Οι νίντζα ή Σινόμπι εμφανίστηκαν στην Ιαπωνία περίπου τον 15ο αιώνα. Ένα διάσημο είδος μισθοφόρων με ειδίκευση στην κατασκοπεία και τη διείσδυση στις τάξεις του εκάστοτε αντιπάλου. Σήμερα, εξακολουθούν να είναι παρόντες στη ζωή μας μέσω των ιαπωνικών μάνγκα και άπειρων βιντεοπαιχνιδιών.

Παραδοσιακά, η Ίγκα, ως γενέτειρα των νίντζα, κάθε χρόνο φιλοξενεί Φεστιβάλ Νίντζα και προσελκύει περί τους 30.000 επισκέπτες που είναι μια σημαντική τόνωση στην τοπική οικονομία. Λόγω του δημογραφικού προβλήματος όμως, στην Ίγκα διαπιστώνεται πλέον έλλειψη νίντζα (ή υποψηφίων να περάσουν εκπαίδευση νίντζα ώστε να γίνεται το ετήσιο φεστιβάλ).

Ενώ η υπόλοιπη Ιαπωνία βιώνει μία τουριστική έκρηξη, η Ίγκα υποφέρει. Ο δήμαρχος της πόλης, ο Σακάε Οκαμότο, κατέβασε την ιδέα να φύγει το δημαρχείο από το κτίριο που στεγάζεται και εκεί να φιλοξενηθεί Μουσείο Νίντζα. Για να προωθήσει την «πολιτιστική» κληρονομιά της πόλης (και να έρθει και κανένα δολάριο).

Και εκεί όμως, πρόβλημα. Παρότι η κυβέρνηση της χώρας έχει προβλέψει κονδύλι για το πρότζεκτ, δεν υπάρχει ικανός αριθμός εργατών για τη μετατροπή του δημαρχείου σε μουσείο! Το ποσοστό ανεργίας στην Ιαπωνία είναι πολύ χαμηλό, μόλις 2,5%, και επιπλέον δεν υπάρχουν πολλοί με διάθεση να εγκατασταθούν σε μια μικρή επαρχιακή πόλη για να δουλέψουν.