Οι ερευνητές, οι οποίοι βασίσθηκαν σε δορυφορικά στοιχεία σε βάθος 22 ετών τόσο από αμερικανικούς (Landsat Earth), όσο και από ευρωπαϊκούς δορυφόρους (Sentinel-2), διαπίστωσαν ότι το χιόνι δεν γίνεται σπανιότερο μόνο στα πεδινά της Ελβετίας αλλά και στα μεγαλύτερα υψόμετρα.

Η λεγόμενη «ζώνη του αιώνιου χιονιού» (όπου η πιθανότητα χιονόπτωσης κυμαίνεται από 80% έως 100%) δεν είναι ακριβώς αιώνια. Ενώ την περίοδο 1995-2005 κάλυπτε το 27% της Ελβετίας, μεταξύ 2005-2017 είχε μειωθεί στο 23%, μια απώλεια χιονιού 2.100 τετραγωνικών χιλιομέτρων ή μια έκταση επταπλάσια από το καντόνι της Γενεύης. Η χιονοκάλυψη αποτελεί κρίσιμο παράγοντα στην Ελβετία, ιδίως για οικονομικούς λόγους (χειμερινός τουρισμός).