Στο κείμενο που δημοσίευσε στη σελίδα του ανέφερε τις δυσκολίες και τη γραφειοκρατία που αντιμετώπισε το ζευγάρι, τις σκληρές στιγμές που βίωσαν μεταφέροντας το μωρό, μετά την αιφνίδια διακοπή της κύησης, για να εντοπιστούν τα αίτια του θανάτου.

Μιλώντας στο περιοδικό People, ο Χάρης Τζωρτζάκης εξομολογείται: «Η γυναίκα μου είχε αιφνίδια διακοπή εγκυμοσύνης και είχαμε ταλαιπωρία ως προς την αναγνώριση του θανάτου και την ταφή. Αν δεν είχαμε χρήματα, δεν θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε όπως έγινε. Η οργή ήταν υπαρκτή όταν έγραψα αυτό που ζήσαμε με τη σύζυγό μου. Μοιράζομαι πολλά πράγματα, ανάμεσα σε αυτά και τα προβλήματά μου, με τους φίλους μου. Με ανακουφίζει. Το βγάζω από μέσα μου και είναι ένας τρόπος να πω πράγματα ακριβώς όπως συνέβησαν και όπως τα θέλω εγώ. Αν είχε αποτέλεσμα; Ναι, είχε. Ασχολήθηκαν με την περίπτωση και νομίζω ότι αυτό έδωσε ώθηση σε κάποια πράγματα. Αμέσως μετά έτρεξε μια τροπολογία και πλέον δικαιολογούνται μέσω ΕΟΠΥΥ κάποιες εξετάσεις προγεννητικού ελέγχου, κάτι που δεν συνέβαινε πριν.

Τόσο η γυναίκα μου όσο κι εγώ αγαπάμε πολύ τα παιδιά και θα προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε στο μέλλον. Αν δεν τα καταφέρουμε, όμως, θα υιοθετήσουμε. Βέβαια, και δικό μας μωρό να κάνουμε, πάλι σκεφτόμαστε να υιοθετήσουμε. Είναι σπουδαίο για όποιον το κάνει. Δίνεις οικογένεια σε ένα πλάσμα που δεν έχει.

Φυσικά και είμαι υπέρ του να υιοθετούν παιδιά ομόφυλα ζευγάρια. Ένα παιδί χρειάζεται αγάπη και φροντίδα. Έτσι γίνεται ένας ευτυχισμένος άνθρωπος. Δεν μπορώ να δεχτώ κάποιο επιχείρημα για το αντίθετο. Αυτά που ακούω περί προτύπων άντρα και γυναίκας στο σπίτι μου φαίνονται παρωχημένα. Είναι καλύτερο ένα παιδί να μεγαλώνει σε ένα ίδρυμα; Είμαστε μια συντηρητική κοινωνία, όπου κυβερνάει η Εκκλησία και οι απόψεις που εκφράζονται δημόσια από πολιτικούς που έχουν ως κίνητρο την ψηφοθηρία. Πρέπει να ξεπεράσουμε αυτά τα ταμπού, να πάμε παρακάτω και να κοιτάξουμε το πραγματικό πρόβλημα. Υπάρχει τεράστια υποκρισία και φόβος σε σχέση με την ομοφυλοφιλία, ειδικά σε πιο κλειστές κοινωνίες».

Πηγή: zappit.gr