Αυτή ήταν η τελευταία επιθυμία του πατέρα της και αυτήν την επιθυμία τηρεί ευλαβικά μέχρι σήμερα. «Μου είπε να φυλάξω το πορτοφόλι του στρατιώτη που ονομαζόταν Ανδρέας Προβατάς και την λεπίδα του. “Να τα κρατάς σε ασφαλές μέρος και να μην τα χάσεις”, μου είπε. Μου ζήτησε και να ανάβω και τα κεριά στους τάφους».

Κατά τη διάρκεια του Αλβανικού Έπους, στο αγρόκτημα της οικογένειας Μπρίγκο στη Χειμάρρα εκτυλίχθηκε μια συγκινητική ιστορία. Έξι Έλληνες στρατιώτες, που μόλις είχαν περάσει την Κυριακή του Πάσχα του 1941, φιλοξενούμενοι της οικογένειας, έπεσαν νεκροί από πυρά του ιταλικού πυροβολικού. Ο πατέρας της Ερμιόν ανέλαβε να την ταφή τους.

Για χιλιάδες άλλους ήρωες του ’40, ωστόσο, η μοίρα δεν επιφύλαξε την ίδια «μεταχείριση». Τρία τέταρτα του αιώνα αργότερα, η ώρα της ανάπαυσης των «τελευταίων άταφων πεσόντων του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου», όπως αναφέρει το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, έφτασε.

Κατόπιν συμφωνίας των κυβερνήσεων Ελλάδας – Αλβανίας, οι επίσημες εργασίες για την αναζήτηση, εκταφή και αναγνώριση των οστών των Ελλήνων πεσόντων του Έπους του ’40 στο αλβανικό έδαφος ξεκίνησαν.

Οι πρώτες εκταφές πραγματοποιήθηκαν, παρουσία μικτής ελληνο-αλβανικής επιτροπής, στο σημείο Ντραγκότ του νομού Τεπελενίου.Εκτιμάται ότι ο αριθμός των Ελλήνων πεσόντων στρατιωτών, οι οποίοι είτε ετάφησαν πρόχειρα, είτε καθόλου, σε αλβανικό έδαφος, προσεγγίζει τις 8.000.

Πηγή: euronews