Λιγότερο από μήνας απομένει για τις ομοσπονδιακές γερμανικές εκλογές. Η χώρα θα στήσει κάλπες για την ανάδειξη καγκελαρίου στις 26 Σεπτεμβρίου. Βασικοί διεκδικητές, ο υποψήφιος της Χριστιανικής Ένωσης (CDU / CSU) Άρμιν Λάσετ, ο Σοσιαλδημοκράτης (SPD) Όλαφ Σολτς και η φιλόδοξη Αναλένα Μπέρμποκ των Πρασίνων.

Η υποψήφια των Πρασίνων Αναλένα Μπέρμποκ, η οποία πριν από μήνες φάνταζε σαν κάτι νέο βλέποντας το κόμμα της ακόμα και πρώτο στις δημοσκοπήσεις, έχασε σταδιακά έδαφος, ενώ ο εκλεκτός της Μέρκελ, ο Λάσετ, μάλλον αδυνατεί να κρατήσει τους ψηφοφόρους της CDU που είχαν επιλέξει τη Μέρκελ το 2017, ανοίγοντας ετεροχρονισμένα μια συζήτηση μήπως στην κούρσα έπρεπε να τρέξει τελικά ο Βαυαρός Μάρκους Ζέντερ.

Ενισχυμένο το SPD

Οι Σοσιαλδημοκράτες δεν έφτασαν εύκολα στην επιλογή του Σολτς για τη διεκδίκηση του θώκου. Η αριστερή πτέρυγα του κόμματος και τα πιο νεαρά μέλη δεν πίστευαν πως ένας υπουργός Οικονομικών θα είναι ο ιδανικός υποψήφιος για να προσελκύσει ψηφοφόρους. Τελικά το συνέδριο κατέληξε στην επιλογή του Σολτς και φαίνεται πως η πραγματικότητα το δικαιώνει.

Σύμφωνα με τελευταίες δημοσκοπήσεις, το SPD φτάνει στο 24% (ποσοστό που έχει να δει το κόμμα από τον Σεπτέμβριο του 2017, όπως χαρακτηριστικά γράφει η εφημερίδα «Tagesspiegel») και ο Σολτς αποσπά το 31% ως δημοφιλέστερος υποψήφιος. Αλλά και στο πρώτο από τα τηλεοπτικά ντιμπέιτ που έγιναν ο Σοσιαλδημοκράτης υποψήφιος θα μπορούσε να πει κάποιος ότι βγήκε νικητής.

Δυνατό χαρτί του η οικονομία

Η θεματολογία κινήθηκε φυσικά γύρω από την πανδημία και τα περιοριστικά μέτρα, την κλιματική αλλαγή, την οικονομία, αλλά και την επόμενη μέρα στο Αφγανιστάν. Και εκεί που όλοι πίστευαν πως, βλέποντας τις δημοσκοπήσεις, ο Λάσετ και η Μπέρμποκ όφειλαν να είναι πιο «διαβασμένοι», τις εντυπώσεις έκλεψε πάλι ο Σολτς, σύμφωνα πάντα με τη γνώμη του τηλεοπτικού κοινού που παρακολούθησε την τηλεμαχία.

Ο Σολτς, και λόγω χαρτοφυλακίου, επιμένοντας στο προφίλ τού ήπιου τεχνοκράτη που γνωρίζει τα θέματα της οικονομίας, σε μία πλήρως ειλικρινή τοποθέτηση ξεκαθάρισε πως όχι μόνο «δεν είναι ώρα για μειώσεις φόρων», όπως εξαγγέλλουν οι Χριστιανοδημοκράτες, αλλά αντιθέτως απαιτείται μία λελογισμένη αύξηση της φορολογίας «για όσους κερδίζουν περισσότερα χρήματα, όπως εγώ για παράδειγμα», κατανοώντας πως καταναλώθηκαν μεγάλα κεφάλαια από τον προϋπολογισμό για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Στο σημείο αυτό βρήκε, κατά κάποιον τρόπο, σύμφωνη την υποψήφια των Πρασίνων, ενώ ο Λάσετ αντέτεινε πως «σημασία δεν έχει το ύψος του φορολογικού συντελεστή, αλλά το σύνολο των φορολογικών εσόδων», κατά συνέπεια δεν πρέπει να επιβαρύνονται οι μικρομεσαίες και οικογενειακές επιχειρήσεις.

Το ισχυρό της χαρτί για την προστασία του περιβάλλοντος και την πρόκληση της κλιματικής αλλαγής αποφάσισε να «παίξει» η Πράσινη Μπέρμποκ δίνοντας έμφαση σε πράσινες πολιτικές, αλλά αποφεύγοντας επιμελώς να κάνει λόγο για οικολογικό φόρο στα καύσιμα – σε αντίθεση με παλαιότερες συνεντεύξεις, που της «στοίχισαν» στις δημοσκοπήσεις.

Ο υποψήφιος της Χριστιανικής Ένωσης μάλλον φάνηκε λιγότερο προετοιμασμένος, υποσχόμενος εντελώς γενικόλογα μείωση γραφειοκρατίας και επίσπευση των προβλεπόμενων διαδικασιών για την πράσινη ανάπτυξη.

Οι απαντήσεις των υποψηφίων αποτυπώθηκαν πάντως και στη γνώμη του κοινού, καθώς ο Σολτς έλαβε ένα 38% σε συμπάθεια, η Μπέρμποκ έφτασε το 37% θετικής εικόνας και ο Λάσετ έμεινε στο 22% ως προς τις τοποθετήσεις του στην τηλεμαχία. Τελικά έχουν και τα ντιμπέιτ τη χάρη τους…

Ο παράγοντας Αριστερά

Μπορεί η καγκελαρία να καταλήγει σε ένα πρόσωπο, αλλά στη Γερμανία για να κυβερνήσεις χρειάζεσαι συμμαχίες. Το ερώτημα για την επόμενη μέρα είναι οι συνδυασμοί που μπορεί να προκύψουν για διακυβέρνηση. Πολιτικοί αναλυτές υποστηρίζουν πως το SPD – σε περίπτωση που έρθει πρώτο – θα μπορούσε να έχει πλειοψηφία στην ομοσπονδιακή Βουλή (Bundestag) με:

● Μία συμμαχία με τους Πράσινους και τους Ελεύθερους Δημοκράτες (SPD, Πράσινοι, FDP).

● Έναν συνασπισμό με τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Ελεύθερους Δημοκράτες (SPD, CDU / CSU και FDP).

● Έναν συνασπισμό «Κένυας» (από τα χρώματα της σημαίας της χώρας αυτής), δηλαδή SPD, CDU / CSU και Πράσινους.

● Έναν συνασπισμό με το κόμμα της Αριστεράς και τους Πράσινους (SPD, Πράσινοι και Αριστερά).

Η τελευταία επιλογή αποτελεί την «καυτή πατάτα» για τους Σοσιαλδημοκράτες. Στη Γερμανία υπάρχει ακόμη κόσμος που ταυτίζει την Αριστερά (Die Linke) με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ανατολικής Γερμανίας.

Για αυτό και στην ερώτηση – παγίδα αν το SPD προτίθεται να κυβερνήσει με την Αριστερά ο Σολτς απέφυγε περιτέχνως να απαντήσει, αλλά αυτό είναι ένα ερώτημα που κυνηγά κάθε Σοσιαλδημοκράτη υποψήφιο μέχρι την ημέρα της κάλπης.

Διαβάστε επίσης

Το φιάσκο και η χαμένη ευκαιρία

Έφυγε ένας αναντικατάστατος Έλληνας !

Το Ισλάμ και τζιχαντιστική τρομοκρατία στη Νιγηρία