Όταν ο Χαρδούβελης πετούσε έξω από τη συζή­τηση με την τρόικα τον Χρύσανθο Λαζαρίδη, άθε­λά του σκιαγραφούσε την πιο γλαφυρή εικόνα της κυβέρνησης. Ο ΥΠΟΙΚ δεν θέλησε να παρίσταται κανένας άσχετος με τη διαδικασία, επειδή αυτή η αξιολόγηση, με τα θέματα που αγγίζει, παραείναι σοβαρή για να την αφήσει στο έλεος των επικοι­νωνιακών αναγκών οποιουδήποτε.

Προφανώς, όταν τα πράγματα θα στραβώσουν αρκετά, το Μαξίμου δεν θα διστάσει να αδειάσει σαν σακί και να «κρεμάσει» στα πρωτοσέλιδα ακό­μη και τον Χαρδούβελη.
 
Εξ άλλου οι δύο κυβερνητικοί συνεταίροι είναι έτοιμοι, με κορυφή του παγόβουνου τον γελοίο καβγά περί ιδιοκτησίας της «δημοκρατικής παρά­ταξης», να ξεσκίσουν τις σάρκες τους στο κυνήγι της εκλογικής επιβίωσης. Παίρνουν κιόλας θέσεις μάχης.
 
Η ήδη άγρια κατάσταση απειλείται με εκτροχιασμό μετά το δημόσιο άνοιγμα της συζήτησης περί αλ­λαγής πρωθυπουργού, η οποία υποκρύπτει αμ­φισβήτηση Σαμαρά ακόμη και ως προέδρου της Ν.Δ.
 
Σε αυτόν τον αδυσώπητο αγώνα προσωπικής επι­βίωσης, οι τρεις πλευρές ενός θεωρητικά αδιά­σπαστου τριγώνου – ΝΔ., ΠΑΣΟΚ, υπουργείο Οι­κονομικών – ήδη επιλέγουν να δώσουν τη μάχη ο καθένας για την πάρτη του. «Ζήσε κι άσε τους άλλους να πεθάνουν», όπως θα έλεγε και η Σοφία Βούλτεψη ως θαυμάστρια του Τζέιμς Μποντ…