◆ Στα πανωφόρια του Αυγούστου έφτασε η ψευδαίσθηση προετοιμαζόμενη ενώ ο χρόνος λογάριαζε τα επερχόμενα αφήνοντας στα διαστήματα τις ξεροτοπιές των κακογραμμένων σκέψεων.

Mυογράφημα

Εν νήσω Τήνω.
Έτσι έγραφε το παλιό χαρτί.
Σβησμένη ημερομηνία και μια υπογραφή με εκείνο το μελάνι το ζωντανό που παίρνει το χρώμα του όπως περνά μες στα πρωινά και στα σκοτάδια.
Κιτρινισμένο με όλο τον καημό θα πέρασε τη ζωή του διπλωμένο στα τέσσερα, φυλαγμένο στη σελίδα με ένα στεγνό λουλούδι.
Καλλιγραφία, αριθμός πληθυντικός, έρωτας παλιός, πάθος γραμμένο στη σιωπή, εικόνα αξιοπρεπής.
Σας σκέφτομαι, στο αποτύπωμα τα μακριά δάχτυλα να χαϊδεύουν τα φωνήεντα και ένα διάφανο λευκό να αφήνεται στο κρυμμένο βλέμμα.
Αφημένο στον παλιό πάγκο με τη φρέσκια κόκκινη λαδομπογιά.
Δίπλα η ζυγαριά.
Στα χέρια το χαρτί. Άγρια να πιάνουν την άκρη και να τη στριφογυρίζουν. Και στο τέλος ένα κλειδί χειροποίητο να φτιάχνει το χωνί.
Θέλετε κάτι άλλο, σφύριξε μέσα στα δόντια του.
Όχι, ψέλλισε ακουμπώντας τρυφερά στα γράμματα.
Την αγκάλιασε.
Ένα σκίρτημα πέρασε παντού.
Έκλεισε τα μάτια.
Την είδε.
Του χαμογέλασε.
Άνοιξε με προσοχή, το δίπλωσε στα τέσσερα με ένα στεγνό λουλούδι.
Στο παλιό βιβλίο.
Να ξεκουραστεί.

Θέασις

Γλυπτικής σύνθεμα
Κληρονόμημα της ομορφιάς
Περασμένο απ’ τον χρόνο
Στην αίσθηση της μεγαλειότητας
Της ωραιότητας η λεπτομέρεια
Στη σκεπαστή κάτω απ’ τις οξείες
Η αυτοσχέδια αναπαράσταση
Του πράσινου περιπλέκεται
Και σέρνεται το κόκκινο
Και φαντάζεται
Ενώ το νεφέλωμα
Αφήνει απ’ το φως
Όσο χρειάζεται