Το φθινόπωρο είναι ήδη εδώ. Όχι από την άποψη των καιρικών συνθηκών, αλλά από αυτή των προβλημάτων που θα το χαρακτηρίσουν. Η επιστροφή των παραθεριστών γίνεται με ταχείς ρυθμούς, η πανδημία έρχεται από τα νησιά στις μεγάλες πόλεις, η ενδοοικογενειακή μετάδοση αρχίζει να αυξάνεται και οι νοσηλείες ομοίως.

Ο εμβολιασμός δεν έχει καν πλησιάσει τα επίπεδα που απαιτεί η μετάλλαξη Δέλτα και γι’ αυτό η κυβέρνηση έσπευσε να ανακοινώσει τα μέτρα για τη διαχείριση, κυρίως, των ανεμβολίαστων πολιτών. Δηλαδή της κοινωνικής μερίδας που ήταν εξαρχής στο στόχαστρο της κυβέρνησης, η οποία δεν διανοείται το ενδεχόμενο ενός γενικού λοκντάουν.

Επομένως δεν προκάλεσε καμιά έκπληξη η ευθεία αναφορά του κυβερνητικού εκπροσώπου Γιάννη Οικονόμου ήδη από τη Δεύτερα, μια μέρα πριν από την ανακοίνωση των μέτρων, κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών:
«Δυστυχώς μια σημαντική μερίδα συμπολιτών μας αρνείται να συνεισφέρει στην εθνική προσπάθεια, καθώς αρνείται τον εμβολιασμό. Οι λόγοι είναι γνωστοί, αλλά πια μη αποδεκτοί από την επιστημονική κοινότητα, από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, από την κυβέρνηση. Η κοινωνία δεν μπορεί να περιμένει και κυρίως δεν μπορεί να παραμείνει όμηρος τέτοιων αντιλήψεων».

Δεν ξανακλειδώνει

Το τεράστιο οικονομικό βάρος των λοκντάουν αποτελεί απαγορευτικό παράγοντα για τυχόν επανάληψή τους, εκτός εάν βρεθούμε μπροστά σε ενδεχόμενα που κανείς δεν θα ήθελε να σκεφτεί: μια νέα μετάλλαξη, η οποία θα παρέκαμπτε τα κυκλοφορούντα εμβόλια.
Όσο αυτό δεν συμβαίνει και όσο ο εμβολιαστικός στόχος δεν επιτυγχάνεται, η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να αντιπαρατεθεί με τους ανεμβολίαστους και τους αντιεμβολιαστές – και να τους δυσαρεστήσει – παρά με την πλειονότητα της κοινωνίας. Σε κάθε περίπτωση αποκλείεται να ξανακλειδώσει την οικονομία, η οποία ακόμη δεν έχει αναπληρώσει σε κανέναν τομέα τις απώλειες από τα προηγούμενα λοκντάουν.

Επιπλέον υπάρχει ένα – άτυπο – απαγορευτικό από την πλευρά της Ε.Ε., καθώς οι ηγέτες των ισχυρών χωρών στη σύνοδο κορυφής στο τέλος Ιουνίου, παρά τις εύλογες αντιρρήσεις του Μητσοτάκη, προειδοποίησαν ότι πρέπει να μπει ένα τέλος στα μεμονωμένα λοκντάουν και, κυρίως, στη δημοσιονομική χαλάρωση για δαπάνες αυτού του είδους, ιδιαίτερα για τις χώρες που έχουν υψηλό χρέος.

Όπως μάλιστα σημείωνε σε ρεπορτάζ της από τις Βρυξέλλες η ιστοσελίδα euro2day.gr στις 7 Ιουλίου, «η πιθανότητα ενός νέου λοκντάουν αναμένεται να φέρει αρκετές χώρες – ειδικά με υψηλό χρέος – ενώπιον δανεισμού από τον ESM, διότι, όπως αναφέρουν διασταυρωμένες πληροφορίες, οι βόρειες χώρες θέλουν να μπει σε λειτουργία το συγκεκριμένο εργαλείο και να σταματήσει η ελεύθερη χρήση παροχών».

Κατά τα λοιπά θα συνεχίσει να ισχύει η – επίσης άτυπη – συμφωνία ότι η διαχείριση της πανδημίας θα γίνεται με ενιαίο τρόπο στην Ε.Ε., συνεπώς η πιθανότητα ενός πλήρους λοκντάουν είτε θα αφορά ολόκληρη την Ένωση είτε απλώς δεν θα συνιστά επιλογή.
Σε αυτό το πλαίσιο είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να αναλάβει το ρίσκο ενός λοκντάουν, το οποίο θα μπορούσε όχι μόνο να εκτροχιάσει την οικονομία, αλλά και να υπαγάγει την ελληνική οικονομία σε έναν κορσέ επιτήρησης ακόμη αυστηρότερο από τον ήδη υπάρχοντα.

Μονόδρομος

Ο δρόμος της σύγκρουσης πάντως δεν είναι απαραίτητα βατός. Ο πυρήνας των ανεμβολίαστων – είτε συζητάμε για αρνητές είτε για επιφυλακτικούς είτε για πλημμελώς πληροφορημένους – είναι ακόμη μεγάλος και σε καμιά περίπτωση δεν είναι πολιτικά αδιάφορος.
Ωστόσο η κυβέρνηση δεν έχει πια άλλον χρόνο για ήπια διαχείριση. Εφόσον δεν κατάφερε να μειώσει τον αριθμό των ανεμβολίαστων και πλέον έρχεται το φθινόπωρο, ήταν υποχρεωμένη να απαντήσει στα προβλήματα που μετά βεβαιότητας θα δημιουργηθούν
● στα σχολεία,
● στα νοσοκομεία και τις άλλες μονάδες υγείας και φιλοξενίας αδύναμων κοινωνικών ομάδων,
● στο εμπόριο,
● στην εστίαση, η οποία σταδιακά θα μεταφέρεται σε εσωτερικούς χώρους,
● στους χώρους φιλοξενίας θεαμάτων.

Ο αποκλεισμός των ανεμβολίαστων ή/και η επιβάρυνσή τους με το οικονομικό κόστος των διαγνωστικών τεστ είναι ένα από τα καυτά σημεία που αναμένεται να προκαλέσουν δυσαρέσκεια όχι μόνο σε αυτούς που θα αποκλειστούν ή θα επιβαρυνθούν, αλλά και σε όσους, παρά τις πολύ ισχυρές επιφυλάξεις τους, θα υποχρεωθούν να εμβολιαστούν για να μην επωμιστούν το κόστος που συνεπάγεται η αρχική επιλογή τους.

Αμφισβητήσιμη η “ανακούφιση”

Όλο αυτό το πρόβλημα διασταυρώνεται χρονικά με μια μαρτυρική αντιπυρική – μόνο κατ’ όνομα, δυστυχώς – περίοδο, με τεράστιες καταστροφές, οι οποίες έφεραν την Ελλάδα, με 8,5 φορές παραπάνω καμένες εκτάσεις συγκριτικά με πέρυσι, να μετράει πάρα πολλές και πολύ δύσκολα ιάσιμες πληγές.
Η κυβέρνηση σχεδιάζει να δώσει όσα χρήματα είναι δυνατόν να διατεθούν για την «ανακούφιση» των πληγέντων, αλλά, σε περιοχές με πολύ βαρύ φορτίο λόγω της ολοσχερούς καταστροφής τους, το τι συνιστά «ανακούφιση» δεν είναι αυτονόητο. Δεν είναι επίσης καθόλου βέβαιο ότι τα όποια μέτρα μπορούν να αντισταθμίσουν τις ζημιές, ιδιαίτερα εκεί όπου οι άνθρωποι και η τοπική οικονομία θα χρειαστούν αρκετά χρόνια – ίσως και δεκαετίες – για να ορθοποδήσουν.

Η σημαντικότερη πολιτική ζημιά ωστόσο για την κυβέρνηση είναι ο σοβαρός τραυματισμός του προφίλ των «ικανών διαχειριστών» και των εγγυητών της «ασφάλειας του πολίτη», δύο χαρακτηριστικών τα οποία η Ν.Δ. υπερτόνιζε από την περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και κατά την πρώτη διετία της δικής της διακυβέρνησης.
Η δε προετοιμασία για τις φθινοπωρινές και χειμερινές συνέπειες από τις φετινές πυρκαγιές (πιθανές ισχυρές πλημμύρες) είναι μια εξίσου δύσκολη υπόθεση, καθώς πλημμυρικά φαινόμενα ίσως δούμε όχι μόνο σε περιοχές που επλήγησαν φέτος, κάποιες εκ των οποίων συγκεντρώνουν πολύ ισχυρές πιθανότητες, αλλά και σε περιοχές που ούτως ή άλλως βρίσκονταν σε κίνδυνο λόγω παλαιότερων πυρκαγιών και πλημμελών ή ανύπαρκτων αντιπλημμυρικών έργων.

Στην κυβέρνηση γνωρίζουν ότι ένα δεύτερο κύμα αμφισβήτησης της διαχειριστικής τους ικανότητας ενδέχεται να γκρεμίσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και των συνεπειών τους. Τα παθήματα του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία με μεγάλη ένταση εκμεταλλεύτηκαν πολιτικά, είναι άλλωστε πρόσφατα…

Δοκιμασία αντοχής

Το τραυματισμένο προφίλ του ικανού διαχειριστή προσπαθεί να αναδομήσει και να ενισχύσει η κυβέρνηση στρέφοντας την ατζέντα στο μεταναστευτικό / προσφυγικό, το οποίο είναι εξαιρετικά πιθανό να αναζωπυρωθεί λόγω της κρίσης στο Αφγανιστάν, την οποία προκάλεσαν η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων και η ταχύτατη κατάληψη σχεδόν ολόκληρης της χώρας από τους Ταλιμπάν.
Τους πρώτους μήνες του 2020 η κυβέρνηση είχε αποκομίσει πολιτικούς πόντους με την επιτυχή απόκρουση της «υβριδικής» επίθεσης που επιχείρησε η Τουρκία στον Έβρο μετατρέποντας σε καινοφανές «όπλο» χιλιάδες μεταφερόμενους μετανάστες, οι οποίοι με στρατιωτική και αστυνομική στήριξη εκ μέρους της Άγκυρας είχαν επιχειρήσει να περάσουν το ποτάμι.

Η δε κατακόρυφη μείωση των εισόδων από τα θαλάσσια ελληνοτουρκικά σύνορα είχε φέρει το εν λόγω ζήτημα εξαιρετικά χαμηλά στα ενδιαφέροντα και τις ανησυχίες της κοινωνίας, η οποία είχε στρέψει το ενδιαφέρον της στον εφιάλτη της πανδημίας και των οικονομικών συνεπειών της.
Τώρα ωστόσο το πράγμα αλλάζει και, παρότι ο Έβρος είναι πολύ πιο θωρακισμένος, ουδείς γνωρίζει τι θα συμβεί εάν η Τουρκία αποφασίσει να δοκιμάσει τις επιχειρησιακές και πολιτικές αντοχές της κυβέρνησης Μητσοτάκη με μια μαζική προώθηση προσφύγων και μεταναστών επ’ ευκαιρία της αφγανικής κρίσης.

Διαβάστε επίσης:

Φρίκη στο Αφγανιστάν: Έκρηξη στην Καμπούλ, πληροφορίες για τουλάχιστον δέκα νεκρούς (Photo/Video, σκληρές εικόνες)

Κίσινγκερ για Αφγανιστάν: Άνευ όρων αμερικανική αποχώρηση της κυβέρνησης Μπάιντεν

Δυσοίωνος Θωμαΐδης: Εάν δεν ενταθούν οι εμβολιασμοί μπορεί να φτάσουμε και τα 10.000 κρούσματα ημερησίως