Προ ημερών, στο συνέδριο του Economist, ο Σαμαράς προειδοποιούσε τους δύο εταίρους, να τελειώνουν με τις διαφωνίες, και τις ίντριγκες, γιατί η κυβέρνηση μπορεί να τα βγάλει πέρα με τα «θηρία», αλλά να πάει από «τσίμπημα κουνουπιού».
Δεν πρόλαβε να αποσώσει τη φράση του – που λέει ο λόγος – και έσκασε η υπόθεση για τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ και τη μαύρη τρύπα των 114 εκ. ευρώ που αφορά την οικονομική διαχείριση της περιόδου ΓΑΠ. Υπόθεση η οποία πέρα από το ηθικής τάξης ζήτημα, αποσταθεροποιεί περαιτέρω το ΠΑΣΟΚ εισέρχεται σε νέο κύκλο εσωκομματικών ξεκαθαρισμάτων και συγκρούσεων με άγνωστη προς το παρόν κατάληξη.
Ενδεχομένως δε, η σφαγή σε κορυφαίο επίπεδο μεταξύ του «πρώην» και του «νυν» και όσων στοιχίζονται πίσω τους να βγάλει στη φόρα πολύ περισσότερα «άπλυτα». Μετά την αρχική «εχθροπραξία» της διαρροής ότι ελέγχεται η περίοδος Παπανδρέου, ακολούθησαν διαρροές με πιο γαργαλιστικές λεπτομέρειες για το κόστος των ταξιδιών του ΓΑΠ στο εξωτερικό.
Με τον Άκη στο εδώλιο, στο πρόσωπο του οποίου επιχειρείται να περιοριστεί η ζημιά, ως «μεμονωμένη περίπτωση» (αλλά δεν…), με την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ και τώρα με την οικονομική διαχείριση της περιόδου 2004 – 2010 μιλάμε μόνο για όσα είναι στην επιφάνεια αυτή τη στιγμή – το ΠΑΣΟΚ είναι ο πλέον εκτεθειμένος εταίρος εκ των τριών εταίρων. Κάτι σαν ένας «επίορκος» στην κυβέρνηση η οποία θα επιχειρήσει το επόμενο διάστημα να «απομακρύνει» …επίορκους ανοίγοντας την κερκόπορτα στην κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο.
Έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε πώς θα το κάνει αυτό ακριβώς…