Η διάσπαση του ΠΑΣΟΚ είναι προ των πυλών; Ο Γιώργος Παπανδρέου μηχανορραφεί για να ρίξει τον Ευάγγελο Βενιζέλο; Ακολουθεί μοναχική πορεία για να φτιάξει νέο κόμμα; Αυτά και άλλα πολλά είναι τα ερωτήματα που απασχολούν πολλούς αμέσως μετά τη σύγκρουση Βενιζέλου – Παπανδρέου το βράδυ της Κυριακής. 

Η διάσπαση του ΠΑΣΟΚ είναι προ των πυλών; Ο Γιώργος Παπανδρέου μηχανορραφεί για να ρίξει τον Ευάγγελο Βενιζέλο; Ακολουθεί μοναχική πορεία για να φτιάξει νέο κόμμα; Αυτά και άλλα πολλά είναι τα ερωτήματα που απασχολούν πολλούς αμέσως μετά τη σύγκρουση Βενιζέλου – Παπανδρέου το βράδυ της Κυριακής.

Το γεγονός είναι ότι η κρίση αυτή μοιάζει να είναι και η τελευταία, αφού οι γέφυρες έχουν κοπεί, οι απαξιωτικές και άκρως επιθετικές εκφράσεις του Βενιζέλου κατά τα «απείθαρχου» Παπανδρέου, όπως και η συστηματική διαρροή τους, είναι δύσκολο να μαζευτούν.

Η σταγόνα που ξεχείλισε όμως το ποτήρι είναι τα όσα περί «εκκρεμοτήτων» είπε ο Βενιζέλος εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου το βράδυ της Δευτέρας. Συνεργάτες του Παπανδρέου σχολίαζαν ότι αυτό ηχεί εκβιαστικά και είναι απαράδεκτο να μετέρχεται τέτοιων μεθόδων ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Αλλά και στη Χαριλάου Τρικούπη κατάλαβαν τη «χοντράδα» του Βενιζέλου και επιχείρησαν άρον – άρον να τη μαζέψουν. Ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος έλεγε σε όλους τους τόνους ότι ο πρόεδρος εννοούσε πολιτικές εκκρεμότητες που αφορούν και την πολιτική του δράση και διαχείριση της χώρας την περίοδο των μνημονίων.

Η αδυναμία του Ευάγγελου Βενιζέλου να διαγράψει τον Γιώργο Παπανδρέου φαίνεται ότι συντηρεί τον εκνευρισμό του και τον οδηγεί σε πολιτικά λάθη που θυμίζουν την… έξαλλη συμπεριφορά του 2007, όταν αντιπαρετίθετο με τον ΓΑΠ για την προεδρία του κόμματος.  

Η απόφαση

Πιάνοντας το νήμα από την αρχή, θα επιχειρήσουμε να καταγράψουμε σκέψεις, δράσεις, αντιδράσεις και προοπτικές των δύο στρατοπέδων. Από την πλευρά του Ευάγγελου Βενιζέλου, σε κλειστή σύσκεψη, που έγινε αμέσως μετά την επίθεσή του κατά του ΓΑΠ, αποφασίστηκε να μη διαγραφεί, διότι θα έπρεπε να διαγραφεί και ο Απόστολος Κακλαμάνης και έτσι θα κινδύνευε και η κυβερνητική σταθερότητα.

Στο σημείο αυτό άρχισαν να διαρρέουν πληροφορίες ότι ο Παπανδρέου και ο πρώην πρόεδρος της Βουλής είχαν συνομιλήσει και συναποφασίσει να αντιταχθούν στο θέμα της χρηματοδότησης των τραπεζών. Μάλιστα, η πλευρά Βενιζέλου διέρρεε ότι ενδεχομένως ο Κακλαμάνης να έσπευσε να ψηφίσει πρώτος προκειμένου να στήσει «τείχος προστασίας» απέναντι στον Παπανδρέου, που είχε αποφασίσει να καταψηφίσει.

Επίσης διέρρευσαν με νόημα ότι η Ρεγγίνα Βάρτζελη, διευθύντρια του γραφείου του, τηλεφώνησε στην έδρα και ρώτησε αν από τον πρώτο γύρο (πριν εκφωνηθούν οι απόντες δηλαδή) είχε εξασφαλιστεί η «δεδηλωμένη» και η υπερψήφιση του νομοσχεδίου με 151 ψήφους (είχε δηλαδή απόλυτη πλειοψηφία και όχι μόνο επί των παρόντων).

Όταν ο Παπανδρέου πήρε από τους συνεργάτες της έδρας τη διαβεβαίωση πως από την καταμέτρηση περνούσε το νομοσχέδιο, μπήκε στην αίθουσα και ψήφισε.

Ο Βενιζέλος, που επιχειρούσε να μάθει όλες τις προηγούμενες μέρες τι θα κάνει ο Παπανδρέου, νιώθει εξαπατημένος, αφού ούτε ο Γιάννης Στουρνάρας, που συνομίλησε μαζί του, ούτε ο Φίλιππος Σαχινίδης, που είχε αναλάβει να τον ενημερώσει για την τελική διατύπωση, είχαν κάποια ένδειξη ότι θα καταψήφιζε.

Ο τελευταίος, μάλιστα, που τις πρώτες ώρες της κρίσης «φορτώθηκε» από τους βενιζελικούς την ευθύνη για την έκβαση της ψηφοφορίας, αποστασιοποιήθηκε από την επιλογή Παπανδρέου επιχειρηματολογώντας στους δημοσιογράφους για το γιατί η νομοθετική ρύθμιση είναι επωφελής για τους Έλληνες.

Η πρώτη κίνηση αντιμετώπισης του Γιώργου Παπανδρέου είναι να επιχειρηθεί να απαξιωθεί εντελώς πολιτικά και με καθημερινά σχόλια να απομονωθεί από την κοινωνία. Η επιχείρηση Βενιζέλου να καταστεί πολιτικά απόβλητος ο ΓΑΠ αποτέλεσε και την πρώτη γραμμή άμυνας απέναντι σε μια σχεδιαζόμενη επιχείρηση ανακατάληψης του ΠΑΣΟΚ ή δημιουργίας νέου κόμματος.

Στο πλαίσιο αυτό βγήκαν πολλοί πολιτικοί φίλοι και συνεργάτες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, όπως ο Π. Κουκουλόπουλος, ο Δ. Καρύδης, ο Χρ. Πρωτόπαπας, ο Λ. Γρηγοράκος, η Συλβάνα Ράπτη και άλλοι, να επικρίνουν, και μάλιστα σκληρά, τον ΓΑΠ για τη στάση του και βασικά για το ότι δεν ειδοποίησε κανέναν για την αρνητική ψήφο στο θέμα των τραπεζών.

Εκτός των παραπάνω, ο Παπανδρέου με τη στάση του τορπιλίζει τη συσπείρωση του χώρου και καθίσταται υπεύθυνος για την ενδεχόμενη εκλογική αστοχία του. Ο Βενιζέλος στη φάση αυτήν έχει αποφασίσει να χρησιμοποιήσει την πλήρη αποστασιοποίηση Παπανδρέου απέναντι στο εγχείρημα της «Ελιάς», προκειμένου να δικαιολογήσει ένα ενδεχόμενο θλιβερό εκλογικό αποτέλεσμα με προφανή στόχο να αιτιολογήσει τη θέση του.

Ωστόσο, όσο περνούν οι μέρες, φαίνεται ότι ο εκνευρισμός αρχίζει να δίνει τη θέση του στον προβληματισμό. Κι αυτό διότι η ενδεχόμενη ενορχηστρωμένη κίνηση περαιτέρω πολιτικής περιθωριοποίησης του ΓΑΠ τον θυματοποιεί και τον καθιστά, ενδεχομένως, συμπαθή, ειδικά όταν μαζί με τα βενιζελικά στελέχη στρατεύονται και τα συστημικά μέσα, καθώς και οι κόλακες των τραπεζιτών, και βέβαια συσπειρώνει έναν κόσμο που ακόμα πιστεύει στο όνομα Παπανδρέου και ψηφίζει ΠΑΣΟΚ.

Δηλαδή υπάρχουν πιο ψύχραιμοι συνεργάτες του Βενιζέλου, που επιμένουν ότι πρέπει να μαζευτεί το «κράξιμο» και να υπάρξει μια πιο ψύχραιμη, λιγότερο θυμική και περισσότερο πολιτική αντιμετώπιση του πρώην πρωθυπουργού.

Επίσης, από την πλευρά του Παπανδρέου επισημαίνουν ότι είναι αντιφατικές οι διαρροές που από τη μια προτείνουν στον ΓΑΠ να κάνει κόμμα για να φάει τα μούτρα του από την περιφρόνηση των πολιτών και από την άλλη του χρεώνουν την πολιτική και δημοσκοπική κατακρήμνιση του ΠΑΣΟΚ.

Υπομονή

Από την πλευρά του Παπανδρέου, αυτό που εκπέμπεται είναι ότι θα συνεχίσει να αντιδρά ψύχραιμα και πολιτικά και όχι με τα συναισθήματα της στιγμής και δεν θα αντιδράσει στις προκλήσεις των βενιζελικών με τον ίδιο τρόπο. Θεωρώντας ότι μπορεί να επανακάμψει πολιτικά, αρκεί να έχει υπομονή και επιμονή, και ότι κάποια στιγμή θα δικαιωθεί για τις κινήσεις του από ένα τμήμα της κοινωνίας, επιθυμεί να μη δώσει την αίσθηση ότι κινείται εκδικητικά και χωρίς αίσθηση της ευθύνης που διαθέτει ως πρώην πρωθυπουργός.

Ο ΓΑΠ, που ούτε την Κυριακή το βράδυ απάντησε στα «ντροπή σου» και το «λεκτικό ξύλο» που έφαγε από τον Βενιζέλο, αλλά αρκέστηκε να δηλώσει ότι «όλοι κρίνονται», απάντησε τελικά με συνέντευξή του στο διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg λέγοντας ότι αντέδρασε στη νομοθετική διάσταση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, υπαινισσόμενος ότι η κίνηση αυτή δημιουργεί προϋποθέσεις επανάληψης τέτοιων πρακτικών και καλύπτει νομικά τους χειριστές της.

Φέρεται μάλιστα κατά τη διάρκεια της έντονης συζήτησης με τον Βενιζέλο να είπε ότι δεν μπορεί ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς να πολεμά την απληστία των μετόχων σε βάρος των κοινωνιών και στη χώρα του να ψηφίζει τη θεσμοθέτηση ενός τέτοιου συστήματος.

Συνεργάτες του ΓΑΠ επισημαίνουν ότι όλες οι θεωρίες συνωμοσίας για τη δημιουργία νέου κόμματος είναι προβοκάτσια των εσωκομματικών αντιπάλων του και ότι ο ίδιος είναι πολύ ΠΑΣΟΚ για να φύγει ενώ πρόσθεταν ότι με τη διαφοροποίησή του για τις διαδικασίες και τον τρόπο συγκρότησης της «Ελιάς» υπερασπίστηκε το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του!!! Ο ίδιος μόλις προχθές χαρακτήρισε τα σενάρια αυτά «φήμες» προσθέτοντας ότι «το να μιλάς για φήμες Πρωταπριλιά είναι πολύ επικίνδυνο».

Συνεργάτες του ΓΑΠ σχολίαζαν ότι οι πολίτες αντιλαμβάνονται καλύτερα τη στάση του απέναντι στις τράπεζες, παρά τις επικρίσεις που δέχεται από τους συγκυβερνώντες και πως δεν πρόκειται να καταστεί ο ίδιος παράγοντας αποσταθεροποίησης. Έλεγαν ακόμα πως ο Παπανδρέου έπεσε από την κυβέρνηση με σχέδιο των τραπεζιτών, αφού δήλωσε ότι επιθυμεί την εθνικοποίηση των τραπεζών, και αυτό το σχέδιο εφαρμόστηκε από βουλευτές που στήριζαν τον Βενιζέλο και με συνεχείς δηλώσεις τους έδειχναν ότι είναι έτοιμοι να ρίξουν την κυβέρνησή του.

Σχολίαζαν δε ότι ο ίδιος, παρ’ ότι πολεμήθηκε άγρια από τον Σαμαρά, δεν επιχείρησε να διασπάσει τη Ν.Δ. ζητώντας να ψηφιστεί το πρώτο μνημόνιο με 180 ψήφους, όπως επέμενε ο Βενιζέλος, γιατί αυτό ήταν ένα ρίσκο που μπορεί να έφερνε πολιτικό χάος από τη μια, και από την άλλη τη χώρα πιο κοντά στη χρεοκοπία και θύμιζαν ότι ο Σαμαράς αρνήθηκε οποιαδήποτε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ τον Ιούνιο του 2011 για να συνεργαστεί έναν χρόνο μετά και να υλοποιεί με θρησκευτική ευλάβεια τα μνημόνια, συνεργαζόμενος με το ΠΑΣΟΚ, αλλά ως πρωθυπουργός. Εννοώντας ότι κινήθηκε με απόλυτη προσωπική ιδιοτέλεια.

Σημειώνουν δε ότι μπορεί να συνομιλεί με πολλά στελέχη, αλλά δεν διαθέτει μηχανισμό και ούτε οργανώνει τίποτα. Και εκφράζουν την απορία τους για τη σπουδή του Κώστα Σκανδαλίδη πρωί – πρωί τη Δευτέρα να σπεύσει να ζητήσει από τον Παπανδρέου να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του αν πρόκειται να ιδρύσει νέο κόμμα.

Ωστόσο υπάρχουν ψύχραιμοι παρατηρητές που επισημαίνουν ότι ο ΓΑΠ είναι σκληρός παίκτης, μπορεί να είναι ψύχραιμος, αλλά δεν ξεχνά και ότι, αν το ΠΑΣΟΚ μέσω «Ελιάς» συντριβεί στις ευρωεκλογές, θα πάρει θέση. Ενδεχομένως προωθώντας την αντικατάσταση του Ευάγγελου Βενιζέλου από άλλο στέλεχος….