Όπως για παράδειγμα την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου με την οποία «πρόστιμο ύψους 50.000 ευρώ καλείται να πληρώ­σει ο πρώην δήμαρχος Καλύμνου Δημήτρης Διακομιχάλης» κα­θώς «οι δικαστές τού καταλόγισαν πως ενίσχυε παράνομα οικο­νομικά επί επτά χρόνια τον βοσκό που πήγαινε στα Ίμια για να φροντίσει τα κατσίκια του»!

Όπως λέει ο πρώην δήμαρχος, «μέχρι το 2002, ως δήμαρχος, κράτησα τον βοσκό Αντώνη Βεζυρόπουλο στα Ίμια εγκρίνοντάς του, με αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου, ποσό 2 εκατομ­μυρίων δραχμών – σημερινά 6.000 ευρώ – τον χρόνο, ώστε να μπορεί να καλύπτει τα έξοδα καυσίμων πηγαινοερχόμενος με τη βάρκα του στις βραχονησίδες που είναι απόσταση 6,5 μιλίων α­πό το λιμάνι της Καλύμνου.

Τα ποσά ήταν για να αγοράζει τροφή, να μεταφέρει νερό και να περιποιείται τακτικά τα κατσίκια, επιβεβαιώνοντας έτσι την ελ­ληνική κυριαρχία, όπως έκανε επί χρόνια νοικιάζοντας τις βρα­χονησίδες από τον δήμο. Διότι πρόκειται για δημοτική έκταση, σύμφωνα με ιταλικούς, βρετανικούς, αμερικανικούς και τουρκι­κούς χάρτες που έχω.

Μετά τον Απρίλιο του 2004 και την αλλαγή, εν τω μεταξύ, της δη­μοτικής αρχής το 2002, ο βοσκός δεν πήγαινε, αφού δεν είχε την οικονομική στήριξη του δήμου, ενώ ο ίδιος δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στα έξοδα. Δεν πάει πια… Ειδικά τώρα, που έ­χουμε γενικευμένη αμφισβήτηση του Αιγαίου. Επειδή ούτε το υπουργείο Εξωτερικών ούτε το υπουργείο Αιγαίου μπόρεσε να καλύψει το ποσό αυτό»…

Κι αν η εν λόγω απόφαση δυσκολεύει κάποιους να διακρίνουν την οξεία όραση και αντίληψη της Δικαιοσύνης ως προς την ε­ξυπηρέτηση απόψεων κυρίαρχων «συστημάτων εξουσίας», τό­τε ας αξιολογήσουν την απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία κρίνει ότι η μη καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών ενός μισθωτού, έστω και μακροχρόνια, δεν αρκεί από μόνη της για να θεμελιώσει την έννοια της βλαπτικής μεταβολής των όρων της σύμβασης εργασίας του…