Γιατί αυτό το υλικό εννοούσε ο κ πρωθυπουργός ως βασικό χαρακτηριστικό του ΣΥΡΙΖΑ: τη λάσπη. Από όπου κι αν τους πιάσεις, λερώνεσαι. Αλλά φαίνεται ότι στην κυβέρνηση τυφλώνονται από την μισαλλοδοξία. Εξ ου και τους διέφυγε η περίπτωση Κουρουμπλή.

Και είναι βέβαιο ότι το υλικό είναι λάσπη βήτα διαλογής αλλιώς δεν εξηγούνται τόσοι μπετοναρισμένοι εγκέφαλοι να δοκιμάσουν την τύχη τους με τον Βενιζέλο απέναντι τους. Δεν ξέρουν να διαλέγουν ούτε τους αντιπάλους τους.

Και εκεί που το ηθικό πλεονέκτημα που ως γνωστό λιμνάζει στους βούρκους, έκανε να κυματίσει, νά σου η κυρία Αντωνοπούλου με το επίδομα, που της έλειπαν τα χρήματα και τα έφερνε πέρα δύσκολα ως κάτοικος Νέας Υόρκης.  Ο δε σύζυγος, κ. Παπαδημητρίου (και μη παραιτηθείς), που επίσης τα φέρνει δύσκολα σαν γνήσιος αριστερός υπουργός, ήταν από τους ένθερμους υποστηριχτές της δραχμής. Θα μπορούσε βέβαια κάποιος να αντιτείνει ότι το  επίδομα δεν ήταν σε σκληρές  δραχμές αλλά σε ευτελή ευρώ, ωστόσο, ο πρωθυπουργός δεν ξεχωρίζει ευρώ και δραχμές, είναι άτεγκτος σε παρόμοια ζητήματα, εκτός κι αν χάνεται καμιά έδρα. Εκεί τα πράγματα αλλάζουν. Άλλο τα βλήματα κι άλλο ένα ψωροχιλιάρικο σε ευρώ. Τα βλήματα Καμένου έχουν άλλο ηθικό πλεονέκτημα. Όπως και τα βοσκοτόπια  με ή χωρίς σανό. Η λάσπη ωστόσο βολεύεται σε λερωμένα χέρια….