Ένας «τσάρος» έδυσε, ένας νέος ανατέλλει. Ενώ ο Παπακωνσταντίνου αποκαθηλώνεται οριστικά απειλούμενος ακόμη και με Ειδικό Δικαστήριο, ο Στουρνάρας φιγουράρει ήδη ως μελλοντικά πολιτευόμενος – γιατί όχι και… πρωθυπουργός;

Μόνο που στην Ελλάδα των μνημονίων και αυτή η απάντηση έχει ήδη προ πολλού δοθεί:
 
● Αρχικά την έδωσε, ως υπουργός Οικονομικών, ο Παπακωνσταντίνου υπογράφοντας το πρώτο μνημόνιο.
 
● Ύστερα την επανέλαβε, ως υπουργός Οικονομικών, ο Βενιζέλος, με το πρώτο «κούρεμα» χρέους (PSI), χάρισμα στη διεθνή κερδοσκοπία, το οποίο προετοίμασε ο Παπακωνσταντίνου και υπέγραψε ο ίδιος μαζί με το δεύτερο μνημόνιο.
 
● Εν συνεχεία την επαναδιατύπωσε, ως υπουργός Οικονομικών, ο Στουρνάρας, ο οποίος υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο και το δεύτερο «κούρεμα» χρέους, επίσης χάρισμα στη διεθνή κερδοσκοπία, τα οποία επήλθαν ως συνέπεια του πρώτου και δεύτερου μνημονίου των Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλου και του πρώτου «κουρέματος» του Βενιζέλου.
 
Μπορεί σήμερα αυτοί οι τρεις να αλληλομισιούνται, να αλληλοϋποβλέπονται και να εύχονται ο ένας την καταστροφή του άλλου σε διάφορους συνδυασμούς. Όμως δεν είναι παρά πιόνια στην ίδια σκακιέρα.
 
Ως μόνη διαφορά τους ίσως αποδειχθεί το ότι οι δύο προηγούμενοι απέτυχαν – ή δεν πρόλαβαν να προσπαθήσουν – να γίνουν πρωθυπουργοί, κάτι που για τον τρίτο κατά σειρά αποτελεί σήμερα ανοιχτό ενδεχόμενο.
 
Αυτό όμως που καθορίζει τους τρεις αυτούς αρνητικούς πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής στη μνημονιακή Ελλάδα είναι το ότι αποτελούν κρίκους της ίδιας αλυσίδας εξάρτησης και υποτέλειας της χώρας έναντι των δανειστών της. Α, ναι, και το ότι προέρχονται όλοι από το «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ…
 
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
 
Δεν ξεχάσαμε τον τέταρτο προερχόμενο από το «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ υπουργό Οικονομικών της τρόικας. Υπήρξε σε αυτόν τον ρόλο και ο Φίλιππος Σαχινίδης. Απλώς τον εξαιρέσαμε από όλα τα παραπάνω διότι αποτελεί δεδηλωμένη συμπάθειά μας.
 
Είναι ο μόνος εκ των τεσσάρων που έχει πει μια πράγματι σοβαρή αλήθεια, συνεντευξιαζόμενος στην τηλοψία: ότι το ΠΑΣΟΚ, αμέσως μετά την εκλογή του, δηλαδή… πριν από αυτήν, είχε αποφασίσει πως η τρόικα και το ΔΝΤ ήταν η μόνη «λύση» για τη χώρα. Κάτω τα χέρια, λοιπόν, από τον Σαχινίδη. Μπροστά του όλοι οι άλλοι είναι απλώς οδοντόκρεμες.
 
Παρ’ όλα αυτά, Καλή Χρονιά…