Συγκεκριμένα, ο κ. Βερναρδάκης ανέφερε πως “πρέπει να αντιμετωπιστεί το θέμα. Κομβικό σημείο είναι η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων στο Δημόσιο, οι οποίες θα πρέπει να έχουν αναλογική εφαρμογή και στους ορισμένου χρόνου. Είναι προφανές αυτό”, λέει χαρακτηριστικά.

Παράλληλα ο  Βερναρδάκης τονίζει ότι με το νόμο για την κινητικότητα στην ουσία λύνεται το πρόβλημα τη διαφοροποίηση που υπήρχε στο Δημόσιο μεταξύ των μόνιμων και των περίπου 45-50.000 εργαζόμενων αορίστου χρόνου και οδηγούμαστε σε δύο σχέσεις εργασίας, των αορίστου χρόνου που καλύπτουν οργανική θέση και των συμβασιούχων που, όπως είχε τονίσει στο α΄ μέρος της συνέντευξης, στόχος είναι να μειωθούν.

“Εκ των πραγμάτων (σ.σ. το πρόβλημα με τις πολλές σχέσεις εργασίας στο Δημόσιο) έχει λυθεί δια μέσου του νόμου για την κινητικότητα, καθώς ορίζει ότι κάθε Οργανισμός του Δημοσίου έχει ένα Οργανόγραμμα που αποτυπώνει τις οργανικές θέσεις. Δηλαδή, έχουμε μία οργανική θέση και έναν υπάλληλο με συγκεκριμένη σχέση εργασίας που πατάει πάνω στη θέση εργασίας. Με αυτό τον τρόπο δεν χρειάζεται να μετονομάσουμε μία σχέση εργασίας αορίστου χρόνου που ήταν 40-50.000 με το μόνιμο τακτικό προσωπικό. Αυτό το πράγμα λύνεται.

Με τα νέα οργανογράμματα κάθε οργανική θέση θα έχει μία σχέση εργασίας είτε καλύπτεται από τους αορίστου χρόνου είτε καλύπτεται από το παλιό μόνιμο τακτικό προσωπικό. Επομένως δεν χρειάζεται κάποια αλλαγή και δεν θα τεθεί θέμα αλλαγής του Συντάγματος στο ζήτημα αυτό”, λέει χαρακτηριστικά.