Όπως σημείωσε ο Κ. Αρσένης, «οι σχέσεις με την Τουρκία έχουν φθάσει στο οριακό σημείο της ή μη σύγκρουσης, λόγω των εξορύξεων πετρελαίου και υδρογονανθράκων που προώθησαν οι δυο προηγούμενες κυβερνήσεις. Κι όλα αυτά, ενώ όλοι γνωρίζουν ότι οι εξορύξεις δεν θα γίνουν τελικά, λόγω των τιμών του πετρελαίου και των μεγάλων βαθών στον ελληνικό θαλάσσιο και χερσαίο χώρο. Μιλάμε για 5000 μέτρα βάθος στις περισσότερες περιπτώσεις, ενώ 3.500 μέτρα φτάνει το βάθος του βυθού στα νότια της Κρήτης».

«Φαντάζεστε, λοιπόν, πόσο βαθύτερα βρίσκεται το οποίο κοίτασμα. Ο μόνος λόγος που οι εταιρείες ενδιαφέρονται για τα κοιτάσματα είναι τα χρηματιστηριακά παιχνίδια. Το να λέει η τάδε ή η δείνα εταιρεία ότι έχει πάρει για εκμετάλλευση τον χώρο στην Ελλάδα, απλά αυξάνει τις μετοχές της στο χρηματιστηριακό παιχνίδι. Όμως, για προσωπικές φιλοδοξίες και πολιτικές καριέρες, επελέγη το εμπόριο ελπίδας. Αν θυμάστε, η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και ο κ. Μανιάτης είχαν μιλήσει για περίπου 150 δισ. ευρώ κέρδη σε βάθος 25-30, ενώ μέχρι στιγμής τα κέρδη από την ενοικίαση των οικοπέδων είναι μόλις δύο εκατ. ευρώ», συνέχισε.

Και κατέληξε: «Είμαστε υπέρ της κήρυξης και της περιφρούρησης ΑΟΖ, αλλά όχι για υδρογονάνθρακες».