«Ο εθισμός που πέρασα στο τζόγο ήταν κάτι πολύ δύσκολο, το οποίο θέλω να αφήσω πίσω μου και να το θυμάμαι ως μακρινό παρελθόν», δήλωσε στο περιοδικό Λοιπόν. 

«Το κάνω για πολλούς λόγους. Γίνεται ασυναίσθητα κι ασυνείδητα ως μια προσπάθεια να γαντζωθώ από κάτι το οποίο θέλω να φύγω, άρα είναι μια δέσμευση αυτή μ’ ένα τρόπο, που σε ωθεί ακόμα περισσότερο στο να βγεις από αυτό. Αν το επικοινωνήσεις νιώθεις αυτόματα ότι ο κόσμος περιμένει να νικήσεις. Είσαι δέσμιος αυτού του πράγματος, όχι απαραίτητα να τα τζογάρεις για να καλύψεις υποχρεώσεις επειδή τζόγαρες τα χρήματα που είχες. Σου τρώει τη ζωή αυτό το πράγμα. Είναι η μεγαλύτερη προσπάθεια που έχω κάνει στη ζωή μου, είναι τεράστια και δεν τελειώνει ποτέ. Οποιοσδήποτε αντιμετωπίζει πρόβλημα σοβαρού εθισμού, πρέπει να ζητήσει βοήθεια… χθες. Δεν πρέπει να ντραπεί. Δεν ντρέπεται όταν είναι μέσα στον εθισμό και θα ντραπεί όταν θέλει να βγει; Αυτό είναι μια παγίδα του μυαλού που πρέπει να ξεπεράσουν. Πολύς κόσμος που το αναφέρω με ρωτάει αν αισθάνομαι άσχημα», πρόσθεσε.

Όσο για το αν καταστράφηκε οικονομικώς απάντησε: «Βέβαια, ναι ήταν οικονομική καταστροφή γιατί ήταν χρόνια, κι ακόμα πληρώνω αυτή την καταστροφή. Όμως δεν είναι αυτό το μεγαλύτερο πρόβλημα, έχεις κι άλλες καταστροφές  γιατί χάνεις τον εαυτό σου, κάνεις πράγματα που δεν είσαι εσύ, χάνεις ανθρώπους, φιλίες, χάνεις χρόνο και ενέργεια, αλλάζει ο τρόπος που επιλέγεις τα πράγματα, ακόμα και τις δουλειές σου».