Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα διατροφικό πρότυπο που χαρακτηρίζεται από πολύ χαμηλή πρόσληψη υδατανθράκων και υψηλή κατανάλωση λίπους, που οδηγεί στην παραγωγή κετόνων, οι οποίες χρησιμοποιούνται από τον οργανισμό ως «καύσιμο» για την παραγωγή ενέργειας, έναντι της γλυκόζης. Η κετογονική δίαιτα αναπτύχθηκε αρχικά ως θεραπευτικό μέσο για την αντιμετώπιση των επιληπτικών κρίσεων, ενώ η εφαρμογή της πρέπει να γίνεται υπό την καθοδήγηση και επίβλεψη ιατρού και διαιτολόγου.

Πρακτικά, μια τέτοια δίαιτα «απαιτεί» αποκλεισμό των πηγών υδατανθράκων και βασίζεται στην κατανάλωση λίπους και πρωτεΐνης. Ωστόσο, ένα τέτοιο διατροφικό πρότυπο, αφενός είναι πολύ δύσκολο να διατηρηθεί μακροπρόθεσμα και αφετέρου μπορεί να στερήσει τον οργανισμό από πολύτιμα και απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, αυξάνοντας την πιθανότητα εμφάνισης διατροφικών ελλείψεων. Από την άλλη, η υψηλή κατανάλωση λίπους, στις περισσότερες περιπτώσεις συνεπάγεται και αυξημένη πρόσληψη «κακών» λιπαρών, τα οποία συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης μεταβολικών διαταραχών και χρόνιων νοσημάτων.

Παράλληλα, η εφαρμογή μιας κετογονικής δίαιτας συνοδεύεται και από εμφάνιση ηπιότερων ή σοβαρότερων ανεπιθύμητων ενεργειών, μεταξύ των οποίων, αδυναμία, πονοκέφαλος, δυσάρεστη αναπνοή, αυξημένο αίσθημα πείνας, διαταραχές ύπνου, ναυτία, γαστρεντερικές ενοχλήσεις και μειωμένη αντοχή. Τέλος, είναι σημαντικό να αναφερθεί πως η απώλεια βάρους που επιτυγχάνεται από την υιοθέτηση ενός τέτοιου διατροφικού προτύπου οφείλεται κυρίως σε απώλεια υγρών και μυϊκής μάζας και όχι λιπώδους ιστού.

Πηγή: neadiatrofis.gr