Μία από τις ντροπιαστικότερες σελίδες για τους Αμερικανούς στον πόλεμο του Βιετνάμ, ένα έγκλημα πολέμου, που θα έπρεπε να έχει απασχολήσει κάποιο διεθνές δικαστήριο.

Το περιστατικό μένει κρυφό από το Πεντάγωνο για ένα χρόνο σχεδόν, έως ότου έλθει στο φως από τα δημοσιεύματα του διακεκριμένου δημοσιογράφου Σέιμουρ Χερς (γνωστού στις μέρες μας από την αποκάλυψη του κολαστηρίου Αμπού Γκράιμπ στο Ιράκ) και την επιμονή ενός επαναπατρισθέντος εφέδρου, που βομβαρδίζει με επιστολές την αμερικανική κυβέρνηση. Διατάσσεται, τελικά, δικαστική έρευνα και πέντε στρατιώτες κάθονται στο εδώλιο του στρατοδικείου.

Η δίκη αρχίζει στις 17 Νοεμβρίου 1970 και η απόφαση της 31ης Μαρτίου 1971 ενοχοποιεί μόνο τον επικεφαλής της σφαγής, τον υπολοχαγό Κάλεϊ. Ο υπολοχαγός υποστήριξε ότι εκτελούσε διαταγές ανωτέρων του, γεγονός που αρνήθηκε ο διοικητής του, λοχαγός Έρνεστ Μεντίνα, που κατέθεσε ως μάρτυρας. Καταδικάζεται σε ισόβιο κάθειρξη το 1971, η οποία μετατρέπεται σε πρόσκαιρη κάθειρξη 20 ετών και στη συνέχεια 10 ετών, με απόφαση του Αναθεωρητικού Στρατοδικείου στις 16 Φεβρουαρίου1973.

Ο Κάλεϊ θα παραμείνει στη φυλακή (στην πραγματικότητα σε κατ’ οίκον περιορισμό στο διαμέρισμά του στο στρατόπεδο Φορτ Μπένιγκ της Τζόρτζια) μόλις τρεισήμισι χρόνια και στη συνέχεια θα λάβει χάρη από τον πρόεδρο Νίξον. Σήμερα, ο Ουίλιαμ Κάλεϊ ζει στο Κολάμπους της Τζόρτζια και είναι ιδιοκτήτης κοσμηματοπωλείου. Σύμφωνα με τους οικείους του, πάσχει από αϋπνίες, εξαιτίας των τύψεων συνειδήσεως.

Ο Γουίλιαμ Κάλεϊ 

Η «Σφαγή του Μι Λάι» ήταν καταστροφική για την εικόνα των ΗΠΑ. Γιγάντωσε το αντιπολεμικό κίνημα στο εσωτερικό της χώρας και φούντωσε τον αντιαμερικανισμό στον υπόλοιπο κόσμο.

H συμπεριφορά των Αμερικανών στρατιωτών προς τους βιετναμέζους ήταν γενικά υπεροπτική αλλά και φοβική συνάμα. Σε κάθε περίπτωση, οι χωρικοί που συχνά συνεργάζονταν με τους κομουνιστές αντάρτες έπεφταν θύματα επιθέσεων είτε από λάθος πληροφόρηση, είτε από αδιαφορία, είτε απλά για την εκτόνωση των κλονισμένων νευρικά στρατιωτών των ΗΠΑ.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ