«Έπρεπε να είμαστε σκληροί απέναντι στην Αθήνα λόγω της Ελληνικής Άνοιξης».

Χωρίς περιστολές δήλωνε ότι η θέληση ενός λαού να αποδράσει από τη χρεοδουλοπαροικία έπρεπε να πνιγεί. Η Ελληνική Ανοιξη έπρεπε να κατασταλεί, όπως είχε κατασταλεί η Ανοιξη της Πράγας.

Πολλοί με ρωτούν γιατί σχεδόν ενάμιση χρόνο τώρα οργώνουμε με το DiEM25 την Ευρώπη, πασχίζοντας να δημιουργήσουμε το πρώτο αυθεντικά διεθνιστικό, πανευρωπαϊκό κίνημα που θα αντιταχθεί τόσο στο βαθύ ευρωπαϊκό κατεστημένο (του οποίου τη νοοτροπία κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να εκφράσουν «ιπποκόμοι» του, π.χ. ο κ. Κάζιμιρ), όσο και στις εθνικιστικές δυνάμεις (δεξιάς και αριστεράς κοπής) που θέτουν ως στόχο τους την επιστροφή στο έθνος-κράτος. «Καλά όλα αυτά που κάνετε στο Βερολίνο, στη Ρώμη, στη Βιέννη και στο Δουβλίνο. Ομως στην Ελλάδα», ρωτούν, «γιατί δεν κάνετε κάτι;» Η απάντηση ήταν απλή:

Στόχος μας ήταν να διασωθεί (κόντρα στους διάφορους Κάζιμιρ, εσωτερικού και εσωτερικού) το πνεύμα της Ελληνικής Άνοιξης, να μεταλαμπαδευτεί στην υπόλοιπη Ευρώπη (όπου το έδαφος ήταν γόνιμο μετά μια επταετία γενικευμένης κρίσης), να αποτελέσει τη βάση ενός νέου, πρωτόγνωρου πανευρωπαϊκού προοδευτικού κινήματος (που θα αντιμετωπίσει τα βαθύτερα αίτια μιας κρίσης η οποία κάνει χώρες όπως η Ελλάδα να ασφυκτιούν σε μια Ευρώπη που αποδομείται) και μόνο τότε να επιστρέψει ενισχυμένο στην Ελλάδα, έτσι ώστε να επιστρέψει κι η ελπίδα στη χώρα που το γέννησε.

Πηγή: Efsyn