Δηλαδή σε απλά ελληνικά, όταν το Δημόσιο χρωστάει, πληρώνει περίπου άτοκα και με όποια διευκόλυνση θέλει, ενώ όταν ο ιδιώτης χρωστάει, το χρέος του αυξάνεται .

Πιο συγκεκριμένα ο δικαιουχος παίρνει πίσω λεφτά άτοκα και συνεπώς «υποβαθμισμένα» λόγω πληθωρισμού και κόστους ζωής

Ο νεος τροπος πληρωμης του Δημοσίου σε ιδιωτες ανσφερεται στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο για τον αιγιαλό το άρθρο 45 του Πολυνομοσχεδίου που συζητείται στις Επιτροπές της Βουλής, προβλέπει ότι το Κράτος δεν θα πληρώνει πλέον τόκο 6% όπως εδώ και μια 5ετία, αλλά 3%. Όταν όμως οι ιδιώτες οφείλουν ληξιπρόθεσμα χρέη προς το δημόσιο, το ύψος του επιτοκίου υπολογισμού των τόκων ανέρχεται σε 8,76% το χρόνο ή 0,73% κάθε μήνα, ενώ επιβάλλεται από την πρώτη ημέρα καθυστέρησης.

Αναλυτικά ο Ενιαίος τρόπος υπολογισμού του οφειλόμενου, από το Δημόσιο, τόκου (νόμιμου και υπερημερίας) για τις οφειλές του προς ιδιώτες ανεξάρτητα από την αιτία τους, καθιερώνεται με διάταξη που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο για τον Αιγιαλό. Παράλληλα, ο τόκος μειώνεται από το 6% στο οποίο ανέρχεται σήμερα, καθώς όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου « εκτός του γεγονότος ότι κρίνεται ιδιαίτερα υψηλό για τις σημερινές δημοσιονομικές συνθήκες, δεν προσαρμόζεται στο εκάστοτε δημοσιονομικό περιβάλλον με αποτέλεσμα τη σοβαρή επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού λαμβανομένου υπόψη και του ρυθμού απονομής της δικαιοσύνης».

Έτσι, το νέο επιτόκιο θα ισούται με το επιτόκιο των πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (MRO) το οποίο σήμερα είναι 0, πλέον των 3 εκατοστιαίων μονάδων.