Ο Κώστας Καραμανλής – αφού κέρδισε τις εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2007 – χρειάστηκε έναν χρόνο για να αρχίσει να παίρνει την… κατιούσα.

Ο Καραμανλής έψαχνε εναγωνίως επί μήνες ημερομηνία εκλογών και η εκλογολογία δηλητηρίαζε τα πάντα. Ο τότε πρωθυπουργός έψαχνε αγωνιωδώς, όπως έλεγε τότε το πολιτικό ρεπορτάζ, τον τρόπο να μειώσει το 2% ή 2,5% των δημοσκοπήσεων στο επίπεδο του 0,5% έως 1,5%, ώστε να δώσει τη μάχη του και είτε να την κερδίσει ανατρέποντας τα προγνωστικά είτε να τη χάσει αξιοπρεπώς. Έτσι κι αλλιώς ίσχυε η ανεπίσημη τοποθέτησή του, την οποία είχε αποκαλύψει πρωτοσέλιδα «Το Ποντίκι» στις 12 Φεβρουαρίου 2009: «Έχασα; Έφυγα…».

Όταν όμως αρχίζει η αποδόμηση ενός συστήματος εξουσίας ή μιας κυβέρνησης, ελάχιστα πράγματα μπορούν να γίνουν για να αποτραπεί. Έτσι ο Καραμανλής δεν βρήκε ποτέ τη δημοσκοπική «στιγμή» που έψαχνε. Αφέθηκε και ο ίδιος στην πορεία της κατάρρευσης, με αποτέλεσμα να συντριβεί η Νέα Δημοκρατία με διαφορά 10,5% στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2009. Έναν χρόνο μετά την αρχή της κατρακύλας και το «ατύχημα» στη ΔΕΘ.

Ο Αντώνης Σαμαράς μόλις τώρα βλέπει τις δημοσκοπήσεις να «γυρίζουν» καθαρά – και μάλλον μη αναστρέψιμα – υπέρ του αντιπάλου του Αλέξη Τσίπρα, όχι μόνο στην πρόθεση ψήφου, αλλά και στα κρίσιμα ποιοτικά και πολιτικά ερωτήματα, όπως η «παράσταση νίκης» και η αξιολόγηση του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως μελλοντικού πρωθυπουργού. Τώρα αρχίζουν να συζητούνται σοβαρά και τα σενάρια περί του χρόνου που θα στηθεί η κάλπη.

Η αντίστροφη μέτρηση έχει «άρωμα» από την περίοδο Καραμανλή.