Εδώ έχουμε τρία θέματα: Το πρώτο είναι το εκρηκτικό και σκανδαλώδες περιεχόμενο της δήλωσης.

Το δεύτερο και επίσης σημαντικό είναι ότι στην  ΚΕ  του ΣΥΡΙΖΑ όπου και ακουστήκαν οι πραξικοπηματικές αυτές δηλώσεις που δεν αρμόζουν ούτε σε τριτοκοσμικό δικτάτορα, δεν υπήρξε καμιά αντίδραση, ούτε από το κόμμα ούτε  από την ίδια την κυβέρνηση της οποίας είναι πρωτοκλασάτο στέλεχος ο κος Πολάκης.  Και στις δυο περιπτώσεις υπήρξε ανοχή – παραδοχή του περιεχομένου της δηλώσεως, πράγμα σκανδαλώδες και ταυτόχρονα λίαν ανησυχητικό για την δημοκρατία και τους θεσμούς.

Τέλος, ακόμα κι ο πλέον καλόπιστος πολίτης θα στεκόταν υποψιασμένος ή και έντονα προβληματισμένος με την σύμπτωση των δηλώσεων Πολάκη και της σύλληψης Παπαντωνίου. Συνδέονται η δήλωση Πολάκη και η σύλληψη του Παπαντωνίου; Αν συνδέονται, ο Παπαντωνίου είναι θύμα των πολιτικών συγκυριών. Βρέθηκε κατηγορούμενος στη λάθος κυβέρνηση τη λάθος στιγμή; Προφανώς και δεν συνδέεται η φασιστική δήλωση Πολάκη με την σύλληψη του Παπαντωνίου. Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή καμιά άλλη υπόθεση σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα μιας ευρωπαϊκής χώρας. Είναι αδιανόητο να λειτουργεί με εντολές η δικαιοσύνη. Αλλιώς κλείνουμε το μαγαζί και …χαίρεται!

Από την άλλη, ο Παπαντωνίου, πέραν της γενικότερης  πεποιθήσεως, κηρύσσεται ένοχος πριν καταδικαστεί και η κυβέρνηση τον αντιμετωπίζει ως τέτοιο θριαμβολογώντας εναντίον των πολιτικών της αντιπάλων;  Η ίδια αυτή κυβέρνηση δεν είναι που δείχνει υπερβάλλουσα ευαισθησία στα ανθρώπινα δικαιώματα  και εφαρμόζει τους νόμους, σε αντίθεση με το δημόσιο αίσθημα,  προκειμένου και οι δολοφόνοι τρομοκράτες με έντεκα εν ψυχρώ δολοφονίες, να απολαμβάνουν  τα δημοκρατικά προνόμια;   

Ας έρθουμε τώρα στην υπόθεση Γιάννου Παπαντωνίου η οποία εκκρεμεί από το 2000. Το ότι για δεκαοχτώ ολόκληρα χρόνια η κοινή γνώμη αλλά και ο υπό κατηγορία Παπαντωνίου περιμένουν να αποδοθεί δικαιοσύνη, είναι το λιγότερο απαράδεκτο και δεν αρμόζει σε σύγχρονη κοινωνία. Στην κοινή γνώμη σέρνεται η εντύπωση της ατιμωρησίας, της ανομίας και της υπόθαλψης των ισχυρών, με συνέπεια να καταλήγει σε ολοκληρωτικές και επικίνδυνες γενικεύσεις και στο τέλος να χειραγωγείται από δημαγωγούς και λαϊκιστές.

Άδικο και απάνθρωπο επίσης είναι επί δεκαοχτώ χρόνια να βαραίνει μια κατηγορία έναν πολίτη δίχως δίκη. Αυτή η καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης όταν πρόκειται μάλιστα για δημόσιο πρόσωπο που χρημάτισε υπουργός, δημιουργεί, καλλιεργεί και συντηρεί την πολιτική νοσηρότητα την οποία εκμεταλλεύονται οι δημαγωγοί και οι λαϊκιστές προκειμένου να γίνονται δωρεάν καταγγελτικοί.

Η πολυετής καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης όσον αφορά σε πολιτικά πρόσωπα, έχει σαν αποτέλεσμα το πολιτικό μας σύστημα να βρίσκεται υπό καθεστώς ομηρίας και εκβιασμών. Για παράδειγμα, η υπόθεση Τσοχατζόπουλου παραμονές των εκλογών του 2012 έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις εκλογές αλλοιώνοντας στην ουσία το αποτέλεσμα υπό το βάρος μιας αποσαθρωτικής σκανδαλολογίας.

Συμπερασματικά, το δόγμα Πολάκη για φυλακίσεις πολιτικών αντιπάλων φαίνεται να αποτελεί την μόνη κυβερνητική λύση για κάθοδο προς τις εκλογές και το σκηνικό με τις κρεμάλες αποτελεί την μοναδική πολιτική του πρόταση…