Αυστηρός και με σαφή στόχο να περιφρουρήσει ιδεολογικές και πολιτικές γραμμές, αλλά και να υπερασπιστεί τα αποτελέσματα Σαμαρά εμφανίστηκε ο Κώστας Σκανδαλίδης στο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας. Προσεκτικός και λιτός ήταν και ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης στην ομιλία του, όπου δεν απέφυγε την έμμεση κριτική για την πορεία της ΝΔ μεταπολιτευτικά, ζητώντας να μπει ουσιαστικά στον δρόμο των μεταρρυθμίσεων υπονοώντας ότι εκεί μπορούν να συναντηθούν. Το πρωϊνό του Σαββάτου, δεύτερη μέρα του 10ου Συνεδρίου είναι αφιερωμένο στους χαιρετισμούς των εκπροσώπων των άλλων κομμάτων. 

 

Αυστηρός και με σαφή στόχο να περιφρουρήσει ιδεολογικές και πολιτικές γραμμές, αλλά και να υπερασπιστεί τα αποτελέσματα Σαμαρά εμφανίστηκε ο Κώστας Σκανδαλίδης στο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας. Προσεκτικός και λιτός ήταν και ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης στην ομιλία του, όπου δεν απέφυγε την έμμεση κριτική για την πορεία της ΝΔ μεταπολιτευτικά, ζητώντας να μπει ουσιαστικά στον δρόμο των μεταρρυθμίσεων υπονοώντας ότι εκεί μπορούν να συναντηθούν. Το πρωϊνό του Σαββάτου, δεύτερη μέρα του 10ου Συνεδρίου είναι αφιερωμένο στους χαιρετισμούς των εκπροσώπων των άλλων κομμάτων. 

Πάντως και οι δύο έδωσαν με τις ομιλίες τους την αίσθηση μιας ευγενικά αμυντικής στάσης απέναντι στην προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να “προσεταιριστεί” κεντρώους ψηφοφόρους, υποδεικνύοντας έμμεσα τα πολλά βήματα μετεξέλιξης που πρέπει να επιχειρήσει η ΝΔ. 

Εκπροσωπώντας την Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, που θέλησε να αποφύγει την όποια σεναριολογία για μελλοντική συνεργασία από μια αυτοπρόσωπη παρουσία της, το ιστορικό στέλεχος του κόμματος κινήθηκε αυστηρά στην κομματική γραμμή ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ απέτυχε παταγωδώς και ότι η χώρα δεν χρειάζεται 4η εκλογική αναμέτρηση μέσα σε 18 μήνες. Μίλησε ακόμη για την ανάγκη της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και χριστιανοδημοκρατίας να αναθεωρήσουν τη στάση τους σε μια σειρά κρίσιμα ζητήματα της εποχής και να αποστασιοποιηθούν από ένα κοντόθωρο συντηρητική φιλελευθερισμό της λιτότητας, ενώ αναφέρθηκε και στην ανάγκη πλήρους ανασυγκρότητης των κομματικών μηχανισμών, ώστε να αφουγκράζονται τις ανάγκες της εποχής. (Ολόκληρη η ομιλία πιο κάτω.) 

Από την πλευρά του ο Σταύρος Θεοδωράκης,παρότι δήλωσε αρχικά ότι δεν του είχε περάσει ποτέ από το μυαλό πως θα μιλούσε σε συνέδριο της ΝΔ ευχήθηκε στον Κυριάκο Μητσοτάκη να καταφέρει να  να εκσυγχρονίσει τη Νέα Δημοκρατία και τον κάλεσε  να συγκρουστεί με με τα τρία Άλφα του παλιού συστήματος, αναφέροντας: «Ανομία, αναξιοκρατία, αναποτελεσματικότητα! Ανομία γιατί υπάρχουν συμφέροντα και συντεχνίες. Αναξιοκρατία γιατί υπάρχει το κόμμα και οι κολλητοί του. Αναποτελεσματικότητα γιατί κάποιοι δε δούλεψαν ποτέ τους και δεν έμαθαν τι πάει να πει σχέδιο και οργάνωση. Αυτά τα τρία Α έσπρωξαν τη χώρα στα δεσμά των μνημονίων».

«Το τέρας του λαϊκισμού κατατρώει τη χώρα. Ο δεξιός λαϊκισμός. Ο κεντρώος λαϊκισμός. Ο αριστερός λαϊκισμός», επεσήμανε ο Θεοδωράκη προσθέτοντας ότι το μεγάλο λάθος των κομμάτων εξουσίας τα τελευταία 40 χρόνια ήταν ότι θεώρησαν το κράτος και το δημόσιο χώρο λάφυρο τους. Κρατώντας ίσες αποστάσεις από όλα τα κόμματα εν δυνάμει εξουσίας, ο επικεφαλής του Ποταμιού εμφανίστηκε εκπροσωπώντας τη δύναμη του μέτρου και της ισορροπίας:  «Δεν πρέπει να επιτρέψουμε όμως τον διχασμό της κοινωνίας. Ακόμη κι αν πρόσκαιρα ο διχασμός συμφέρει πότε το ένα κόμμα εξουσίας – πότε το άλλο, πάνω στον διχασμό δεν χτίζεις. Ή μάλλον χτίζεις πολιτικές καριέρες αλλά δε χτίζεις μια νέα χώρα».

Μάλιστα αιτιολογώντας τη συμμετοχή στο διάλογο των κεντρώων δυνάμεων είπε ότι η κατάσταση στη χώρα δεν επιτρέπει άγονες κομματικές αντιπαραθέσεις και περιχαρακώσεις ικανοποιούν τους κομματικούς μηχανισμούς αλλά δεν αλλάζουν τις ζωές των ανθρώπων.
” Ο κόσμος έχει βαρεθεί τις αρνήσεις. Πρέπει να δούμε τι μας ενώνει, πρέπει να έχουμε συναίσθηση της ευθύνης, πρέπει να βρούμε εναλλακτικές λύσεις και όχι λύσεις εναλλαγής στην εξουσία.”

Ομιλία Κώστα Σκανδαλίδη 

Εκ μέρους της Δημοκρατικής Συμπαράταξης θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά, για την πρόσκληση να παραστούμε και να χαιρετήσουμε στο Συνέδριο σας και εύχομαι κάθε επιτυχία στις εργασίες σας. Θέλω δε να προσυπογράψω με επίταση από το κείμενο της πρόσκλησης σας ότι:

«Αγωνιζόμαστε για την πατρίδα μας μέσα από ξεχωριστές ιδεολογικές αφετηρίες. Υπηρετούμε τη Δημοκρατία μας μέσα από διαφορετικές αντιλήψεις και πολιτικές. Μας ενώνει, όμως, η αγωνία για ένα καλύτερο αύριο. Μας ενώνει η Ελλάδα».

Το πρώτο και κύριο σημείο που θέλω να θίξω αφορά ακριβώς την Ελλάδα και την πορεία της.

Δυστυχώς οι πρόσφατες εξελίξεις σε μια κρίσιμη  διεθνή και ευρωπαϊκή συγκυρία εμφανίζουν μια χώρα σε ασφυξία να πορεύεται χωρίς πυξίδα σε ένα κόσμο τρικυμίας και καταιγιστικών αλλαγών. Μας πνίγει ο βρόγχος των προβλημάτων. Η ορατή απειλή του status quo  στην περιοχή. Η αδυναμία διαχείρισης του μεταναστευτικού – προσφυγικού προβλήματος. Η δραματική καθυστέρηση στην εφαρμογή των συμφωνιών. Η εντεινόμενη αποδιάρθρωση κάθε παραγωγικής διαδικασίας, σε συνθήκες στασιμότητας και ύφεσης. Σημαδεύουν μια χώρα που αναπαράγει συνεχώς τα αδιέξοδα και την κρίση. Μια χώρα που παρακολουθεί ασθμαίνουσα τις εξελίξεις κινδυνεύοντας να μείνει στο περιθώριο της ιστορίας. Την ίδια στιγμή στο εσωτερικό της βιώνει ένα μοντέλο διακυβέρνησης που θέτει σε δοκιμασία τους θεσμούς και την πολιτειακή της συγκρότηση. Απειλείται έτσι για την πατρίδα μας  η πολιτική και οικονομική κρίση να μετεξελιχθεί σε κρίση Δημοκρατίας.

Παράλληλα η χώρα έχει υπογράψει με την ανεξίτηλη υπογραφή του Πρωθυπουργού της και με αποκλειστική ευθύνη της Κυβέρνησης ένα εξόχως επαχθές μνημόνιο εν πολλοίς ανεφάρμοστο. Και αυτό παρότι στην αφετηρία της η Κυβέρνηση παρέλαβε μια χώρα που είχε ήδη κάνει τα κρίσιμα και σημαντικά πρώτα βήματα εξόδου από την κρίση. Και σπεύδω να πω ότι όσο περνά ο καιρός τόσο περισσότερο αποδεικνύεται ότι η Κυβέρνηση συνεργασίας του 2012 είχε θετικά αποτελέσματα για εκείνη τη συγκυρία που αποτυπώθηκαν σε συγκεκριμένους δείκτες ανάκαμψης της οικονομίας και δημοσιονομικής προσαρμογής. Σήμερα τι ζούμε; Χαμένος χρόνος, χαμένοι στόχοι , ρητορική διαπραγμάτευση, μετάθεση ευθυνών και ξανά από την αρχή να ανεβάσουμε την πέτρα στο βουνό.

Κάθε μέρα που περνά, κατά τη γνώμη μας, φαντάζει ολοένα και πιο δύσκολο μια και μόνη παράταξη, ακόμα χειρότερα ένα και μόνο κόμμα ενός χώρου να εγγυηθεί την έξοδο της χώρας από τα διαδοχικά μνημόνια και την κρίση. Η διαπραγμάτευση που απαιτείται ώστε παράλληλα με την εφαρμογή της συμφωνίας να προχωρεί και η αναθεώρηση της στα σημεία εκείνα που την καθιστούν ανεφάρμοστη και κυρίως σ’ αυτά που διευρύνουν την φτωχοποίηση του λαού και την «τριτοκοσμοποίηση» της χώρας, προϋποθέτει την ενεργό στήριξη  της μεγάλης λαϊκής και κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και τη σύμπραξη όλων των φιλοευρωπαϊκών πολιτικών δυνάμεων. Η εθνική συνεννόηση δεν είναι προεκλογική ανάγκη ενός κόμματος. Είναι εθνική ανάγκη και κατεπείγουσα προτεραιότητα.

Γι’ αυτό θα μου επιτρέψετε να σας  πω ότι η άρνηση να αποδεχτούμε την προσχώρηση μας σε μια  αχρείαστη και άκαιρη προεκλογική  αντιπαράθεση εκπορεύεται από την ανάγκη αυτή. Δεν χρειάζεται η χώρα και τέταρτη εκλογική αναμέτρηση μέσα σε 18 μήνες.

Το δεύτερο σημείο που θέλω να θίξω αφορά αυτό που στην πρόσκληση σας αναφέρεται ως γόνιμη αντιπαράθεση και ανταλλαγή απόψεων και ασφαλώς συνδέεται με τις ευρύτερες διεθνείς και ευρωπαϊκές εξελίξεις, στην αέναη αντιπαράθεση των δυνάμεων της συντήρησης και της προόδου.

Κάθε εποχή κρίσης κουβαλά μαζί της και την αμφισβήτηση των θέσφατων και νομοτελειακών επιλογών, δογμάτων και πρακτικών. Αν θέλουμε να δούμε κατάματα την αλήθεια η Ευρώπη είναι αναγκασμένη να επανακαθορίσει τους όρους και τις προϋποθέσεις της ενοποίησης  της.  Στέκεται διστακτική μπροστά στην κατεπείγουσα λόγω του προσφυγικού ανάγκη για κοινή πολιτική ασφάλειας.  Εμφανίζεται αδύναμη να δώσει βιώσιμη λύση στην οικονομική κρίση, επιμένοντας σε μια αδιέξοδη πολιτική μονόπλευρης λιτότητας.  Διευρύνει τις ανισότητες σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Επιμένοντας σε μια πολιτική άνισης ανταλλαγής ανάμεσα στα κράτη και τους γεωγραφικούς χώρους. Απέναντι στις εξελίξεις στέκεται φοβική και αμήχανη έτοιμη να διολισθήσει σ’ ένα σκοτεινό μέλλον εθνικισμών, λαϊκισμού και αυταρχισμού. Ενώ ο οικονομικός συμβιβασμός του Μάαστριχ έφτασε στα όρια του το ιδεολογικό και πολιτικό κεκτημένο της προηγούμενης φάσης φαίνεται να καταρρέει.

Οι μεγάλες πολιτικές οικογένειες του ευρωπαϊκού χώρου οφείλουν να αναθεωρήσουν τη στάση τους καθώς τόσο η νεοσυντηρητική   εκδοχή του φιλελευθερισμού όσο και η κρατικιστική δήθεν σοσιαλιστική προσέγγιση δείχνουν αδιέξοδες για εφικτές και κοινωνικά δίκαιες λύσεις. Για το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα και το Λαϊκό Ευρωπαϊκό Κόμμα το μεγάλο στοίχημα της εποχής είναι να επανακαθορίσουν την ιδεολογική και προγραμματική τους  αυτονομία προτείνοντας νέους δρόμους για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Και εδώ απαιτείται γόνιμος διάλογος και αντιπαράθεση καθώς δεν εφευρέθηκε ακόμη ιστορικά τρόπος να καταργηθούν οι διαφορετικές αφετηρίες, η διαπάλη των ιδεών και η δυνατότητα εναλλακτικών δρόμων και πολιτικών  στην αντιμετώπιση και επίλυση των προβλημάτων. 

Το τρίτο και τελευταίο σημείο που θέλω να θίξω αφορά την κομματική μας δημοκρατία. Οι μορφές οργάνωσης των κομμάτων και της πολιτικής όπως τα γνωρίζαμε στην προηγούμενη ιστορική φάση είναι ξεπερασμένες από τα πράγματα. Η νέα γενιά μιλά άλλη γλώσσα και όχι μόνο θέλει αλλά δικαιούται να καθορίσει το δικό της σήμερα και αύριο.

Ακούμε συχνά την μόνιμη  επωδό. «Να γίνουμε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κόμμα θεσμός. Να αποσυνδεθούμε από το κράτος και το πελατειακό σύστημα». Τώρα ο στόχος αυτός παραμένει μεν αναγκαίος για να ξεφύγουν τα κόμματα από αρχηγισμούς, περιβάλλοντα , πελατειακές σχέσεις. Δεν είναι, όμως, και ικανός να δώσει ριζική απάντηση στο πως οργανώνεται η πολιτική στη νέα εποχή της επικοινωνίας και της τεχνολογικής επανάστασης και ποιες δομές μπορούν να εξυπηρετήσουν   αυτή την ανάγκη. Και κυρίως πως η χώρα μπορεί να αναδείξει το πολιτικό της προσωπικό και τη συλλογική της συνείδηση σε συνθήκες δημοκρατίας, διαφάνειας, αξιοκρατίας, ανανέωσης και προγραμματικής επάρκειας.              

Γι’ αυτό ακριβώς όπως εμείς για πολλά χρόνια αναζητούμε τις απαντήσεις έτσι και εσείς σήμερα προσπαθείτε να ανοίξετε ένα καινούργιο κεφάλαιο.

Θα παρακολουθήσουμε με πολύ ενδιαφέρον τις εργασίες σας και θα νιώσουμε ευτυχείς, να είναι το αποτέλεσμα και οι αποφάσεις σας ένα βήμα μπροστά για όλους μας.  

Ομιλία του Σταύρου Θεοδωράκη:

“Κυρίες και κύριοι, Αγαπητέ κ.Μητσοτάκη, σας ευχαριστώ για την πρόσκληση.

Η αλήθεια είναι ότι ποτέ στη ζωή μου δεν είχα σκεφθεί ότι θα χαιρετούσα σε ένα συνέδριο της ΝΔ. Η κρίση όμως άλλαξε τη ζωή πολλών εξ ημών.Και έβαλε στον επιταχυντή της ιστορίας τις πολιτικές εξελίξεις.

Τι κάνουμε όμως; Τι κάνουμε σε μια χώρα που υπογράφει συνεχώς μνημόνια – τώρα και προκαταβολικά; Και ταυτόχρονα διολισθαίνει συνεχώς εκτός Ευρώπης.

Η Ελλάδα για να βγει από την κρίση, θα χρειαστεί μεγάλες συμμαχίες -δε λέω απαραίτητα κυβερνητικές συμμαχίες -λέω κυρίως κοινωνικές συμμαχίες, κοινωνικές συμμαχίες για μεγάλες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο, στην παιδεία, τη δικαιοσύνη, το Σύνταγμα.

Και πάνω από όλα, κυρίες και κύριοι, έχουμε ανάγκη από τη μεταρρύθμιση των μεταρρυθμίσεων, την εξάλειψη του κομματικού κράτους! Όχι μόνο στη διοίκηση αλλά και στα πανεπιστήμια και στον πολιτισμό και την επιχειρηματικότητα γιατί το μεγάλο λάθος των κομμάτων εξουσίας εδώ και 40 χρόνια ήταν ότι θεώρησαν το κράτος και τον δημόσιο χώρο λάφυρό τους.

Δε θέλω να μπω στα δικά σας χωράφια αλλά είναι υποχρέωσή σας να δείξετε στον ελληνικό λαό ότι έχετε μελετήσει και έχετε βγάλει συμπεράσματα για τα λάθη του παρελθόντος.

Θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί απέτυχε η σημερινή κυβέρνηση. Μια αποτυχία που έγινε σε χρόνο ρεκόρ. Μια αποτυχία που θα αφήσει μεγάλα σημάδια στην χώρα, όπως κι αν καταλήξει. Γιατί απέτυχαν όμως;

Όχι – Δεν ήταν μόνο οι αριστερές ιδεοληψίες . Δεν ήταν μόνο η ανικανότητα των προσώπων. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ απέτυχαν γιατί όχι μόνο δεν έμαθαν από τα λάθη του παρελθόντος αλλά σε πολλές περιπτώσεις τα ενίσχυσαν κιόλας.

Παλαιοκομματισμός -Κρατισμός – Παραγοντισμός. Ή αν θέλουμε να το πούμε με μία λέξη: Λαϊκισμός.

Αριστερός λαϊκισμός διανθισμένος με λίγο ακροδεξιό λαϊκισμό. Αλλά πάντως λαϊκισμός! Αυτό είναι το τέρας που κατατρώει τη χώρα -ο λαϊκισμός: Ο δεξιός λαϊκισμός, ο κεντρώος λαϊκισμός, ο αριστερός λαϊκισμός.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει συγκρουσθεί με πλευρές του λαϊκισμού. Αν συνεχίσει – αν επιμείνει -η παράταξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή θα βγει κερδισμένη γιατί η λύση δεν είναι άλλη: Από τον ρεαλισμό -Τις δίκαιες αποφάσεις -Τις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις-Τις αλλαγές παντού.

Έτσι μόνο θα βρουν χώρο να πρωταγωνιστήσουν – όχι μόνο να αναπνεύσουν -οι δημιουργικές δυνάμεις της χώρας.

Άκουσα τον κ.Μητσοτάκη να απαριθμεί τα πέντε Άλφα, της κυβερνητικής πρότασης της ΝΔ: Ανάπτυξη – Αξιοκρατία –Αλληλεγγύη – Αριστεία – Αξιοπιστία.

Ταυτόχρονα όμως – επιτρέψτε μου -πρέπει να συγκρουσθείτε με τα τρία Άλφα του παλιού συστήματος : Ανομία, αναξιοκρατία, αναποτελεσματικότητα! Τα τρία Α που κυριαρχούν και σήμερα.

Ανομία γιατί υπάρχουν συμφέροντα και συντεχνίες.
Αναξιοκρατία γιατί υπάρχει το κόμμα και οι κολλητοί του.
Αναποτελεσματικότητα γιατί κάποιοι δε δούλεψαν ποτέ τους .Δεν έμαθαν τι πάει να πει σχέδιο και οργάνωση.

Αυτά τα τρία Α είναι όμως που τάισαν τα ελλείμματα και τα χρέη. Αυτά γέννησαν τη σπατάλη και την κακοδιαχείριση και έσπρωξαν τη χώρα στα δεσμά των μνημονίων.

Χρειάζονται, λοιπόν, συγκρούσεις. Εμείς στη σύντομη πορεία μας έχουμε δείξει ότι δε φοβόμαστε να τα βάλουμε με βολεμένα συμφέροντα και προνομιούχες συντεχνίες.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε όμως τον διχασμό της κοινωνίας. Ακόμη κι αν πρόσκαιρα ο διχασμός συμφέρει, πότε το ένα κόμμα εξουσίας – πότε το άλλο,πάνω στον διχασμό δεν χτίζεις. Ή μάλλον χτίζεις… πολιτικές καριέρες. Αλλά δε χτίζεις μια νέα χώρα.

Και αυτή είναι ίσως η διαφορά μας με την Πορτογαλία – την Ιρλανδία – και την Κύπρο χώρες που γνώρισαν μεγάλη κρίση –σαν και εμάς. Πέρα από στιγμιαίες υπερβολές η κρίση σε αυτές τις χώρες ήταν αφορμή για εθνική συνεννόηση. Εδώ η κρίση ήταν αφορμή για μικρούς εμφυλίους και μην αρκεστείτε σε απλουστεύσεις. Δεν ήταν μόνο ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ- κυριάρχησε σε μια πλατεία που πολλοί άλλοι γέμισαν.

Φίλες και φίλοι,έχουμε διαφορετική πορεία. Και θα συνεχίσουμε προφανώς ο καθένας την δική του πορεία. Θα πρέπει να συμφωνήσουμε όμως ότι εδώ που έχει φτάσει η χώρα οι άγονες κομματικές αντιπαραθέσεις και περιχαρακώσεις ικανοποιούν τους κομματικούς μηχανισμούς αλλά δεν αλλάζουν τις ζωές των ανθρώπων.

Αυτός είναι ο λόγος που το Ποτάμι πρωταγωνιστεί στο διάλογο των κεντρώων δυνάμεων. Ο κόσμος έχει βαρεθεί τις αρνήσεις. Πρέπει να δούμε τι μας ενώνει, πρέπει να έχουμε συναίσθηση της ευθύνης, πρέπει να βρούμε εναλλακτικές λύσεις και όχι λύσεις εναλλαγής στην εξουσία.

Λύσεις άμεσες. Λύσεις ριζικές. Λύσεις που θα μας απομακρύνουν από το χείλος του γκρεμού. Και μετά, όταν ορθοποδήσει ο τόπος- μετά θα έχουμε όλο το χρόνο-να λύσουμε και τις επιμέρους αντιθέσεις μας, που είναι και αυτές πολλές αλλά μπορούν να περιμένουν.

Φίλες και φίλοι,

Εύχομαι να έχετε ένα πραγματικά ζωντανό και δημιουργικό συνέδριο. Αυτογνωσία – αυτοκριτική – ανανέωση. Είναι τα τρία Άλφα ενός καλού συνεδρίου. Το έχω πρόσφατο γι’ αυτό το λέω.

Κ. Μητσοτάκη, ελπίζω να τα καταφέρετε να αλλάξετε τη Νέα Δημοκρατία. Θα είναι ένα καλό δείγμα των προθέσεων σας και των δυνατοτήτων σας. Η χώρα χρειάζεται μια σύγχρονη φιλελεύθερη παράταξη.

Σας ευχαριστώ για την πρόσκληση και την προσοχή σας. Κάντε το καλύτερο για την πατρίδα.”