Μέχρι τη Γερμανία έφθασε το ηλιέλαιο που πωλούνταν ως ελαιόλαδο με την προσθήκη χρώματος στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το πιθανότερο είναι ότι διοχετεύθηκε ανεπίσημα σε ορισμένα περιφερειακά καταστήματα.

Το νοθευμένο λάδι δεν έφθασε, πιθανότατα, ποτέ στο ράφι μεγάλης αλυσίδας Η υπόθεση της νοθείας λαδιού έρχεται σε μια εποχή που η Ελλάδα έχει καθιερωθεί πλέον στη συνείδηση των γερμανών καταναλωτών ως χώρα παραγωγής εξαιρετικού ελαιολάδου. Ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρχαν στο λιανικό εμπόριο της Γερμανία τόσες επωνυμίες με τόσο ποιοτικό ελαιόλαδο ελληνικής παραγωγής.

Αυστηρότατοι έλεγχοι ποιότητας στη Γερμανία

Δεν αποκλείεται λοιπόν το μεγαλύτερο μέρος του νοθευμένου λαδιού να κυκλοφόρησε, τουλάχιστον στη Γερμανία, σε περιφερειακά ή και διαδικτυακά καταστήματα, όπου οι έλεγχοι δεν είναι τόσο αυστηροί. Το πιθανότερο είναι πάντως ότι το νοθευμένο λάδι δεν έφθασε ποτέ στις μεγάλες αλυσίδες σουπερμάρκετ ή τις εταιρίες εμπορίου τροφίμων διότι πολύ απλά δεν πληροί καμία από τις αυστηρότατες προδιαγραφές, ούτε της Γερμανίας, ούτε της ΕΕ. Σύμφωνα με τον έλληνα ειδικό:«ένα προϊόν δεν μπορεί να εισέλθει σε κανένα σοβαρό δίκτυο διακίνησης χωρίς πρώτα να πιστοποιηθεί και να ελεγχθεί. Για παράδειγμα οι γερμανοί προμηθευτές ζητούν στην παραγωγή ελαιολάδου το διεθνές πρότυπο ποιότητας IFS (International Food Safety). «Όλα τα ελαιόλαδα που διακινούνται σήμερα στο γερμανικό λιανικό εμπόριο πρέπει να πληρούν τους όρους που θέτει η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Παράλληλα, η αγορανομία διεξάγει ελέγχους που ξεκινούν από τις αναφορές στην ετικέτα. Ένα νοθευμένο λάδι, όπως στην προκειμένη περίπτωση, αποκλείεται να μην είχε εντοπιστεί σε έλεγχο. Αρκεί και μόνο να διαβάσεις προσεκτικά την ετικέτα του», εκτιμά ο Τρύφωνας Κολιτσόπουλος.