Αφού τονίσει ότι η «η διαίρεση Δεξιάς – Αριστεράς ούτε πεπερασμένη, ούτε γραφική ούτε άχρηστη είναι», καθώς αποτελεί «τη σταθερή πυξίδα και την ταυτότητα της σύγχρονης Αριστεράς», η κα Δούρου υπογραμμίζει την ανάγκη «γείωσης στην κοινωνία» του ΣΥΡΙΖΑ «μέσα από ένα ευρύ κοινωνικό μέτωπο, στο πλαίσιο ενός νέου συσχετισμού δυνάμεων, χωρίς φοβικά σύνδρομα, απολυτότητες, δογματισμούς και παιδικές ασθένειες, που θα είναι σε θέση να εκφράσει μια νέα κανονικότητα, έναν νέο προγραμματικό λόγο με όρους βιώσιμης ανάπτυξης και κοινωνικής αλληλεγγύης».

Στο άρθρο της η Ρένα Δούρου αναφέρεται σε «4 παραδοχές» και διατυπώνει μία πρόταση για το συνέδριο που πρόκειται να διεξαχθεί. Αναφερόμενη συγκεκριμένα, στο ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές, η κα Δούρου τονίζει ότι αυτό «πρέπει να λειτουργήσει ως εφαλτήριο πρωτοβουλιών και θετικό σοκ ενόψει όλων όσων πρέπει να γίνουν άμεσα για να καταστεί το κόμμα θεματοφύλακας των αριστερών αξιών και δικαιωμάτων, πόλος συσπείρωσης των δημοκρατικών, προοδευτικών δυνάμεων». Η ίδια υπογραμμίζει την «ανάγκη επανεκκίνησης όχι απλά ενός κομματικού μηχανισμού αλλά μιας κοινής υπόθεσης που πρέπει να αφορά την κοινωνία με όρους πολυεπίπεδων αγώνων (…) έτσι ώστε οι αριστερές, προοδευτικές αξίες να ηγεμονεύσουν έναντι του κράματος νεοφιλελευθερισμού / αυταρχισμού – τις δύο όψεις της σημερινής διακυβέρνησης».

Συμπυκνώνοντας την πρότασή της, η κα Δούρου αναφέρεται στο «διπλό πρόταγμα στο οποίο πρέπει να ανταποκριθεί ο ΣΥΡΙΖΑ: εσωτερική ανασυγκρότηση με όρους αντιμετώπισης χρόνιων παθογενειών, μαζικότητας και σύνθεσης και παράλληλα άσκηση προγραμματικής αντιπολίτευσης για την υπεράσπιση όσων επιτεύχθηκαν από την κυβέρνησή μας, σε επίπεδο οικονομίας και κοινωνίας».