Οι εχθροπραξίες ανάμεσα στις δυνάμεις του καθε­στώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ και τους αντάρτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού έχουν επικε­ντρωθεί στην πόλη Χαλέπι, στα βόρεια της χώρας, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία.

Η έλλειψη σε καύσιμα έχει μειώσει την κίνηση των αυ­τοκίνητων στους δρόμους κατά 90%. Όποιοι βρίσκουν πε­τρέλαιο πληρώνουν 4 δολάρια το λίτρο για να αγοράσουν κάτι το οποίο οι βενζινοπώλες νοθεύουν ακόμα και με λάδι φαγητού. Τα αστυνομικά τμήματα έχουν καταληφθεί από τους αντάρτες.

Το νοσοκομείο στην ανατολική πλευρά της πόλης, το οποίο είχε επιταχθεί από τις δυνάμεις του καθεστώτος Άσαντ, έχει επίσης πέσει στα χέρια των ανταρτών. Οι μάχες εστιάζονται στην περιοχή Σαλαχεντίν, αφού έπειτα από εκεί ο δρόμος για το κέντρο της πόλης είναι ανοιχτός. Αυτό που ήταν κάποτε ένα πολύβουο προάστιο με μαγαζιά και εστιατόρια έχει καλυφθεί από συντρίμμια και σκόνη.

Βουνά από αυτά τα συντρίμμια χρησιμοποιούνται σαν οδοφράγματα για να κλείσουν δρόμοι, την ώρα που πολίτες προσπαθούν να ελέγξουν την κατάσταση των περιουσιών τους. Οι περισσότεροι από τους τριάντα χιλιάδες κατοίκους αυτής της γειτονιάς έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους.

Όλοι περιμένουν την προέλαση των στρατευμάτων του Άσαντ, που τώρα μαζεύονται γύρω από την πόλη, ενώ ο Χεβρ Λαντσούς, αξιωματούχος του ΟΗΕ, υπεύθυνος για τις ειρηνευτικές διαδικασίες, δήλωσε ότι η «κυρίως μάχη» εί­ναι έτοιμη να αρχίσει.

 

Στη μέση η Τουρκία

Η κλιμακωμένη βία στη Συρία έχει όλα τα χαρακτηριστι­κά ενός πολέμου ανάμεσα σε σουνίτες και σιίτες μουσουλμάνους και ο κίνδυνος επέκτασής του στις γειτονικές χώρες είναι μεγάλος.

Ο Άσαντ είναι αλεβίτης (παρακλάδι της σιιτικής πίστης) και η οικογένειά του κυβερνά τη σουνιτικής πλειονότητας Συρία για παραπάνω από σαράντα χρόνια. Το καθεστώς του υπο­στηρίζεται από το Ιράν και τη Χεζμπολάχ του Λιβάνου, ενώ οι αντάρτες έχουν την άτυπη στήριξη των αραβικών κρατών του Περσικού κόλπου και της Τουρκίας.

Ο ρόλος της Τουρκίας έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και πολ­λοί είναι αυτοί που προσπαθούν να προεξοφλήσουν την πιθανή στρατιωτική επέμβαση της γειτονικής χώρας. Κάτι τέτοιο θα εξαρτηθεί από μια σειρά από πολιτικούς, διπλω­ματικούς αλλά και θρησκευτικούς παράγοντες, όπως είναι η έγκριση της επέμβασης από την τουρκική Βουλή, οι ενέργει­ες της Ρωσίας σε σχέση με το συριακό ζήτημα και το ραμαζάνι, το οποίο τελειώνει στις 18 Αυγούστου.

Να σημειωθεί ότι οι αλεβίτες μουσουλμάνοι δεν ακολου­θούν το ραμαζάνι και ο Άσαντ επικρίθηκε εντονότατα από τους Τούρκους για τη συνέχιση των εχθροπραξιών κατά τη διάρκειά του.

Δεν είναι, όμως, λίγες οι φωνές εντός της Τουρκίας, κυ­ρίως από τους αλεβίτες, που θεωρούν ότι ο Ταγίπ Ερντογάν μεθοδεύει μια σύρραξη με τη Συρία με κίνδυνο να φέρει τη χώρα στα όρια του εμφυλίου πολέμου.

 

Μη δεσμευτικό…

Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε με 133 ψήφους υπέρ, 12 κατά και 31 αποχές, ψήφισμα με το οποίο καταδικάζεται η συνεχιζόμενη βία στη Συρία. Το ψήφισμα είναι μη δεσμευτικό και ανάμεσα στις χώρες που το καταψήφισαν είναι η Ρωσία, η Κούβα, η Βενεζουέλα και η Συρία.