Μάλιστα, σύμφωνα με τις περισσότερες δημοσκοπήσεις ο Μακρόν θα είναι και ο τελικός νικητής, αφού θα επικρατήσει άνετα της αντιπάλου του στον καθοριστικό δεύτερο γύρο.

Το να νικήσει όμως έχει πλέον σοβαρό ενδεχόμενο να μη σημαίνει τίποτα απολύτως.

Γιατί αυτό; Γιατί το ανεξάρτητο κίνημα του, το En Marche!, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα καταφέρουν να κερδίσουν τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου που ακολουθούν.

Το ίδιο πρόβλημα θα αντιμετώπιζαν η Μαρίν Λεπέν και ο νεοκομμουνιστής Ζαν Λυκ Μελανσόν, που έρχεται τρίτος στη δημοσκοπήσεις. Ο μόνος υποψήφιος με πιθανότητες εκλογής που έχει πίσω του ένα μεγάλο κόμμα, με πανίσχυρο κομματικό μηχανισμό, είναι ο Ρεπουμπλικάνος Φρανσουά Φιγιόν ο οποίος αυτή τη στιγμή είναι τέταρτος.

Ο Φιγιόν μάλιστα φρόντισε να αποδείξει ακριβώς αυτό του το πλεονέκτημα σε μια πρόσφατη ομιλία του, παρουσιάζοντας και τους 577 υποψηφίους του κόμματος του (όσους δηλαδή και οι περιφέρειες) και να βάλλει έναντι του πρωτοπόρου Μακρόν, υποστηρίζοντας πως δεν θα καταφέρει να μαζέψει τον απαιτούμενο αριθμό υποψηφίων.

Ο Μακρόν διασκέδασε τις όποιες υπόνοιες στους ψηφοφόρους του, τονίζοντας εκ νέου πως το κίνημα του θα εκπροσωπηθεί σε κάθε περιφέρεια. Η κεντρώα φύση του κινήματος του Μακρόν κάνει εξαιρετικά πιθανό να βρει υποστηρικτές τόσο από τους Ρεπουμπλικάνους όσο και από τους Σοσιαλιστές (των οποίων ήταν και μέλος), κάτι που δε συμβαίνει με τις ριζοσπαστικές απόψεις της Λεπέν και του Μελανσόν.

Σύμφωνα με τον Πασκάλ Περρινό, καθηγητή πολιτικών επιστημών, η 5^η Δημοκρατία μπορεί να λογίζεται ως «Προεδρική Δημοκρατία» αλλά στην ουσία είναι «Ημι – Προεδρική» καθώς η εξουσία του Προέδρου είναι αυξημένη μόνο στα διεθνή θέματα. Στο εσωτερικό της χώρας, αν δεν έχει την βουλευτική πλειοψηφία, είναι εξαιρετικά πιθανό να βρεθεί έρμαιο των διαθέσεων του πρωθυπουργού, χωρίς να έχει την ισχύ να ανακόψει νόμους ή κινήσεις με τις οποίες πιθανόν να διαφωνεί.

Ο Περρινό προβλέπει το ακροδεξιό κόμμα της Λεπέν να κερδίζει μεταξύ 48 – 68 εδρών, ένα αποτέλεσμα που απέχει έτη φωτός από την πλειοψηφία στη Βουλή.

Για τον Μακρόν πιστεύει πως η δέσμευση του να έχει 50% υποψήφιους που δεν θα προέρχονται από τον πολιτικό χώρο έχει κάνει το έργο του για την κατάκτηση της βουλευτικής πλειοψηφίας σχεδόν αδύνατο.

Η 5^η Δημοκρατία έχει εκλέξει και στο παρελθόν προέδρους οι οποίοι δεν είχαν την πλειοψηφία στη Βουλή (Μιττεράν, Σιράκ) αλλά αυτό έχει να συμβεί από το 1981.