Σύμφωνα με τη Handelsblatt, «ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης πρέπει ως εκ τούτου να τα βγάλει πέρα σε μια δύσκολη ισορροπία. Πρέπει αφενός μεν με το αναπτυξιακό σχέδιο να πείσει τους θεσμούς των πιστωτών, αφετέρου δε να προσελκύσει επενδυτές και να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των χρηματαγορών, ούτως ώστε η Ελλάδα να μπορεί μετά το τέλος του προγράμματος να χρηματοδοτείται και πάλι αυτόνομα. Όμως ταυτόχρονα ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θέλει να απευθύνει κι ένα μήνυμα εντός της χώρας. Το σχέδιο θα πρέπει να σηματοδοτεί για την ελληνική κοινή γνώμη το ότι η υπαγόρευση της λιτότητας παρήλθε, ότι η χώρα παίρνει και πάλι τη μοίρα της στα χέρια της. Και δεν είναι εύκολο να διαχειριστεί κανείς και τις δύο αυτές στοχεύσεις. Ενώ οι πιστωτές και οι αγορές θέλουν να είναι σίγουροι ότι η Ελλάδα παραμένει σε μεταρρυθμιστική πορεία και τηρεί τη δημοσιονομική πειθαρχία, την ίδια ώρα οι υποστηρικτές του πρωθυπουργού Τσίπρα περιμένουν τώρα να αποζημιωθούν για τις στερήσεις των περασμένων ετών. Ο Τσίπρας δεν μπορεί να αγνοήσει αυτές τις επιθυμίες, καθώς σε τελική ανάλυση το αργότερο έως το φθινόπωρο του 2019 θα πρέπει να κριθεί και πάλι στις κάλπες».

Η γερμανική εφημερίδα τονίζει ότι το αναπτυξιακό του σχέδιο, που περιγράφεται σε κείμενο 50 σελίδων και σε εκτεταμένο παράρτημα με στατιστικά στοιχεία, βασίζεται σε τέσσερις πυλώνες:

«1. Η κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι η μεταρρυθμιστική πορεία, την οποία αποδέχτηκε με αντάλλαγμα τη δανειακή βοήθεια, συνεχίζεται. Και με την πορεία αυτή συνδέονται κατά κύριο λόγο οι ιδιωτικοποιήσεις. Αυτό θα πρέπει να είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς τους ξένους επενδυτές, αλλά αποτελεί ταυτόχρονα και πολιτικά “καυτό” ζήτημα για τον Αλέξη Τσίπρα, καθώς τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στα συνδικάτα συναντάται, όπως και πριν, ισχυρή αντίσταση σε σχέδια εκποίησης κρατικών επιχειρήσεων.

2. Η κυβέρνηση δεσμεύεται ότι θα παραμείνει πιστή τους συμφωνηθέντες δημοσιονομικούς στόχους. Η Ελλάδα θα πρέπει να πετυχαίνει κάθε χρόνο έως το 2022 πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ της. Αυτή θεωρείται σημαντική προϋπόθεση για την περαιτέρω εδραίωση των δημοσίων οικονομικών της και της μείωσης του χρέους.

3. Η κυβέρνηση θέλει να προσελκύσει επενδυτές μέσω περαιτέρω μεταρρυθμίσεων στη δημόσια διοίκηση και με μία μεταρρύθμιση της δικαιοσύνης, που θα στοχεύει σε ταχύτερες διαδικασίες και σε μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου. Τομείς- κλειδιά με ιδιαίτερη αναπτυξιακή δυναμική θεωρούνται ο τουρισμός, η υλικοτεχνική υποστήριξη και η ενεργειακή οικονομία. Η προώθηση επενδύσεων θα πρέπει μελλοντικά να στραφεί περισσότερο προς τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

4. Όλα τα παραπάνω ακούγονται εύλογα. Ιδιαίτερη είναι ωστόσο η σημασία του τετάρτου κεφαλαίου: Σύμφωνα με την ανακοίνωσή του, ότι οι Έλληνες μετά τον τερματισμό του προγράμματος βοήθειας τον Αύγουστο θα “πάρουν και πάλι τα κλειδιά του χρηματοκιβωτίου στα χέρια τους”, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σχεδιάζει φορολογικές μειώσεις, αύξηση του κατώτατου μισθού κι επιπλέον κοινωνικές παροχές», τονίζει η Handelsblatt υποστηρίζοντας πάντως «οτι σε κάθε περίπτωση, ο δρόμος της Ελλάδας προκειμένου να βγει από την ύφεση είναι ακόμη μακρύς και δύσβατος. Εάν το αναπτυξιακό σχέδιο εφαρμοστεί, το ΑΕΠ της χώρας ναι μεν θα φτάσει στα τέλη του 2022, σύμφωνα με τα προγνωστικά της κυβέρνησης, τα 214,2 δισ. ευρώ, ωστόσο η επίδοση της οικονομίας θα βρίσκεται και πάλι περίπου 10% κάτω από το επίπεδο προ κρίσης του 2009».

ΑΠΕ