Συνθήκες της φωτιάς στου άλλου κόσμου τα παρείσακτα ερμηνεύματα. Αποκατάσταση του τέλους στην αρχή του φθινοπώρου όπως το φύλλο διαυλακώνει το μικρό νερό στο συμμάζεμα της εικόνας.

Mυογράφημα

Με την ολολυγή να συντροφεύει. Η γλυπτή επιφάνεια και το ξύλο. Στην ακινησία των λέξεων. Στην ακολουθία.
Με το μολύβι να φέρνει τα φωνήεντα.
Στα μισά του καιρού.
Η πρώτη βροχή. Να περιμένει στο σύννεφο.
Διακοπή. Αναπνοές να μπορούν να μαχαιρώνουν.
Η αμηχανία.
Ο φόβος.
Οι σταγόνες. Στο χτυποκάρδι να φεύγουν. Δίχως την οργή.
Ο πόνος.
Στα σανίδια με τις ρυτίδες.
Το μίσος όπως η χαρά να διώχνει τον θόρυβο.
Η ανάγκη των λέξεων. Στην προσέγγιση.
Και το νόημα παραστρατημένη ουσία στην κοινωνία των προτάσεων.
Με την έκφραση της συνέχειας. Η απεραντοσύνη.
Μικρή παγίδα.
Λευκό το απέριττο, ξεχώρισμα στον εκτεθειμένο λόφο.
Με τους ανέμους να σπέρνουν τα απωθημένα τους.
Το σκοτεινό να θέλει το φως. Κομματιασμένες οι πέτρες.
Πληγές στις σκιές. Στα αγκάθια.
Η θυσία. Στην ανηφόρα. Σκυφτή. Η βροχή.
Να δέρνει στο μέτωπο την αλήθεια.
Η μοναξιά. Και η φωνή να μαστιγώνει.
Στο καμπαναριό ένας σπουργίτης.
Θεώρημα της φύσεως.
Στην προσταγή του τοπίου!

Έκκληση

Προσφεύγουσα
Στο άφατο
Εκλιπαρούσα
Στον ψίθυρο
Την ασάφεια του θορύβου
Η Αφήγηση
Το λευκό
Η συλλογή του θρήνου
Η απουσία
Ανεπαίσθητο ίχνος
Του σκοτεινού
Δίχως τα μάτια
Στο δάπεδο
Το πεζοδρόμιο
Η κόλαση
Τα σημάδια (επεισόδιον της γραφής)
Το επακολούθημα «ευχαριστώ»
Δίχως το βλέμμα