Ονομάζεται Αλεξάνδρα Μπρουντζάκη, είναι μόλις είκοσι ετών και σπουδάζει Γαλλική Φιλολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο – «όταν το επιτρέ­πουν οι επαναστατικές συνθήκες της εποχής!», συμπληρώνει με εμφανή διάθεση χιούμορ, χαμο­γελώντας μελαγχολικά. 

Πριν από δύο χρόνια έγραψε το πρώτο της παραμύθι με τίτλο «Αμάντα, η πριγκίπισσα της Ανθοχώρας», το οποίο κυκλοφόρησε τελικά αυτές τις μέ­ρες από τις εκδόσεις Χριστάκη σε εικονογράφηση Μαιρηλίας Φωτειάδου.

«Όλη η ατμόσφαιρα πατάει πάνω στην κλασική παράδοση των παραμυθιών, αυτών δηλαδή που συγκινούσαν και το παιδί – ανα­γνώστη, και όχι στη σύγχρονη αντίληψη, η οποία περισσότερο θέλει να εντυπω­σιάζει. Έχω καιρό για να… εντυπω­σιάσω!», συμπλη­ρώνει εύθυμα, με διάθεση αυτοειρωνίας!

Θεωρεί τον Ντίσνεϊ μεγαλοφυΐα και έχει μεγαλώσει με τις ταινίες του – τα πιο υπέροχα παραμύθια – ταινίες τις οποίες δεν χορταίνει να βλέπει και να ξαναβλέπει…

Η Αμάντα είναι η πρώτη της ηρωίδα και έχει στοιχεία δικά της – και όπως επισημαίνει: «Το παραμύθι μου δεν έχει τόσο διάθεση να διδάξει, όσο να περιγράψει τη διαδι­κασία μιας μαθητείας προς τη διαμόρφωση του χαρακτήρα. Η Αμάντα είναι η μικρή πριγκίπισσα της Ανθοχώρας! Θα μπορούσε ωστόσο να είναι ένα καθημερινό κορίτσι μιας χώρας όπου όλες του οι επιθυμίες θα γίνονταν πραγματικότητα, ακόμα και οι πιο παράλογες… Έπειτα από μια περιπλάνηση στην οποία την οδηγούν οι υπερ­βολικές και εγωιστικές της απαιτήσεις, η μικρή πριγκίπισσα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα πιο απλά και κοντινά μας πράγματα είναι και τα πιο πολύτιμα!».

Είναι ενθουσιασμένη με τον τρόπο που εικονογράφησε το παραμύθι της η Μαιρηλία Φωτειά­δου, μια κυρία την οποία δεν έτυχε να συναντήσει ακόμα. «Η Μαιρηλία έκανε μια μοναδική εικονο­γράφηση, ονειρική, μαγική, πραγματικά παρα­μυθένια, για την οποία δράττομαι της ευκαιρίας για πρώτη φορά από την εφημερίδα σας να την ευχαριστήσω!».