Το θέμα της νέας αντιπαράθεσης  Βενιζέλου – ΣΥΡΙΖΑ επικεντρώνεται στο ότι δεν αντέχουν την πανηγυρική δικαίωση του Βενιζέλου – με δική τους σφραγίδα! Στο ότι έστησαν μιαν ακόμα παγίδα στην οποία έπεσαν οι ίδιοι μέσα – αυτοεξευτελιζόμενοι. Στο ότι δεν τον έσυραν σιδηροδέσμιο στον ρωμαϊκό θρίαμβο που του ετοίμαζαν μνησίκακα…  

Το πρόβλημα της νέας αντιπαράθεσης Βενιζέλου – ΣΥΡΙΖΑ που παρακολουθούμε πλέον στα πρωτοσέλιδα, επικεντρώνεται στο ότι αντί να βγει καπνός από την εξαγνιστική ανθρωποθυσία του, βρέθηκαν για μιαν ακόμα φορά -ως ατζαμήδες δήμιοι- με μουτζουρωμένα χέρια στα αναμμένα από τους ίδιους, κάρβουνα του θυσιαστηρίου τους. Στο ότι αρχίζουν να συνειδητοποιούν ίσως για πρώτη φορά, πως για τις κακουργηματικές πράξεις προβλέπονται ανάλογες κυρώσεις. Στο ότι από τους νόμους και το σύνταγμα δεν εκπορεύονται μόνο δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις σεβασμού τους. 

Το πρόβλημα με τον ΣΥΡΙΖΑ και την πολυσυλλεκτική του κυβέρνηση «προσωπικοτήτων» είναι ότι περιφρονεί βαθύτατα την δημοκρατία και τους θεσμούς της. Έχει διαμορφωμένη την παιδαριώδη όσο και ολοκληρωτική πολιτική πεποίθηση ότι μπορεί να στήσει τις δίκες της Μόσχας στην σημερινή Ελλάδα με όρους πολιτικού τυχοδιωκτισμού και απόπειρες θεσμικών πραξικοπημάτων, δίχως να λογοδοτήσει. Και ο Βενιζέλος είναι αυτός που τους απαντά όχι με «εξουσία διαθέσεως» αλλά με τους νόμους της πολιτείας και τους θεσμούς του πολιτεύματος.

Για αυτό και τον μισούν. Τους θυμίζει, όσο κανένας άλλος την δημοκρατία!