Στο σφυρί ζητά η τρόικα να βγουν 132.000 ακίνητα ιδιοκτητών που δεν εξοφλούν τα στεγαστικά τους δάνεια, έχοντας σαν στόχο να πέσουν οι τιμές.
Την ίδια στιγμή, πάντως, οι επισφάλειες στη στεγαστική πίστη εκτινάχθηκαν το 2012 στο 20% και οι καταγγελίες δανείων ξεπέρασαν στο τέλος του 2011 τις 150.000. Το υψηλό ποσοστό των επισφαλειών στα στεγαστικά δάνεια καταγράφεται παρά τις ρυθμίσεις στις οποίες έχουν προχωρήσει οι τράπεζες, ο αριθμός των οποίων ανέρχεται στις 250.000, ενώ το ποσό των ρυθμίσεων προσεγγίζει τα 13 δισ. ευρώ.
Σε ό,τι αφορά τον νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, από το σύνολο των 40.000 αιτήσεων που έχουν υποβληθεί για εξωδικαστικό συμβιβασμό, οι 27.000 έχουν οδηγηθεί στα δικαστήρια και από αυτές, 5.000 υποθέσεις έχουν συζητηθεί και 3.000 έχουν δημοσιευθεί. Περισσότερες από τις μισές υποθέσεις κατέληξαν σε μερική διαγραφή της οφειλής, επειδή ο δανειολήπτης ήταν κάτοχος περιουσιακών στοιχείων (κατοικία), και οι υπόλοιπες υποθέσεις κατέληξαν σε «κούρεμα» του συνολικού χρέους 60% κατά μέσον όρο, ενώ μόλις το 0,1% των υποθέσεων κατέληξε σε ολική διαγραφή χρέους.
Η αποσυμπίεση της αγοράς με σταδιακό τρόπο αποτελεί και επιδίωξη των τραπεζών, στον βαθμό που η απότομη πτώση των τιμών σε περίπτωση μαζικών πλειστηριασμών θα οδηγούσε σε αναντιστοιχία των στεγαστικών δανείων που έχουν χορηγήσει με τις καλύψεις που συνοδεύουν αυτά τα δάνεια. Μια τέτοια εξέλιξη θα οδηγούσε με τη σειρά της σε πρόσθετες κεφαλαιακές απαιτήσεις, τη στιγμή που το πακέτο βοήθειας το οποίο έχει εγκριθεί στο πλαίσιο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για τις τράπεζες προβλέπει συνολικά 50 δισ. ευρώ. Η προοπτική αυτή θα προσέκρουε άλλωστε και στις επιδιώξεις της ίδιας της τρόικας, που έχει κάθε λόγο να συγκρατήσει τις δανειακές ανάγκες της χώρας. Το υπουργείο Οικονομικών, από την πλευρά του, επιμένει ότι οι όποιες αλλαγές θα γίνουν συμπληρωματικά των αλλαγών του νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και αποφεύγει να ανοίξει τα χαρτιά του σε σχέση με τις τελικές αποφάσεις.