«Το Ποντίκι», πιστό στην παράδοση να συνδυά­ζει την επικαιρότητα με τη σάτιρα, κατάφερε να δημιουργήσει ένα είδος εικονογραφήσεων, τις οποίες εμείς στην εφημερίδα ονομάζουμε «φούσκες»! 

 
Στο χώρο θα παρουσιαστούν και έργα των σπουδαστών της Σχολής Ορνεράκη από την έκθεση «Ελλάδα – Κρίση».
 
1 Η ιστορία αρχίζει το 2010 με το «Λεφτά υπάρχουν» του ΓΑΠ, αλ­λά όχι για μισθούς, συντάξεις, υπο­δομές, παιδεία, υγεία και όλα τα σχε­τικά. Αιφνιδίως και απροειδοποίητα, η Ελλάδα βρέθηκε μπροστά σε μια… νέα εποχή μεταμοντέρνας φτώχει­ας.
 
Αιφνιδίως, επίσης, εισήχθησαν στη ζωή μας νέοι όροι, πρωτάκουστοι για τους περισσότερους και ανοίκειοι προς τα ήθη και έθιμα της φυλής…
 
Όροι άγνωστοι, όπως μνημόνιο, τρόικα, δανειστές, δημοσιονομικό έλλειμμα, τοκοχρεολύσια, σπρεντ, διεθνείς αγορές, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, οίκοι αξιολόγησης, εισέ­βαλαν με εχθρικές διαθέσεις στις ζωές μας, ανατρέποντας την έως τό­τε μακαριότητά μας. Από τότε μετρά­με ελλείμματα…

 

2 Το 2011 το μνημόνιο

δεν κόβει μόνο μισθούς και συντάξεις, αλλά και πρωθυπουργούς. Έτσι τον Πα­πανδρέου διαδέχεται ένας γνώριμος των αγορών και γνώστης του τραπε­ζικού συστήματος.
 
Ο Λουκάς Παπαδήμος σχηματίζει κυβέρνηση «τεχνοκρατών», διότι πά­νω απ’ όλα και πριν απ’ όλα έρχεται η σωτηρία της… ψυχής των τραπεζών.
 
Νυν υπέρ πάντων ο αγών!
 
Αγών ο οποίος βρίσκει την αμέρι­στη και κεραυνοβόλα στήριξη του μέχρι εκείνη τη στιγμή σφόδρα αντιμνημονιακού Σαμαρά. Από δίπλα, ο Καρατζαφέρης θα στηρίξει μέχρι να μεταμεληθεί και να συνωστισθεί στις αντιμνημονιακές επάλξεις.

 

3 Αφού αντιπολιτεύτηκε

αντιμνημονιακά, ο Αντώνης Σαμαράς στη συνέχεια, το 2012, πολιτευόμενος πλέον μνημονιακά, πετυχαί­νει το ακατόρθωτο: Να προκαλέσει εκλογές με το «έτσι θέλω», να βγει αλώβητος από τη «μητσοτακική μήνιν» και να γίνει και πρωθυπουργός της χώρας! Αντίθετα, για τη χώρα τα πράγματα εξακολουθούν να πηγαί­νουν από το κακό στο χειρότερο…
 
Υπογράψαμε το «μνημόνιο 2», χάσαμε ό,τι μας είχε απομείνει από το «μνημόνιο 1» και, σαν να μη μας έφτανε το να μπαινοβγαίνει η τρόικα στα υπουργεία με δυναμικό βάδισμα και αυτοπεποίθηση, μας προέκυψε και η Χρυσή Αυγή, που ανέλαβε… «δράση» στο Κοινοβούλιο και στους δρόμους.
 
Γενικά, οι εκπλήξεις είχαν την τι­μητική τους αφού το κραταιό ΠΑΣΟΚ εξαερώθηκε στις εκλογές και στη θέση του εμφανίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ με ένα πρωτοφανές εκλογικό ποσο­στό στα χρονικά του κόμματος (που ξεπέρασε και το 24,42% που έλαβε στις εκλογές του 1958 η ΕΔΑ) και της Αριστεράς γενικότερα.

4 Τέλος, το 2013 ο Γολγοθάς έλαβε διαστάσεις Έβερεστ. Η φορολογία κατά παντός… υπευθύνου, συγκεκριμένα των γνωστών – πασί­γνωστων – κορόιδων, καλά κρατεί και εξελίσσεται σε εθνικό σπορ Ολυ­μπιακών επιδόσεων.
 
Κάθε ώρα εφευρίσκεται κι ένας αναγκαίος για τη σωτηρία της χώ­ρας φόρος, που απευθύνεται προς είσπραξη κυρίως στους 1,5 εκατομ­μύριο ανέργους, διότι οι 2.000 της «λίστας Λαγκάρντ» «έσβησαν» στις διαδικασίες των εξεταστικών επιτρο­πών…
 
Κάθε μέρα απολύονται στρατιές εργαζομένων για να παίρνουν σειρά κι όσοι κρατούν τις υπό κατάρρευση εργασίες τους.
 
Μέσα σ’ όλα αυτά, μετά την τραγι­κή δολοφονία του Παύλου Φύσσα, η Χρυσή Αυγή βρίσκει τον δρόμο προς τον Κορυδαλλό.
 
Ό,τι μένει ακίνητο, φορολογείται σαν σταθερός στόχος.
 
Το μόνο που μένει αφορολόγητο ακόμα είναι η υπομονή των Ελλή­νων…
 
Η χώρα παραλύει και δεν μπορεί λόγω… κινητικών δυσκολιών να πα­νηγυρίσει έξαλλα – όπως καλείται από την κυβέρνηση – για το πρωτο­γενές πλεόνασμα!

 

Οι σκιτσογράφοι

 
Soloup: Έχει συνεργαστεί με αρκετά περιοδικά και εφημερίδες (Βαβέλ, Γαλέρα, Ως3, Βήμα της Κυριακής, Goalnews, 6μερες κ.α) ενώ από το 2005 φτιάχνεις σκίτσα και… φούσκες για «Το Ποντίκι». Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί 13 προσωπικά άλμπουμ με γελοιογραφίες και κόμικς ενώ το 2012 κυκλοφόρησε η έρευνά του για τα «Ελληνικά comics» (εκδόσεις Τόπος). Έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο πανεπιστήμιο και είναι διδάκτωρ Πολιτισμικής Τεχνολογίας κι Επικοινωνίας (Πανεπιστήμιο Αιγαίου). Τα τελευταία δύο χρόνια δουλεύει πάνω στην ιδέα ενός μεγάλου graphic novel με τον τίτλο «Αϊβαλί». Διατηρεί δύο ηλεκτρονικά τσαντίρια: www.soloup.gr και anthropolikos.wordpress.com

 
ΠΑΝΟΣ ΖΑΧΑΡΗΣ: Γεννήθηκε το 1982 στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται μέχρι και σήμερα. Σπούδασε στο τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθήνας και στη Σχολή Ορνεράκη. Τα πρώτα του σκίτσα δημοσιεύτηκαν το 2004 στον «Οδηγητή». Συνεργάστηκε με το περιοδικό «Αντί» από το 2005 μέχρι και το 2008 οπότε και ανεστάλη η έκδοσή του. Εργάστηκε επίσης στην εφημερίδα «6μερες» και περιστασιακά με περιοδικά και διαφημιστικά γραφεία.
 
Από το 2008 εργάζεται στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Το Ποντίκι», όπου πέρα από γελοιογραφίες δημιουργεί και σατιρικά φωτομοντάζ. Είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου (ΕΣΠΗΤ) και της Λέσχης Ελλήνων Γελοιογράφων.