Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, οι αγώνες της Εθνικής Αντίστασης ενάντια στον ναζισμό και των ντόπιων συνεργατών του κατά τη διάρκεια της Κατοχής, οι αγώνες των Λαμπράκηδων, συντρόφων από την Αριστερά και τον Αναρχισμό εξακολουθούν αδικαίωτοι, θαμμένα όνειρα και οράματα για έναν κόσμο δίκαιο.

Ζούμε μέρες κοινωνικής και ιστορικής παρακμής, με την εξαθλίωση και το παράλογο να κυριαρχούν αφήνοντας παντού το βαρύ αποτύπωμα της αδικίας, με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας να φυτοζωεί και να βουλιάζει στη φτώχεια, στην κατάθλιψη και στις αρρώστιες, μέρες αυταρχισμού και δικαστικής ανομίας που εκτελεί με 13 χρόνια στις φυλακές εκδικητικά και παράνομα δύο νέους ανθρώπους, την Ηριάννα και τον Περικλή.

Οι αγώνες όμως, για να έχουν αποτέλεσμα, πρέπει να αποφεύγουν τον ελιτισμό της «πρωτοπορίας». Πρέπει να γίνονται μέσα στους άλλους και για όλους τους άλλους! Δεν γίνονται «στο όνομά μας και για το όνομά μας και για το σημαιάκι μας», που δεν αφορά κανέναν παρά μόνο την εκτόνωση του ιδιωτικού και προσωπικού μας μικρόκοσμου, που συμβάλλει στην άνοδο και εδραίωση φασιζουσών αντιλήψεων και πρακτικών.

Η κατάληψη που συμβαίνει τις τελευταίες ώρες στο Πολυτεχνείο δεν σέβεται και δεν τιμά τους νεκρούς αγωνιστές του ’73, δεν τιμά και δεν σέβεται τον Κουμή, την Κανελλοπούλου, τον Μιχάλη Καλτεζά, δεν σέβεται το συλλογικό κοινωνικό πένθος για τους δεκάδες νεκρούς κάτω από τις λάσπες στη Μάνδρα και στη Νέα Πέραμο, είναι εχθρική απέναντι στον Αναρχισμό και την Αντιεξουσία.

Είναι μια ακόμη καπηλεία, μια ακόμη εκμετάλλευση της φλόγας του Νοέμβρη.

Σταματήστε εδώ την «κατάληψη», αποχωρήστε, δείξτε έστω και καθυστερημένα τον σεβασμό σε εκείνη την Εξέγερση και στον χώρο που τότε αγκάλιασε όλο τον λαό χωρίς να αποκλείει κανέναν!

* Ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος (Κάιν) είναι μεμονωμένο άτομο από το αναρχικό / ελευθεριακό κίνημα (erozer2000@yahoo.gr)