«Είναι σύνηθες τέτοια εποχή που οι θάλασσες μας είναι αρκετά θερμές, βαρομετρικά χαμηλά που αλληλεπιδρούν για πολλές ημέρες με τη θάλασσα να αποκτούν μεγάλα ποσά ενέργειας και στροβιλισμού λαμβάνοντας μορφή κυκλώνα που για τα δικά μας γεωγραφικά πλάτη χαρακτηρίζονται ως Μεσογειακοί κυκλώνες εξαιτίας τις περιορισμένης έκτασής τους σε σχέση με τους γνωστούς κυκλώνες που δημιουργούνται στους ωκεανούς. Κατά τα άλλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά τους δεν διαφέρουν πολύ» εξηγεί ο μετεωρολόγος.

Οι μεσογειακοί κυκλώνες, διεθνώς γνωστοί ως Medicanes (από τις λέξεις Mediterranean και hurricanes) είναι ένα σχετικά σπάνιο φαινόμενο που συμβαίνει μία έως δύο φορές το χρόνο. Έχουν πολλά κοινά με τους τροπικούς κυκλώνες, καθώς θυελλώδεις άνεμοι στροβιλίζονται γύρω από ένα «μάτι», συνοδευόμενοι από καταρρακτώδεις βροχές. Το φαινόμενο αν και μοιάζει με τυφώνα αμερικανικού τύπου, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί με αυτόν τον ορισμό, αφού τα νερά της Μεσογείου δεν επιτρέπουν το σχηματισμό τέτοιων φαινομένων.