά να δολοφονεί νεαρά κορίτσια – μεταμφιέζεται σε αθώα γριούλα. Χα­ρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο δολοφόνος πριν από το έγκλημά του επικαλείται τη βοήθεια του Θεού προκειμένου να φέρει σε πέρας την αποστολή του, δηλαδή την αποτρόπαιη πράξη της δολοφονίας. Από την αρχή γίνονται φανερές οι λογοτεχνικές επιρροές του συγγραφέα, οι οποίες προέρχονται – όχι όπως θα περίμενε κα­νείς από τον χώρο της αστυνομικής φιλολογίας – από την ελληνική και παγκόσμια λογοτεχνία. Αυτή του η προτίμηση γίνεται περισσότερο φανερή από την επιλογή ενός από τους κεντρικούς  του ήρωες, του καθηγητή συγκριτικής λογοτεχνί­ας Παύλου Μαρίνου, ο οποίος σε συνεργασία με την αστυνόμο Αλεξάνδρα Χατζή αποτελούν ένα ιδιαίτερο δίδυμο που αναλαμβάνει την εξιχνίαση των στυγερών δολοφονιών. Το έργο παραπέμπει  ευθέως στη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη, όπου η Φραγκογιαννού, προκειμένου να γλιτώσει τα νεαρά κορίτσια από τα βάσανα της ζωής, τα σκοτώνει αποβλέποντας στη λύτρωσή τους – όπως ακριβώς και ο δολοφόνος των νεαρών κοριτσιών. Η διήγηση αρχίζει με τη δολοφονία ενός κοριτσιού που επιλέγει να κάνει μια βόλτα απολαμβάνοντας την ελευθερία που χαρίζει το επικίνδυνο πλέον κέντρο της πρωτεύουσας, αντί να παρακολουθήσει το μάθημα των γερμανικών στο οποίο έπρεπε να βρίσκεται κανονικά την ώρα της δολοφονίας του. Η πλοκή εξελίσσεται στην Αθήνα της κρίσης, των μεταναστών, του φόβου, της ανασφάλειας και των αδιέξοδων προβλημάτων.

 

Ξενοφών Μπρουντζάκης