Η συνάντηση, στην οποία συμμετείχαν επίσης ο Ν. Γαλάνης, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΠΣ της ΛΑΕ, καθώς και οι Π. Μοράκης και Β. Πριμικήρης, μέλη του Π.Σ της ΛΑΕ, έγινε σε κλίμα συντροφικότητας -όπως αναφέρει σχετική ανακοίνωση της ΛΑΕ- και «αναδείχθηκαν τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος της εργασίας στην Ελλάδα και την Ιταλία. Έγινε ανταλλαγή πληροφοριών για την πολιτική και κοινωνική κατάσταση στις δύο χώρες».

Σύμφωνα με τη ΛΑΕ, κοινή ήταν η διαπίστωση ότι οι πολιτικές του άγριου νεοφιλελευθερισμού και της λιτότητας που εκπορεύονται από τα κέντρα εξουσίας της ΕΕ χτυπούν ανελέητα τα πλατιά λαϊκά στρώματα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Εκτιμήθηκε, επίσης ότι σήμερα επιβάλλεται η ανάγκη δημιουργίας ενός πλατιού μετώπου απ΄ όλες τις αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης για την υπέρβαση και ανατροπή της κυρίαρχης οικονομικό-κοινωνικής τάξης πραγμάτων στην ευρωζώνη.

«Σήμερα, η συντεταγμένη διάλυση της ευρωζώνης είναι όσο ποτέ αναγκαία. Η ΛΑΕ και το κόμμα της Ιταλικής Αριστεράς θα κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για την παραπέρα σύσφιξη των καλών σχέσεων τους», τονίζεται στην ίδια ανακοίνωση.

Μετά τη συνάντηση, ο Παναγ. Λαφαζάνης έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Είχαμε μια πολύ ουσιαστική και θερμή συνάντηση με τον Στέφανο Φασίνα. Τόνισα ότι η ευρωζώνη δεν έχει κανένα μέλλον και ότι η ΕΕ βρίσκεται σε παρακμή. Σημείωσα ότι τώρα οι δυνάμεις της Αριστεράς στην Ευρώπη πρέπει να εγκαταλείψουν κάθε ευρώ-πληξία και να περάσουν συντονισμένα στην αντεπίθεση με ένα ριζοσπαστικό προοδευτικό σχέδιο ενάντια στην ευρωζώνη και τη νεοφιλελεύθερη ΕΕ. Αλλιώς, επεσήμανα, καραδοκούν η ακροδεξιά και ο νεοναζισμός. Η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη στη βάση της διαγραφής του δημοσίου χρέους, της ευρείας “σεισάχθειας” (διαγραφής) για τα ιδιωτικά χρέη των πλέον αδύνατων, της εθνικοποίησης των τραπεζών και της ακύρωσης των μνημονίων και της λιτότητας, αποτελούν, όπως εξήγησα, τη μόνη δημοκρατική διέξοδο για τη χώρα μας. Είμαστε αλληλέγγυοι, κατέληξα, με όλες τις αριστερές προοδευτικές δημοκρατικές δυνάμεις της Ιταλίας, οι οποίες μάχονται τον νεοφιλελευθερισμό, την λιτότητα και την ευρωζωνική φυλακή».