Προαγγέλματα των δημοσκοπήσεων και στα δεδομένα οι αλλαγές περιφέρονται ψιμυθιωμένες φτιάχνοντας την ακολουθία της ομοιότητας.

◆ Στα ακρωνύμια φεύγει η ζωή και στην επικαιρότητα ο θάνατος, ανάρτηση τοίχου επικοινωνιακής δυστυχίας, φροντίζει την αγανάχτηση των εραστών των ανακλίντρων.

◆ Ειδησεογραφία που συναρμόζει με την νοσηρότητα της ανυπαρξίας και οι θεατές οπαδοί κουρδισμένοι παρακολουθούν τα καθέκαστα μηρυκάζοντας παραδοσιακή φράση συνοδευόμενης εκ γνωστού μονοσύλλαβου αναστεναγμού.

◆ Ειρωνείας το ανάγνωσμα και η ευφυΐα στην μελαγχολία του επερχόμενου.

◆ Στις αυλές η ρητορική της κινδυνολογίας ξεκίνησε το βιολί της και οι
μεταμφιεσμένοι κακόφωνοι τελάληδες των συμφορών παραποιούν τα δεδομένα.

◆ Και στα συμπεράσματα η απογοήτευση, αποτύπωμα του αυτονότητου, συμμετέχει στη διαιώνιση της απόψεως περί του προφανούς.

◆ Ο χρόνος αδυσώπητος ξεσκεπάζει τα μαυρισμένα τσουκάλια. Στην δυσοσμία παλαιόσχημα παίγνια του καπνού σκορπίζουν τους εφιάλτες στην διάφανη επιφάνεια του υπόφαιου.

◆ Μια μικρή φωτιά φροντίζει το πρώτο κρύο και στο νεφέλωμα η ίδια βροχή ξέφτισε στο φθινόπωρο τους δαίμονες του χειμώνα.

◆ Στα καφενεία το άσπρο χαλίκι μονολόγημα του παρατατικού ξαναζωντανεύει την αναπόληση. Στα σιδερένια χέρια μέσα στο πανί, μουρμούρα κάτω από τον γέρικο πλάτανο. Εικόνες της αναπολήσεως στο διάλειμμα των διαφημίσεων.

◆ Στην συμμετοχή και η δεύτερη.

◆ Στο πάτωμα στο παλιό μωσαϊκό με την πλεγμένη πολυτέλεια κάτω απ’ τα πόδια.

◆ Έχει και Τρίτη.

◆ Αυτή στον κόκκινο φάρο δίπλα στο πάφλασμα με το αντιμάμαλο να κελαηδά τη θάλασσα.

◆ Κι άσ’ τους να λένε.

Μυογράφημα

Συνωστισμένοι πίσω απ’ το λευκό κορδόνι.

Ουρά. Ο ένας, ο άλλος κι εκείνος.

Αόριστοι στην επεξήγηση. Δίχως όνομα. Στο ίδιο θέμα.

Με διαφορετική κατάληξη.

Στο ταβάνι ένας ανεμιστήρας. Κυριαρχία της σκόνης.

Αράχνες στις γωνιές. Στην ακινησία. Αγάλματα της μυθολογίας. Κατάρα της Αθηνάς στην καυχησιολογία.

Η εκδίκηση της θεότητας για το παροξύτονο.

Συζητήσεις. Στις εκφράσεις η συνοφρύωση.

Στις λέξεις ο θυμός να ζητιανεύει την δικαίωση.

Διαμαρτυρία δίχως αντίκρισμα.

Μπροστά από το τζάμι. Με την τρύπα.

Στο ημικύκλιο των ερωτήσεων.

Γυαλιά χοντρά. Κότσος σφιχτός. Ύφος αυστηρό.

Φράσεις κοφτές. Επαναλαμβανόμενες στο κάθε βήμα.

Αριθμοί στη σειρά. Ψηφία της υποδιαστολής.

Ακρίβεια περίτεχνη στο κτύπημα του χρόνου.

Ο επόμενος.

Τα εισαγωγικά παραμέρισαν.

Η νάιλον σακούλα. Μαζεμένα χαρτιά. Όνειρα κατεδαφισμένα. Αγωνία. Στα δάχτυλα.

Το φυλλομέτρημα.

Ιδρώτας. Η επαλήθευση. Το αύριο σκοτεινό.

Να τρέχει ο νους στα όνειρα.

Ο επόμενος.

Ο γδούπος. Σκορπίσματα. Στην αργή κίνηση.

Να φεύγει το πρόσκαιρο.

Οι φωνές.

Και η ταυτότητα στο πάτωμα.

Με το ονοματεπώνυμο.

Αχλύς   

Όταν στο κατευόδιο

Η ξεχασιά στο κατάστρωμα

Καταχνιάς παραπλήρωμα (μια παλιά φωτογραφία)

Η ασάφεια επί των νεφών και στο σχήμα το υπόλοιπο της φωτιάς σβήνει

Η ματιά

Επίκειται

Προσχέδιο του σκοτεινού η μολυβιά της τσιμινιέρας

Αδεξιότητα του ρήματος

Με το πρόσωπο

Εγώ

Να Ονειρεύομαι