Πολλά έχουν ειπωθεί για την ημερομηνία που η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα της χώ­ρας…

Πολλά έχουν ειπωθεί για την ημερομηνία που η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα της χώ­ρας… Όμως στο θέμα υπάρχει μια σύγχυση και ορισμένα «μυστικά» τα οποία μπερδεύουν τους ιστοριογράφους και προφανώς δημιουργούν και τη σύγχυση. Πρόσφατα γράφτη­κε πως η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα το 1838, κάποιοι άλλοι έγραψαν ότι ορίσθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1834 κ.ά. Η αλήθεια, όμως, όπως προκύ­πτει από τα επίσημα έγγραφα, είναι πως η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα της χώρας με απόφαση του Όθωνα που υπεγράφη στις 29 Ιουνίου 1833.
Η απόφαση
Από τότε μάλιστα ίσχυσαν οι προ­βλέψεις της απόφασης αυτής «Πε­ρί προσδιορισμού των Αθηνών ως έδρας της Κυβερνήσεως και ανοικοδόμησις αυτών» (Bestimmung Athens zur Residenzstadt und Wiederherstellung derselben), ορί­σθηκε δε ότι η απόφαση θα εφαρμο­ζόταν από 1ης Ιανουαρίου 1834.
Μεταξύ των υποχρεώσεων που αναλάμβανε η «Δημογεροντία των Αθηνών» ήταν ότι μέσα σε διάστημα έξι εβδομάδων θα έπρεπε να έχει εξασφαλίσει τα αναγκαία κτήρια για τη στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών και την εγκατάσταση των κρατικών λειτουργών και υπαλλήλων, πράγμα που δεν φαινόταν να είναι εφικτό, αφού είχαν ήδη αρχίσει τα παιγνίδια με την κερδοσκοπία της γης μερικές εκατοντάδες μέτρα από το κέντρο της Αθήνας…
Συνεπώς, ο αρχικός προσδιορι­σμός της Αθήνας ως πρωτεύουσας έγινε στις 29 Ιουνίου 1833 και όχι αργότερα, όπως έχει γραφτεί πολ­λές φορές μέχρι σήμερα… Η όποια σύγχυση λοιπόν δημιουργήθηκε από το γεγονός ότι στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως» δημοσιεύθηκε μόνον το διάταγμα «Περί μεταθέσεως της Βασιλικής Καθέδρας εις Αθήνας», δηλαδή της μετάθεσης της έδρας του θρόνου, το οποίο υπεγράφη στις 18 Σεπτεμβρίου 1834 και δημοσιεύ­θηκε λίγες ημέρες αργότερα.
Μεταφορά του θρόνου
Όπως ίσχυε τότε και στην υπόλοι­πη Ευρώπη, η Βασιλική Καθέδρα (η έδρα του θρόνου) δεν μπορούσε να είναι άλλη από εκείνη της πρωτεύ­ουσας και έδρας της κυβέρνησης. Πρωτεύουσα και έδρα της κυβέρ­νησης στη Γαλλία ήταν το Παρίσι και Bασιλική Kαθέδρα το Ανάκτο­ρο των Βερσαλλιών. Έτσι, η Αθήνα έγινε έδρα της κυβέρνησης με την απόφαση αυτή και αργότερα μετα­φέρθηκε σε αυτήν η «Βασιλική Κα­θέδρα».
Η καθυστέρηση
Αλλά και γύρω από το διάταγμα αυτό, της μεταφοράς της έδρας, θα δούμε ότι υπάρχει μια ολόκληρη μεθόδευση τον Βαυαρών… της τρό­ικας της εποχής του Όθωνα. Όποι­οι ερευνήσουν το θέμα αυτό, έκ­πληκτοι θα διαπιστώσουν ότι στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως» του Απριλίου 1865 δημοσιεύονται δια­τάγματα που φέρουν την υπογραφή του Όθωνα, του Άρμανσμπεργκ, του Μάουρερ και των υπολοίπων μελών της Αντιβασιλείας του, πολλά από τα οποία είχαν ήδη ταξιδέψει για τον άλλο κόσμο – είχαν πεθάνει – ή εί­χαν αναχωρήσει από την Ελλάδα για την πατρίδα τους.
Ο Όθωνας βρισκόταν ήδη με την Αμαλία στη Βαμβέργη και στην Ελ­λάδα βασίλευε από διετίας ο Χρι­στιανός – Γουλιέλμος – Φερδινάνδος – Αδόλφος – Γεώργιος, πιο γνωστός ως Γεώργιος Α΄!!! Τι ακριβώς είχε συμβεί; Γιατί άραγε επτά διατάγμα­τα με τις υπογραφές τους δημοσιεύ­θηκαν με καθυστέρηση περίπου 32 χρόνων;
Οι ερευνητές απλώς θα διαπιστώ­σουν ότι η Αντιβασιλεία των Βαυ­αρών, κατά την προσφιλή τακτική της, δεν δημοσίευε όλα τα διατάγ­ματα και τις πράξεις της στο επίσημο έντυπο, ως όφειλε και ως προβλεπό­ταν από τον νόμο, κυρίως για λόγους σκοπιμότητας… Βασικός και κύριος στόχος ήταν να αποφεύγονται αντι­δράσεις σε μεγάλα θέμα­τα που αφορούσαν το νεοσύστατο ελλη­νικό κράτος, όπως ήταν ο σχηματισμός των δήμων, το κλείσιμο μοναστηριών και φυσικά για την προκειμένη περίπτω­ση για ζητήματα που αφορού­σαν τον ορισμό της Αθήνας ως έδρας της κυβέρνησης και πρωτεύουσας της χώ­ρας. Όμως για την πε­ρίπτωση της μετα­φοράς της πρωτεύ­ουσας υπήρχαν και άλλοι λόγοι… Δηλα­δή, όπως έχουμε ήδη γράψει, η πρωτεύουσα θα μεταφερόταν από το Ναύπλιο στην Αθήνα, υπό τον όρο ότι η «Δημογεροντία της πόλης» θα εξασφάλιζε, εντός έξι εβδομάδων, τα αναγκαία κτήρια για να στεγα­στούν οι δημόσιες υπηρεσίες και να εγκατασταθούν οι κρατικοί λειτουρ­γοί και υπάλληλοι, κάτι που, όπως αντιλαμβανόμαστε όλοι, όχι μόνο δεν έγινε, αλλά άρχισαν και οι με­θοδεύσεις… ποια κτίρια θα χρησι­μοποιηθούν ή σε ποιες περιοχές θα εγκατασταθούν τα υπουργεία και οι δημόσιες υπηρεσίες.
Ρουσφέτια
Πολλοί, κυρίως κομματάρχες, που στην ιδιοκτησία τους είχαν κτήρια ή γη, έτρεχαν να αρπάξουν την ευ­καιρία, για να απομυζήσουν το ελλη­νικό κράτος με υψηλά ενοίκια ή με υψηλές τιμές της γης… Έτσι, λοιπόν, περνώντας τα χρόνια, η γη της Αθή­νας βρισκόταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των κερδοσκόπων, οι οποίοι σκαρφίζονταν διά­φορους τρόπους για να σφετεριστούν τη δη­μόσια γη ή να επε­κτείνουν τις ιδιο­κτησίες τους. Έτσι προέκυψε σειρά προβλημάτων με το σχέδιο πόλης της πρω­τεύουσας και οι αρμόδιοι έκρι­ναν καλό να δημοσιεύουν τα διατάγματα με τέτοια ση­μαντική καθυστέρηση, έτσι ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν την επι­δρομή αυτή.
Έτσι, όμως, όπως έκαναν τα πράγματα, μπέρδεψαν τους ερευνητές και τους φιλαθήναιους  ιστοριο­γράφους.
Οι ιστορίες αυτές προέρχονται από κείμενα του ιστορικού ερευνητή και δη­μοσιογράφου Λευτέρη Σκιαδά, εκδότη της εφημερίδας «ΜΙΚΡΟΣ ΡΩΜΗΟΣ», www.mikros-romios.gr, τηλ.: 210 3426833.
 
 

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.