Τα γεγονότα και η επικαιρότητα, μερικές φορές μας δίνουν το έναυσμα να θυμηθούμε κάποια παλιά ιστορία.

Θυμήθηκα λοιπόν την ιστορία ενός σπουδαίου ροκ συγκροτήματος της Γαλλίας, τους Noir Desir («Μαύρος Πόθος»). Το συγκρότημα σχηματίστηκε στο Μπορντό όπου σπούδαζαν οι περισσότεροι μουσικοί, και μετά από μερικές αλλαγές, πήρε το όνομα Noir Desir, με την εξής σύνθεση: Μπερτράν Καντά (κιθάρες, φωνητικά, σύνθεση και στίχος), Ντενίς Μπαρτ (τύμπανα, ντραμς), Σερζ Τισό-Γκε (κιθάρα), και Φρεντερίκ Βινταλέν (μπάσο). Το ύφος της μουσικής τους ήταν καθαρόαιμο ροκ, με πανκ ροκ και new wave επιρροές, δυνατούς στίχους και έναν ασυγκράτητο ιδεαλισμό.

Η πορεία προς την επιτυχία

Το πρώτο τους μικρό άλμπουμ κυκλοφόρησε το 1987, αφήνοντας πολύ καλές εντυπώσεις, ενώ το δεύτερο κυκλοφόρησε το 1989 και αμέσως ξεχώρισε, ενώ το κομμάτι «Aux Sombres Heros de l’ Amer», έγινε μεγάλη επιτυχία. Έτσι, άρχισαν οι πρώτες περιοδείες στη Γαλλία, τον Καναδά, αλλά και τη Σοβιετική Ένωση. Το 1991, κυκλοφόρησε το νέο τους άλμπουμ «Du Ciment Sous les Plaines» που εγκαινιάζει μια πιο σκοτεινή ατμόσφαιρα, με πιο άγριο ήχο, και διάθεση για πολιτική και κοινωνική κριτική.

Οι περιοδείες συνεχίζονται, οι Noir Desir γίνονται γνωστοί στο εξωτερικό, ενώ στο τέλος του ίδιου χρόνου (1991), έρχεται το άλμπουμ «Tostaky» που σηματοδοτεί την ωριμότητα της μουσικής και των στίχων τους. Στα διαστήματα που το συγκρότημα έκανε περιοδείες, πολλές συναυλίες ηχογραφήθηκαν και έτσι προέκυψε το άλμπουμ «Deus Irae» (1994).

Νούμερο ένα συγκρότημα

Όλη αυτή η υπερπροσπάθεια έστειλε τον Μπερτάν Καντά στο νοσοκομείο, για εγχείρηση στις φωνητικές χορδές, και ακολούθησε μια περίοδος αναγκαστικής απραξίας. Το συγκρότημα επέστρεψε το 1996, με το άλμπουμ «666667 Club», και επιβεβαίωσε τη δυναμική του, ενώ το 1998 οι Noir Desir βραβεύτηκαν για το τραγούδι τους «L’ Homme Presse», αλλά αρνήθηκαν να παρευρεθούν στη βράβευση. Οι Noir Desir, ήταν πλέον το «νούμερο 1» συγκρότημα της Γαλλίας.

Κυκλοφορούν το άλμπουμ «En Route Pour La Joie» που γίνεται αμέσως επιτυχία, και το 2001 κυκλοφορούν το άλμπουμ «Des Visages Des Figures» με συμμετοχή πολλών προσκεκλημένων καλλιτεχνών. Από το δίσκο αυτό θα ξεχωρίσει αμέσως το τραγούδι «Le Vent nous portera», στο οποίο συμμετέχει και ο Μάνου Τσάο, και το οποίο έκανε επιτυχία σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Με το τραγούδι αυτό, το κοινό στην Ελλάδα γνώρισε τους Noir Desir. Έτσι, στο διάστημα 2001 – 2003, το συγκρότημα κάνει συνεχώς περιοδείες στην Ευρώπη, και απολαμβάνει την πιο δημιουργική του φάση.

Ο μεγάλος έρωτας και η δολοφονία

Το 2003, ο Μπερτράν Καντά γνωρίζει την ηθοποιό Μαρί Τρεντινιάν, κόρη του ηθοποιού Ζαν Λουί Τρεντινιάν, και ερωτεύονται παράφορα. Η Μαρί ακολουθεί το συγκρότημα στην περιοδεία του εκείνο το καλοκαίρι του 2003, αλλά στις 26 Ιουλίου του 2003, στο Βίλνιους της Λιθουανίας, η Τρεντινιάν βρίσκεται στο δωμάτιο του ξενοδοχείου βαριά χτυπημένη στο κεφάλι μετά από καυγά που είχε με τον Μπερτράν Καντά το προηγούμενο βράδυ.

«Αφορμή» στάθηκε η ζήλια, και κάποιο μήνυμα στο κινητό της Μαρί από τον πρώην σύζυγό της. Ο Μπερτράν Καντά, ήταν τόσο μεθυσμένος, που ισχυρίστηκε ότι δεν κατάλαβε πώς έγινε το κακό. Η Μαρί Τρεντινιάν νοσηλεύτηκε για λίγες μέρες σε νοσοκομείο του Βίλνιους, αλλά δυστυχώς υπέκυψε την 1η Αυγούστου του 2003, η επίσημη αιτία θανάτου: εγκεφαλικό οίδημα.

Μικρή ποινή

Η ιατροδικαστική εξέταση συμπέρανε ότι η Μαρί είχε δεχτεί τουλάχιστον 19 χτυπήματα στο κεφάλι. Ο Καντά, υποστήριξε ότι της έδωσε 3-4 χαστούκια και την έβαλε στο κρεβάτι, αλλά δεν θυμόταν και πολλές λεπτομέρειες.
Συνελήφθη και καταδικάστηκε σε 8 χρόνια φυλακή. Κατά τη διάρκεια της δίκης Γάλλοι εμπειρογνώμονες επιβεβαίωσαν τους ισχυρισμούς του Καντά. Η κοινή γνώμη ήταν εξαγριωμένη από τη βαρβαρότητα του εγκλήματος.

Οι δύο πλευρές ήθελαν να γίνει έφεση: η οικογένεια του Ζαν Λουί Τρεντινιάν θεωρούσε πολύ μικρή την ποινή, και η πλευρά του Καντά ήθελε να μειώσει την ποινή. Τελικά οι δύο πλευρές συμβιβάστηκαν και δεν προχώρησαν σε έφεση. Έτσι ο Καντά έκανε ένα χρόνο φυλακή στο Βίλνιους, και την υπόλοιπη ποινή του την εξέτισε στη φυλακή Μυρέ της Γαλλίας (κοντά στην Τουλούζη) έπειτα από αίτημα των δικηγόρων του.

Το μέγεθος της τραγωδίας

Η Μαρί Τρεντινιάν ήταν 41 ετών, και είχε 4 γιους από διαφορετικούς γάμους, ενώ ο 40χρονος Καντά είχε κι αυτός 2 παιδιά, που επρόκειτο να στερηθούν τους γονείς τους. Τραγική φιγούρα και ο υπέργηρος Ζαν Λουί Τρεντινιάν, που έμελλε στη δύση της ζωής του να γευτεί το πικρό αυτό ποτήρι, της άγριας δολοφονίας της αγαπημένης του κόρης.

Όλοι στη Γαλλία έμειναν εμβρόντητοι από το μέγεθος της τραγωδίας.

Οι οπαδοί του συγκροτήματος και οι μουσικοί δημοσιογράφοι δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι ένας ταλαντούχος και ευαίσθητος άνθρωπος σαν τον Μπερτράν Καντά, είχε σκοτώσει την Μαρί με τα ίδια του τα χέρια. Οι φεμινιστικές οργανώσεις που χρόνια αγωνίζονται ενάντια στη γυναικοκτονία και οι οργανώσεις υποστήριξης των θυμάτων της βίας, τόνιζαν στις εκστρατείες τους ότι το ταλέντο δεν «δικαιολογεί» τη διαιώνιση των πατριαρχικών σχέσεων εξουσίας.

Αποφυλάκιση και προσπάθεια επιστροφής

Κατά τη διάρκεια της δίκης, το σπίτι του Μπερτράν Καντά, στο Μουστέ στη νοτιοδυτική Γαλλία πυρπολήθηκε από αγανακτισμένους πολίτες, ευτυχώς έλειπαν η γυναίκα και τα 2 παιδιά του. Ο Καντά, αποφυλακίστηκε («υφ΄ όρων απόλυση») τον Οκτώβριο του 2007, παρά τις σοβαρές αντιρρήσεις των φεμινιστικών οργανώσεων, που υπέβαλλαν επίσημο αίτημα συνέχισης της ποινής, στον τότε πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, και το υπόλοιπο της ποινής του το εξέτισε όπως προβλέπει ο νόμος, εκτός φυλακής, αλλά υπό αυστηρή δικαστική εποπτεία.

Επέστρεψε στη μουσική, και οι Noir Desir, τον Νοέμβριο του 2008, κυκλοφόρησαν διαδικτυακά 2 καινούρια τραγούδια παιγμένα απ’ όλα τα μέλη του γκρουπ. Παρά το γεγονός ότι ο Καντά ήταν ένας καταδικασμένος δολοφόνος, οι οπαδοί του γκρουπ δέχτηκαν με χαρά τη νέα υποσχόμενη κυκλοφορία, και το καινούριο άλμπουμ αναμενόταν στα τέλη του 2009, ή έστω τους πρώτους μήνες του 2010.

Η αυτοκτονία της πρώην συζύγου

Όμως, στις 10 Ιανουαρίου του 2010, η Κριστίνα Ράντι, πρώην σύζυγος του Καντά, αυτοκτόνησε. Ο Καντά βρισκόταν στο σπίτι την ώρα της αυτοκτονίας, αλλά δεν αντιλήφθηκε τίποτε, και την άτυχη γυναίκα ανακάλυψαν τα παιδιά τους το άλλο πρωί. Η αυτοκτονία της Ράντι αναζωπύρωσε την υπόθεση, καθώς όλοι αναρωτήθηκαν αν ο Μπερτράν Καντά ήταν με κάποιο τρόπο υπεύθυνος για το θάνατο της πρώην γυναίκας του, αλλά οι Αρχές έπειτα από ενδελεχείς έρευνες, κατέληξαν ότι ο Καντά δεν είχε καμιά σχέση με τον τραγικό της θάνατο.

Ο Καντά ολοκλήρωσε την υπό όρους κράτησή του, τον Ιούλιο του 2010, και τρεις μήνες αργότερα ανακοίνωσε μια συναυλία των Noir Desir στο Μπορντό. Όπως ήταν αναμενόμενο, προκλήθηκαν έντονες αντιδράσεις, με αποτέλεσμα η συναυλία να ακυρωθεί και τελικά το γκρουπ να διαλυθεί στις 30 Νοεμβρίου του 2010. Ο Καντά, έμεινε μόνος, και στις αρχές του 2011, δέχτηκε πρόταση από τον Καναδό θεατρικό σκηνοθέτη Γουάντι Μουαγουάντ, να παρουσιάσει κάποιους μονόλογους του Σοφοκλή, στο Μόντρεαλ.

«Ζωντανός νεκρός»

Τελικά τον Απρίλιο του 2011, μετά από θύελλα αντιδράσεων, ο διευθυντής του θεάτρου «Theatre du Nouveau Monde», Λορέν Πιντάλ, ανακοίνωσε ότι ο Καντά δεν θα συμμετάσχει στην παράσταση. Θεωρώντας ότι ο Καντά ήταν θύμα συνεχούς «καταδίωξης», ο σκηνοθέτης Γουάντι Μουαγουάντ έγραψε ανοιχτή επιστολή προς τον Τύπο, θέτοντας το «ερώτημα» αν ο δράστης της στυγερής δολοφονίας (έχοντας εκτίσει την ποινή του) είχε το δικαίωμα να επανενταχθεί στο κοινωνικό σύνολο ή θα περνούσε το υπόλοιπο της ζωής του ως «ζωντανός νεκρός»– όπως το έθεσε ο σκηνοθέτης.

Τον Νοέμβριο του 2013, ο Μπερτράν Καντά, με τον μουσικό Πασκάλ Υμπέρ, έκαναν ένα «ντούο» με το όνομα «Detroit», και κυκλοφόρησαν το ακουστικό άλμπουμ «Horizons». Το πρώτο τραγούδι που ξεχώρισε ήταν το «Droit dans le Soleil» (Δικαίωμα στον Ήλιο), όπου ο καλλιτέχνης ζητά… «ανάσα ζωής»… Στο μεταξύ, πολλοί οπαδοί των Noir Desir, άρχισαν καμπάνια μαζεύοντας υπογραφές ώστε να σταματήσει η συνεχής «καταδίωξη» του Μπερτράν Καντά, για να μπορέσει να «ζήσει» κι αυτός…

Και αν του αναγνωριστεί αυτό το «δικαίωμα», πώς μπορεί να παρηγορήσει κανείς τον Ζαν Λουί Τρεντινιάν, για την άγρια δολοφονία της κόρης του;

Πώς να παρηγορήσει κανείς τα παιδιά της Μαρί Τρεντινιάν που τόσο άσπλαχνα και βίαια έχασαν τη μητέρα τους; Η περίπτωση του Μπερτράν Καντά, απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι ο φόνος αποτελεί την μεγαλύτερη ύβρη για τη ζωή, κι ότι παρά τα ταλέντα του, ο άνθρωπος κρύβει βαθιά μέσα του έναν μαύρο πόθο, κι ένα μαύρο τέρας.

Διαβάστε ακόμη

Αιμιλιάνο Μάρκου: Από το GNTM στην πασαρέλα των Dolce & Gabbana

Jackie Kennedy: Ο άγνωστος έρωτας της ζωής της που γίνεται ταινία

Ο Mark Zuckerberg του Facebook ζήτησε τραγούδι των Pink Floyd και ο Roger Waters απάντησε: «Αντε γ@#ου, αποκλείεται» (videos)